علی‌اکبر یداللهی در گفتگو با عصر خزر با اشاره به اینکه 13 بهمن‌ماه روز جهانی تالاب است و قرار شد مراسم استانی در این روز برگزار شود اما به‌صورت ملی برنامه‌ریزی شده است، اظهار کرد: کنوانسیون رامسر در خصوص مدیریت و برنامه‌ریزی تالابها فعالیت دارد که مایه افتخار برای مازندران است، در این استان 3 تالاب لپو، میانکاله و مجموعه تالاب‌های ازباران و سرخرود در لیست این کنوانسیون قرار دارند.
وی افزود: در کنار تالابها یکسری آببندان‌ها را داریم، ایران تنها کشوری است که در زمینه ذخایر آبی سیستم سنتی را به شکل آببندان دارد که جهت پرورش ماهی، فعالیت‌های گردشگری و کشاورزی از آن بهره می‌برد ضمن اینکه باید بدانیم تالابها 80 نوع فایده دارند.
معاون فنی اداره‌کل حفاظت محیط زیست مازندران با بیان اینکه در سالجاری بحث لایروبی تالابها انجام شده است، تصریح کرد: اگر این اقدام صورت نگیرد، تالاب خشک می‌شود، لذا یک شیوه‌نامه لایروبی را با کمک آب منطقه‌ای تدوین کردیم.
یداللهی با اشاره به بررسی عمق آببندان‌های مازندران جهت لایروبی اظهار کرد: هر آببندان از جنس رس بوده و یک پتوی حفاظتی دارد، اگر برداشت غیر اصولی باشد و این لایه از بین برود، آب در درون آن جمع نمی‌شود و جذب زمین خواهد شد، از اول مهرماه تاکنون نیز برای لایروبی تالابها برنامه‌ریزی شده است.
وی درباره خشک‌شدن تالاب میانکاله گفت: 6 هزار هکتار از تالاب میانکاله از قسمت غربی خشک شده است، سال گذشته 500 میلیون تومان برای لایروبی انهار منتهی به تالاب میانکاله بودجه اختصاص یافت و اولویت این بود که انهار مهم در قسمت جنوبی میانکاله لایروبی شوند، در مجموع حدود 111 کیلومتر شناسایی شدند، اخیراً جلسه‌ای با آب منطقه‌ای برگزار کردیم و حتی از اداره‌کل شیلات مازندران خواستیم با توجه به وجود شرکت‌های صیادی در میانکاله، آنها نیز بودجه‌ای را در نظر بگیرند تا بتوانیم بخشی از مشکلات را حل کنیم. در این زمینه مشاوره و مناقصه در دستور کار است.
یداللهی افزود: تا جایی که می‌توانستیم انهار منتهی به میانکاله را برای لایروبی اولویت‌بندی کردیم، با اداره‌کل آب منطقه‌ای و حفاظت محیط زیست گلستان نیز جلساتی برگزار شد تا به جای اینکه فقط لایروبی کانال آشوراده و چپق‌لی را در برنامه داشته باشند که تنها 6 درصد مشکلات را حل می‌کند و تأثیر خاصی در احیای 6 هزار هکتار از خشکی تالاب را ندارد؛ لذا بهتر است هزینه‌ها را به نحو شایسته صرف کنیم و راهکار دیگری پیشنهاد شود.
معاون فنی اداره‌کل حفاظت محیط زیست مازندران بیان کرد: راهکار و فرضیه نخست این بود که آب نکارود را به لپو و از لپو به میانکاله منتقل کنیم، این فرضیه در حال بررسی است.
این کارشناس محیط زیست با بیان اینکه 80 درصد آب خزر از ولگا و 20 درصد از رودخانه‌های جنوبی خزر است، خاطرنشان کرد: رودخانه‌های فصلی قره‌سو و گرگان‌رود که وارد تالاب میانکاله می‌شوند هر کدام حداقل 3 سد دارند و برای رساندن آب به تالاب میانکاله مشکلاتی بویژه در فصول گرم ایجاد می‌شود، از شرق که آب نکارود وارد میانکاله میشد و حداقل در زیرحوزه به انهار منتهی به تالاب میانکاله کمک می‌کرد؛ سد گلورد زده شده است.
وی هشدار داد که اگر
روی سرشاخه‌های رودخانه 2 هزار و 3 هزار تنکابن سد زده شود و آب آن را به قزوین منتقل
کنند، از طرفی بحث انتقال آب چالوس به البرز عملی شود، یک سد دیگر در هراز احداث و
ماحصل آن به تهران منتقل شود همچنین از طریق سد کسلیان آب به سمنان منتقل شود، آب
سرشاخه رودخانه تجن(فینیسک) نیز به سمنان منتقل شود و پروژه انتقال آب خزر به
سمنان نیز عملی شود؛ 10 تا 15 سال دیگر شرایط آبی مازندران حتی از وضعیت خشکسالی
بدتر می‌شود.
