آیا ما واقعا با فرهنگ ترین مردم دنیا هستیم؟

آوای خزر - مصطفی داننده: سال‌هاست که در فضای مجازی و البته درفضای حقیقی شاهد بداخلاقی‌های فراوان هستیم. بداخلاقی‌هایی که هر روز در حال پررنگ تر شدن است.

 حتما بارها و بارها این جملات را شنیده‌اید: «بهترین مردم دنیا، بافرهنگ ترین آدم‌های روی زمین، بهترین تماشاگران و ...» اما آیا ما واقعا بافرهنگ ترین و بهترین مردم دنیا هستیم؟

اگر فضای مجازی را بشود، ماکتی از دنیای واقعی دانست، می‌توان پاسخ به این سوال را در آن جستجو کرد. معمولا در فضای مجازی، آدم‌ها در این فضا از روی دیگر خود که در دنیای واقعی آن را از دیگران پنهان می‌کنند، رونمایی می‌کنند و همین باعث می‌شود که به این نتیجه برسیم که آنچنان که می‌نماییم، آدم‌های با فرهنگی نیستیم.

این بی اخلاقی تنها به ناسزا و فحش ختم نمی‌شود. ایرانی‌ها قدرت بالایی در زدن تهمت به دیگران دارند. کافی است کسی را در یک ماشین گران قیمت و یا با ظاهری خلاف عرف جامعه ببینند. سیل تهمت‌ها و افتراهاست که به سمت او روانه می‌شود. قطعا در یک جامعه اخلاق مردم را بر اساس ظاهر و یک ماشینی که سوار می‌شوند قضاوت نمی‌کنند.

حتما در نزدیکی خود مشاهده کرده‌اید که چه بسیاری از جوانان به دلیل ظاهر متفاوت توسط برخی، متهم به بی دینی و هرزگی می‌شوند. فقط به این دلیل که ظاهری متفاوت به فکری طرف مقابل دارند.

این روزها متاسفانه جامعه ایرانی درگیر بی اخلاقی‌های فرهنگی است و هر روز نیز دامنه آن فراگیرتر می‌شود. ما به دلیل اینکه نمی‌خواهیم این مسئله را درک کنیم و بپذیریم که فرهنگ در جامعه ایرانی به پایین ترین سطح خود رسیده است، چشمان خود را بر روی تمام این بی اخلاقی‌ها می بندیم و بازهم می‌گوییم ما در جهان بهترین هستیم.

به راستی باید، گذشته را فراموش کنیم و به آینده نگاه کنیم. همه چیز کشور در اقتصاد، توافق هسته‌ای، انتخابات و ... خلاصه نمی‌شود. جامعه ایرانی کمی اخلاق نیاز دارد. این اخلاق باید در تمام سطوح به جامعه تزریق شود. تحصیلکرده و غیر تحصیلکرده ندارد. ما این بداخلاقی‌ها را در مجلس می بینم، در اتوبوس می‌بینیم، در مترو می‌ببینم، در ورزشگاه می‌بینیم و در نهایت اوج آن را در فضای مجازی می خوانیم.


در پایان خالی از لطف نیست به احادیث از ائمه اطهار در مورد بداخلاقی و ناسزا گویی اشاره کنیم. در نهج البلاغه مي خوانيم كه علي(ع) به جمعي از يارانش كه پيروان معاويه را در ايام جنگ صفين دشنام مي دادند مي فرمايد: اني اكره لكم ان تكونوا سبابين و لكنكم لو وصفتم اعمالهم و ذكرتم حالهم كان اصوب في القول و ابلغ في العذر. من خوش ندارم كه شما فحاش باشيد، اگر شما به جاي دشنام، اعمال آنها را برشمريد و حالات آنها را متذكر شويد (و روي اعمالشان تجزيه و تحليل نمائيد) به حق و راستي نزديكتر است و براي اتمام حجت بهتر.(تفسير نمونه396.5)

- امام صادق(ع) فرمود: «فحش دادن ظلم است و ظالم در آتش دوزخ قراردارد.»(1)
2- پيامبر(ص)- فرمود: «خداوند بهشت را حرام كرده بر هر دشنام دهنده بي آبروي بي حيائي كه از آنچه مي گويد و از آنچه به او گفته مي شود باكي ندارد و متأثر و ناراحت نمي شود.»(2)
3- و نيز فرمود: «هرگاه شخصي را ديديد كه نسبت به آنچه مي گويد يا درباره او گفته مي شود بي مبالات و بي تفاوت است پس همانا او يا زنازاده است و يا شيطان شريك او بوده است.»(3)
4- و نيز فرمود: «فحش به مؤمن مانند نزديك شدن به مرگ است.»(4)
5- همچنين فرمود، فحش به مؤمن فسق، و جنگ با او كفر است.»(5)

منابع:

-1كافي، ج2، ص325، وسائل، ج11، ص330
2و 3- كافي، ج2، ص323، تحف العقول، ص416
4-كافي، ج2، ص359، وسائل، ج8، ص611
5- كافي، ج 2، ص360