آرزو
جوانی می‌گذشت.
چیزی با کُلی پاف و پوف و دود، جلو روش ترکید. تا دود بنشیند و جوان به خودش بیاید بابای آرزوها جلو روش ظاهر شد.
ردای بلندی به تن داشت و عصاش را تو هوا تکان داد و پرسید: «چه آرزویی داری؟ بگو تا به طرفه العین برآورده‌ش کنم.»
جوان یک ابروش را بالا برد و بابای آرزوها را براندازی کرد و گفت: «آرزو می‌کنم من، تو باشم!»
نویسنده: علی کرمی / از کتاب «جن زیبایی که از پترا آمد»
انتهای پیام/1000
نظرات شما
پربازدیدترین ها
پربحث ترین ها
آخرین اخبار
