وی افزود: مرال ها به تدریج و با بروز علایم مستی از سوی نرها و از اوسط شهریور ماه، هر یک از مرال های نر به منظور تشکیل گله از دسته نرها جدا و بسته به اندازه جمعیت مرال های منطقه، سن و سال و نیرومندی، تعدادی از ماده ها را تصاحب می نمایند و معمولاً گوساله های نابالغ و نرهای جوان نیز در بین گله ها دیده می شوند.
رئیس اداره نظارت بر امورحیات وحش اظهارکرد:حدود 30زیستگاه مختلف اعم از آزاد و تحت مدیریت برای حضور مرال در استان مازندران شناسایی شده که در فصل بهار و تابستان پایش جمعیت مرال در آنها صورت می گیرد.
*****پراکنش جمعیت مرال ها درمازندران
وی گفت: مرال های تقریباً در تمامی جنگل های استان مازندران از دوهزار و سه هزار تنکابن در غرب تا هزار جریب گلوگاه و جمعیت مشترک و جابجا شونده با منطقه جهان نمای گستان در شرق مازندران پراکنش دارند.
ربیعی بیان کرد: محدوده امن البرز مرکزی شمالی(گلستانک) و پناهگاه حیات وحش دودانگه – چهاردانگه کیاسر در جنوب شهرستان ساری مهمترین زیستگاه مرال در مازندران بشمار می آیند.
وی تصریح کرد: تخریب زیستگاه بویژه در مناطق آزاد، جاده سازی ها و بهره برداری های جنگلی، حضور مستمر دام سنگین در عرصه های جنگلی زیستگاه مرال، شکار غیر مجاز مهمترین تهدیدات موجود برای مرال بشمار می آیند.
رئیس اداره نظارت برامورحیات وحش افزود: مرال های نر دارای قلمرو جنسی بوده و در فصل مستی از گله جنسی خود در محدوده های زیستگاهی حفاظت می نمایند. این مرحله از چرخه زندگی مرال از اواسط شهریور شروع و به مدت یک ماه به طول می انجامد، مرال های نر غالب که هدایت گله تا پایان دوران جفتگیری بر عهده دارند، کمتر به تغذیه پرداخته و تمام توجه و حواس خود را معطوف به حفظ گله در مقابل نر های رقیب می نمایند.
وی ادامه داد: مرال ها برای نمایش حضور و قدرت خود مدام به بروز بانگ و نعره می پردازند تا از این طریق و با توجه به قدرت بروز بانگ و صدا خود قدرت خود را به حریف نشان داده و از نزدیک شدن سایر نرها به گله جلوگیری نمایند به همین خاطر این مرحله از چرخه زندگی مرال را دوران مستی مرال یا گاوبانگی می نامند.
****فرصت طلبی شکارچیان درفصل گاوبانگی
رئیس اداره نظارت برامور حیات وحش اظهارکرد:یکی از آسیب هایی که گاوبانگی برای جمعیت مرال در پی دارد، فرصت طلبی شکارچیان با دریافت صدا و شناسایی محل های حضور مرال و از این طریق شکار غیرقانونی این گونه ارزشمند است.
وی ربیعی بیان کرد: اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران با آگاهی از این موضوع با آغاز فصل تابستان لغایت یایان مهر ماه همه ساله اقدام به برپایی چادرهای سیّار محیط بانی در زیستگاههای مهم محل های زیست و تجمع مرال در کلیه مناطق اعم از زیستگاههای آزاد و مناطق حفاظت شده و تحت مدیریت برای کیفیت بخشی و افزایش سطح حفاظت مرال می نماید که موسوم به چادر های گاوبانگی می باشد.
وی گفت: تعداد این چادرهای گاوبانگی در سطح استان مازندران حدود 30 چادر می باشد و در این چادر ها محیط بانان به صورت شبانه روزی از زیستگاههای حوزه هر چادر حفاظت و حراست می نمایند.
گفتنی است ،مرال یا گوزن قرمز که در گویش مازندرانی به آن گاو کوهی (اشکار گو) نیز گفته می شود، گونه نماد جانوری استان مازندران، و به بزرگترین پستاندار علفخوار از گونه های با شکوه جنگل های پهن برگ هیرکانی شمال است. زیستگاه این گونه ، در مناطق جنگلی کوهستانی و بویژه جنگل های بلوط می باشد.
