آوای خزر- محمدرضا المعی: افسردگي نوعي ناراحتي است كه به مدت خيلي طولاني يعني از ادوار بسيار قديم، از زماني كه موارد بيماري ها ثبت شده است، افراد بشر را رنج داده است.
در واقع افسردگي اولين نامي است كه در دو هزار و چهارصد سال پيش پزشك مشهور يوناني به نام بقراط كه آنرا ماليخوليا مي ناميد به كار برده است.
ما انسان ها به درجات مختلف، كمتر يا بيشتر استعداد ابتلا به افسردگي را داريم، همان طوري كه استعداد مضطرب شدن، غمگين شدن و عاشق شدن را نيز داريم. افسردگي چيزي نيست كه بگوييم جز طالع و يا اقبال ما بوده است. در طول تاريخ افراد مشهوري نيز به آن مبتلا شده اند كه مي توان به آبراهام لينكن رئيس جمهوري اسبق آمريكا، وينستون چرچيل نخست وزير اسبق انگلستان، جين سي بي ليوس آهنگساز مشهور فنلاندي اشاره كرد.
بر همين اساس مي توان گفت كه افسردگي نشانه ي ضعف و ناتواني افراد بشر نيست جالت است بدانيد كه حيوانات نيز به افسردگي مبتلا مي شوند و رفتارهاي مشابه رفتار انسان از خود نسان مي دهند. افسردگي نوعي از تفكرات مزاحم است كه در حاشيه هوشيار ذهن قرار گرفته و به طور دائم به نوعي زمزمه و گفت و گوي دروني مي پردازند. چنانچه چنين افكاري براساس روش هاي خاص درماني، شناخته شوند و به قسمت آگاه ذهن منتقل كردند(جايي كه ذهن بتواند وجود آن ها را تحمل نمايد). در چنين شرايطي است كه اضطراب و افسردگي و يا ساير ناراحتي هاي رواني و عصبي برطرف شده و از بين مي روند. افسردگي حالت بسيار ناراحت كننده اي است كه فرد به آن مبتلا مي شود. افسردگي احساس بدبختي و بيچارگي مطلق است. فردي كه مبتلا به افسردگي مي شود داراي حالت هايي چون ترس و وحشت، بي خوابي هاي شبانه، ترس و وحشت از شكست و عدم موفقيت مي باشد. ترس و وحشت، از خصوصيات عمده ي اين بيماري است و به همين جهت مي توان گفت كه افسردگي عبارت است از وحشت و يا زندگي در وحشت. كلمه ي افسردگي از ريشه ي لاتين به نام دپريمير(deprimere) يعني فشار دادن به پايين گرفته شده است. در مورد اين بيماري بهتر است بدانيم كه نه تنها روي چگونگي احساس ما اثر مي گذارد، بلكه روي شيوه ي تفكر ما از اشيا، ميزان انرژي، تمركز ذهن، خواب و حتي علايق جنسي ما نيز تاثير گذار است. بنابراين افسردگي در بسياري از جنبه هاي زندگي ما نقش دارد، كه در اينجا به تعدادي از آن ها اشاره شده است:
انگيزه- افسردگي روي انگيزه ما براي انجام دادن امور و كارها اثر مي گذارد. ما احساس بي روحي و كسالت مي كنيم و فكر مي كنيم كه تمام انرژي و علايق ما از بين رفته است و هيچ چيزي ارزش انجام دادن را ندارد و همه چيز عبث و بيهوده است. به قدري نااميد مي شويم كه حتي يك بار هم براي انجام كاري اقدام نمي كنيم. اگر ما فرزنداني داشته باشيم علاقه اي نسبت به آن ها نخواهيم داشت و در نتيجه از اين امر احساس گناه خواهيم كرد. در محيط كارمان اگر طرحي داشته باشيم كه بسيار مورد علاقه است، انجام دادن آن كسل كننده خواهد بود. هر و حتي به زور و با اكراه براي انجام دادن فعاليت هاي كوچك روزانه اقدام مي كنيم.
عواطف- اغلب مردم فكر مي كنند كه افسردگي فقط باعث بداخلاق شدن و بريدن از زندگي مي شود، در حالي كه اين خصوصيات دقيقا قسمتي از افسردگي است، در واقع نشانه ي اصلي و مهم افسردگي عبارت است از anhedonia كه يك كلمه يوناني به معني از دست دادن شادابي و نشاط است. يعني اين كه فرد افسرده توانايي انجام دادن هر نوع فعاليتي كه منجر به نشاط و شادابي و سرحالي مي شود را از دست داده زندگي پوچ و بي معني مي شود. فرد مبتلا به افسردگي عواطف و احساسات مثبت خود را از دست داده و به طور فزاينده داراي عواطف منفي و خشم مي شود.
تفكر- افسردگي روي چگونگي تفكر ما از خودمان، آينده و دنياي اطراف مان اثر مي گذارد. به طور كلي افراد افسرده تمايل دارند كه خود را حقير، پست و بي ارزش بشمارند. اگر شما از يك فرد افسرده درباره آينده اش سئوال كنيد مي گويد"چه آينده اي، همه چيز تاريك و بي ارزش مي باشد، مگر شكست، ناكامي و بدبختي پاياني دارد" همانند بسياري از هيجانات قوي، افسردگي نيز تفكر ما را به دو بعد انتهايي سوق مي دهد. يعني تفكر ما يا همه است يا هيچ. ما يا كاملا موفق هستيم و يا كاملا حقير و شكست خورده.