* مشاهده ریزگردها در منطقه بهشهر و گلوگاه
یداللهی با بیان اینکه در حال حاضر ریزگردهایی را در منطقه بهشهر و گلوگاه مشاهده می‌کنیم، اظهار کرد: گیاهان شوری‌پسندی را در میانکاله داریم که خاک و شن را نگه می‌دارند و ریزگردها را جذب می‌کنند اما وقتی رطوبت از ریشه‌های آنها بیرون برود و خشکی تالاب میانکاله از حد فعلی فراتر باشد؛ ریزگردها را حداقل در 100 کیلومتری این منطقه خواهیم داشت، لذا می‌طلبد که قبل از ایجاد هرگونه وضعیت حاد و غیر قابل کنترل در آینده، از همین حالا به فکر چاره‌ای اساسی باشیم.
معاون فنی اداره‌کل حفاظت محیط زیست مازندران در پاسخ به اینکه در سالجاری چه مبلغی برای لایروبی انهار میانکاله دریافت شده و در یک سال اخیر چه اقدامات اساسی صورت گرفته است، بیان کرد: مساحت تالاب میانکاله 40 هزار هکتار است و 6 هزار هکتار آن خشک شده است، در سال گذشته 500 میلیون و امسال نیز 500 میلیون تومان از سوی سازمان حفاظت محیط زیست برای احیای میانکاله اختصاص یافت.
این مسئول ادامه داد: البته این میزان بودجه کافی نیست، نیاز به اعتبارات ملی داریم، ضمن اینکه لایروبی انهار منتهی به تالاب میانکاله کار بسیار سختی است و نیاز به تجهیرات خاصی هم دارد.
یداللهی در پاسخ به اینکه در سالجاری آتشسوزیهای فراوانی را در میانکاله داشتیم و آیا قرار نیست یک پایگاه اطفای حریق در این منطقه راه‌اندازی شود، گفت: امسال، 13 بار در میانکاله آتش‌سوزی داشتیم و 216 هکتار از مساحت آن سوخت.
وی بیان کرد: برای دو یا سه بار موضوع راه‌اندازی پاسگاه اطفای حریق در میانکاله به تصویب رسید اما روی کاغذ است، یک پاسگاه قدیمی در پناهگاه حیات وحش میانکاله داریم می‌توانیم آن را تجهیز کنیم، قرار است به‌زودی یک خودروی اطفای حریق را در میانکاله مستقر می‌کنیم.
معاون فنی اداره‌کل حفاظت محیط زیست مازندران بیان کرد: در مواقع اضطرار که نیاز به حضور خودروهای آتش‌نشانی است؛ معمولا از شهرداری‌ها، شرکت صدرا، پایانه نفتی و بندر امیرآباد تقاضای کمک می‌شود اما این سازمان‌ها همواره باید در آماده‌باش باشند و وظایف آنها تعریف‌شده است، لذا میانکاله نیاز به یک پایگاه مستقل با تجهیزات لازم آتش‌نشانی که خاص تردد در این منطقه باشند را دارد.
وی در بخش دیگری از گفت‌وگو درباره شناگاه‌های آلوده مازندران گفت: با توجه به بررسی‌های انجام‌شده در نیمه دوم 95 و نیمه اول سالجاری، 14 شناگاه استان در وضعیت بحرانی و فوق بحرانی قرار دارند.
یداللهی بیان کرد: مدیران مرتبط در شناگاه‌ها موظف شدند نسبت به احداث سرویس بهداشتی و دوش مناسب با آب سالم بهداشت اقدام کنند و نسبت به مدیریت زباله نیز همت داشته باشند.
معاون فنی اداره‌کل حفاظت محیط زیست مازندران گفت: به تمام شهرستان‌های ساحلی نامه زدیم و شناگاه‌های آلوده را معرفی کردیم، به مدیران محیط زیست شهرستان‌ها تا 20 روز فرصت دادیم که نتایج عملکرد خود را پس از ابلاغ این نامه گزارش دهند.
این مسئول با بیان اینکه وقتی موضوع سلامت پیش می‌آید با احدی شوخی نداریم، افزود: حرفهای زیاد زده شد، باید عمل کنیم، ملاحظه‌کاری فایده ندارد.
یداللهی گفت: اگر 14 شناگاه آلوده در مازندران تا اسفندماه نسبت به رفع ایرادات ابلاغ‌شده اقدام نکنند، پلمپ می‌شوند، زیرا بسیار در این زمینه فرصت داده شد و دیگر بیش از این فرصت داده نخواهد شد.
