یادداشت/ اسلام بابانژاد
پرستار! روزت را ارج می نهیم و بر این باوریم شاید دردمندی به دستان تو دخیل بسته باشد، و آنگاه که سلامت خود را بازیابد و دستی به نشان شکر و سپاس به آسمان بلند گرداند «به یقین ملائک تورا می‌ستایند».
یادداشت - دکتر اسلام بابانژاد: پنجم جمادی الاول سال پنجم هجری در خانه علی(ع) و فاطمه(س) فرزندی به دنیا آمد که نام او را زینب نهادند، همان که در سال 61 هجری قهرمان و پیام رسان حماسه بزرگ عاشورا و پرستار قافله‌ای شد که منزل به منزل را با درد و اندوه رفتند اما در تاریخ ماندگار شدند، و سالهاست که میلاد فرخنده و سراسر سعادت درّ درخشان مهر و عاطفه، قافله سالار کربلا، حضرت زینب کبری (س) و روز پرستار را بر سپیدجامگان عرصه سلامت مبارک باد می گوییم.
به راستی که روز پرستار، روز قدرشناسی از زحمات آنانی است که آسایش دیگران را برتر از رنج خود می دانند.
… و آنگاه که خورشید سر بر دوش کوه می نهد و می آرامد تا آنگاه که صبحگاهان از افق سر برآورد
یا آنگاه که برگهای سبز بهاری بر روی هم می خزند و در سکوتی آبی لبخند می زنند تا آنگاهی که شکوفه های الوان نویدبخش بهاران می گردند.
یا آنگاه که برگهای سبز بهاری بر روی هم می خزند و در سکوتی آبی لبخند می زنند تا آنگاهی که شکوفه های الوان نویدبخش بهاران می گردند.
آنگاه که همگان در صحت و سلامت می آرامند و می آسایند تا آنگاه که رنج بیماری و بیمارداری از اینان سلب آسایش و آرامش می نماید.
اوست که با عظمی راسخ، قامتی استوار، روحی بلند، طبعی لطیف، چهره ای بانشاط و نگاهی مهربان به ملائک درس عطوفت می دهد و پروانه سان بر گِرد بیماران می گردد تا مرحمی باشد بر زخمهایشان و تسکینی بر آلامشان.
او؛ که همان ترجمان عشق، تندیس مهربانی، نماد مهرورزی، سمبل عاطفه، شکوه احساس، جلوه امید و نشان نوع دوستی است.
پرستار! روزت را ارج می نهیم و بر این باوریم شاید دردمندی به دستان تو دخیل بسته باشد، و آنگاه که سلامت خود را بازیابد و دستی به نشان شکر و سپاس به آسمان بلند گرداند «به یقین ملائک تورا می‌ستایند».
مدال افتخار خدمت برازنده قامت رعنای تو باد.
انتهای پیام/ 1354
نظرات شما
پربازدیدترین ها
پربحث ترین ها
آخرین اخبار