رفتارها- وقتي افسرده مي شويم، رفتار ما عوض مي شود. درگير فعاليت هايي مي شويم كه كمتر مثبت هستند و از روابط اجتماعي مي بريم و سعي مي كنيم مخفي باشيم و در انزوا قرار بگيريم. بسياري از اموري كه قبلا از انجام دادن آنها لذت مي بريم، بعد از افسرده شدن انجام دادن آنها كار طاقت فرسايي مي شود. براي اينكه به نظر مي رسد همه ي امور كوششي بيش از آنچه كه ما به كار ميبريم لازم دارند. اگر خيلي مضطرب باشيم سعي مي كنيم كمتر با مردم روبرو و از ملاقات آنها اجتناب كرده و اعتماد به نفس اجتماعي خود را از دست مي دهيم.
روابط اجتماعي- افسردگي ما به هر حال روي ديگران نيز تاثير مي گذارد. حتي اگر سعي كنيم كه آن را از ديگران پنهان كنيم. وقتي افسرده هستيم در ارتباط با ديگران جذابيت خود را از دست مي دهيم. در چنين حالاتي اغلب زود رنج شده و در ارتباط با ديگران حالت منفي به خود مي گيريم و بيشتر اوقات از كلمه خير استفاده مي كنيم.
نکته : مخاطبان عزیز پایگاه خبری آوای خزر تمامی این مطالب فقط جنبه اطلاع رسانی دارد
علل افسردگي: افسردگي علل بسيار مختلفي دارد كه مي توانم مهمترین عاملی که باعث افسردگی میشود را دوران اوليه زندگي شخصی هر انسانی که به بیماری افسردگی دچار است نام ببرم در زیر توضیح مختصری در مورد دوران اولیه زندگی خواهم داد با ما همراه باشید
آيا عواملي در زندگي شخصي فرد وجود دارند كه روي انتقال دهنده هاي عصبي خلق و خوي اثر بگذارند؟ بدون شك جواب مثبت است. يعني كيفيت و نوع روابط دوران اوليه زندگي ما در حقيقت شكل دهنده انواع مختلف ارتباط سلول هاي عصبي مغز هستند. چگونگي تكامل مغز در دوران خردسالي و دوران اوليه كودكي بستگي به جريانات اجتماعي كه ما در درون آن زندگي مي كنيم دارد. و همانها انواع مختلف تجربياتي هستند كه محتوي ذهن و خلق و خوي ما را شكل مي دهند. مغز كودكي كه دوست داشته مي شود و يا مورد محبت قرار ميگيرد، به طور كاملا متفاوتي از مغز كودكي كه هميشه متهم شده و يا مورد تهديد واقع مي شود رشد و تكامل مي يابد. در واقع تحقيقات نشان داده اند كه عشق و محبت بطور مغاير با بي تفاوتي، سردي و سوء استفاده در چگونگي رشد قسمت هايي از مغز كه كنترل كننده خلق و خوي ما دارد. جرقه ي انفجاري و بقاي بسياري از افسردگي ها با استرس است. استرس هميشه عامل تمام مشكلات، ناراحتي ها و غم و غصه ما بوده و مي باشد. امروزه ارتباط بين استرس و چگونگي مدارا كردن با آن، با افسردگي مورد تاييد بسياري از روان شناسان و پژوهشگران مي باشد. يكي از روان شناسان مشهور به نام ريچارد لازاروس معتقد است كه"شناخت، نحوه ي سازگاري و معنايي كه به اشيا و امور مي دهيم، تاثير عمده اي روي سيستم استرس و عواطف ما مي گذارد." استرس با بسياري از مشكلات رواني از قبيل اضطراب، زودرنجي، كوفتگي و افسردگي در ارتباط است. لازم بذكر است كه استرس ملايم براي ارگانيزم بدن لازم است، و همچنان كه هانس سليه كانادايي، متخصص غدد داخلي كه براي اولين بار اصطلاح استرس را به كار برد معتقد است كه استرس ملايم لازمه زندگي است. در حالي كه استرس هاي مداوم و شديد براي توازن سيستم بدن خطرناك مي باشد. توانايي ما براي سازش با استرس و عوامل ناراحت كننده در زندگي بر ميزان استرس آور بودن و يا ناراحت كننده بودن يك واقعه تاثير مي گذارد. ما هر چقدر بيشتر روي استرس خود كنترل داشته باشيم به همان ميزان بيشتر مي توانيم آنها را در اختيار بگيريم و در نتيجه مواد شيميايي خلق و خوي ما كه تعيين كننده هاي رفتار، عواطف و افكار ما هستند، كمتر در آن درگير مي شوند. در واقع استرس هاي شديد نتيجه تفسير ما از موقعيت است. به عبارتي مي توان گفت كه ما اشيا و امور را آن چنان كه هستند نمي بينيم، بلكه براساس آنچه كه ما هستيم مي بينيم. علاوه بر اين ها به علل ديگري از جمله مشكلات مالي، نگراني هاي شغلي، تعارضات موجود در خانه و محل كار، مشكلاتي كه فرزندان دارند و مشكلات سلامتي نيز مي توان اشاره كرد. در ضمن افسردگي ممكن است ناشي از، از دست دادن شغل، پدر و مادر، فرد مورد علاقه، تغيير مكان دادن، منتقل شدن و زايمان نيز باشد. و در نهايت اينكه افسردگي ها از نظر شروع، شدت، مدت دوره و فراواني با هم متفاوت هستند.
ترجمه ، تهیه و تنظیم : محمدرضا المعی
