به گزارش آوای خزر از ساری، «نفت کوره یا مازوت یکی از هیدروکربن های نفتی است که در مراحل تصفیه نفت خام پس از اتر بنزین و نفت چراغ به دست می‌آید و چون سیاه رنگ است به نام نفت سیاه نیز خوانده می‌شود. این ماده ارزان‌ترین ماده سوختنی برای کوره حمام‌ها و تنور نانوایی‌ها و موتورهای دیزل و برخی نیروگاهها است».
مردم مناطق حاشیه نیروگاهها در فصولی از سال که نیروگاهها سوخت مازوت را جایگزین گاز می کنند بطور فزاینده ای با افزایش حساسیتها روبرو می شوند، بیماریهای قلبی، تنفسی و برونشیت به وضوح مشاهده می شود و فریادهای مردم راه به جایی نمی برد.
در شرق مازندران نیروگاه سیکل ترکیبی شهید سلیمی نکا چند ماهی است که استفاده از سوخت مازوت را آغاز کرده و دود حاصل از آن شرق تا غرب استان را فرا گرفته است.
سوال این است که چرا علیرغم پیگیریها و انتقادات علی محمد شاعری نماینده مردم بهشهر، نکا و گلوگاه در مجلس شورای اسلامی و حتی پیگیریهایی که در زمان نماینده قبلی انجام شده بود اما مشکلات همچنان پابرجاست؟ چرا وزیر نفت وعده می دهد و عملی نمی شود و خبری از توقف سوخت مازوت نیست؟
مدیر نیروگاه نکا واقعیتها را نمی گوید و همچنان تاکید دارد که به زودی مشکل برطرف می شود و حتما از سوخت پاک استفاده خواهند کرد اما این سوالات و پاسخها یک دهه است که عنوان می شود. و پاسخها، رویاهایی است که شاید به سرانجام برسند.
در بین جدیدترین مطالب روز در این بخش، به نظرم پاسخ مدیرعامل نیروگاه شازند اراک بیش از همه مورد پسند باشد، حمیدرضا بادرستانی می گوید: کاهش یا افزایش تولید برق در نیروگاه منوط به مسائل امنیتی کشور است و مسئولیت آن با نیروگاه نیست. با توجه به حساسیت برق تولیدی در کشور و در شرایط ویژه دستورات لازم در خصوص کنترل ولتاژ و فرکانس از دیسپاچینگ تهران صادر می‌شود.
وی در پنجم آذرماه جاری به خبرنگاران گفته بود که طی هفته گذشته با ۵۰ درصد ظرفیت و فعالیت دو واحد بنا بر شرایط اضطرار و سیاستهای کلان کشور مجبور شد به مدت سه روز از سوخت مازوت استفاده کند.زمانی که گاز این نیروگاه قطع شود دو راه حل وجود دارد که باید یا با هماهنگی با تهران واحد تولید تعطیل و یا از سوخت مازوت استفاده شود که استفاده از سوخت مازوت این نیروگاه در هفته گذشته با هماهنگی انجام شده بوده است!.
بنابراین واقعیت این است که مدیران نیروگاهها را باید از دخالت در مصرف مازوت مبرا دانست زیرا آنها تابع دستورات مافوق خود هستند و این تصمیم‌گیران در بالادست هستند که دود کارهای آنها به چشم و حلق! پایین دستها می رود! مافوقها مسئولان پایین دست را تهدید می کنند که یا سوخت مازوت و پایداری اشتغال و تولید برق و یا تعطیلی نیروگاه و خوابیدن اشتغال!
اصفهان و تبریز و اراک نیز سالهاست با دود ناشی از سوختن مازوت در نیروگاهها سر می کنند و مشکلات زیست محیطی مردم این مناطق را کلافه کرده است، دود مازوت هم بر روی انسانها و هم بر روی گیاهان تاثیرات جبران ناپذیری دارد و گوگرد و سایر مواد سمی در این سوخت ارزان! جان آدمی و سایر موجودات را با مرگی خاموش می ستاند!
30 درصد تولید پالایشگاههای ایران نفت کوره است. این رقم در پالایشگاههای دنیا 11 درصد است. قیمت مازوت نیز 8 تا ١٠ دلار ارزانتر از قیمت نفت است، مازوت علاوه بر نیروگاهها سوخت ارزانی برای کشتی ها است اما نهاد بین المللی کشتیرانی یا IMO موکداً اعلام کرده است که از اول ثانویه سال 2020 یعنی حدود 27 ماه دیگر، به هیچ کشتی اجاره نمی دهد که از مازوت استفاده کند، بنابراین این برای ایران که رتبه نخست صادرات مازوت و حداقل روزانه تا 300 هزار بشکه مازاد تولید مازوت را دارد کار سختی است. اگر ایران میتوانست از غلظت گوگرد موجود در مازوت به میزان قابل توجهی بکاهد اوضاع کمی بهتر بود.
با سیاستهای نهاد بین المللی کشتیرانی، ایران با این حد بالایی از گوگرد در نفت کوره نمی تواند فروش خوبی در آن داشته باشد، حتی اگر کشتیها مجهز به سیستم اسکرابر برای گوگردزدایی باشند؛ باز هم برای ایران اتفاقات اقتصادی مهمی در این بخش از فرآورده های نفتی نخواهد افتاد.
بنابراین باید بدانیم به دلیل حجم بالایی از مازاد مازوت و نبود بازار عرضه، نیروگاههای کشور و ازجمله نیروگاه نکا محکوم به استفاده از سوخت مازوت هستند، اما در این میان چرا باید جان مردم گرفته شود؟ چرا باید محیط زیست جانوری و گیاهی نیز متاثر از این مدیریت باشد؟ آیا این خوب است که دارویی تزریق شود که تنها یک درد را تسکین دهد و امراض زیادی را با خود به همراه بیاورد؟
به راستی برنامه وزارت نفت در این دوراهی اقتصادی چیست؟ آیا ذخیره‌سازی مازوت راهگشاست؟ آیا فکری برای کاهش آسیبهای ناشی از سوخت مازوت شده است؟ آیا وزارت نفت تصمیم نهایی برای عدم استفاده از این سوخت را اعلام می کند؟
وقتی به اخبار حوزه نفت سر می زنیم اینگونه استنباط می شود که دولت تصمیم دارد تا ژانویه 2020 همچنان مازوت را به خورد پالایشگاهها بدهد تا اندکی از سنگینی عدم خریداری مازوت را تحمل کند؟
حال در این گیرو دار و باتوجه به سیاست های دولت، چه تعداد مرگ و بیماریهای خاموش ناشی از انتشار دود مازوت و از بین رفتن طبیعت در مناطقی از کشور را خواهیم داشت؛ تا این دود سرگردان اقتصادی! دست از سر مردم بردارد و حیات به طبیعت بازگردد؟!امیدواریم دولت بتواند برنامه مشخصی برای رهایی از این مشکل داشته باشد و آن را اجرایی کند.
انتهای پیام/ 1354
