به گزارش آوای خزر، زنبورهای نر نیش نمی‌زنند چراکه به جای نیش اندامی به نام «اندوفالوس» دارند که وسیله‌ای برای تزریق اسپرم است. در مقابل زنبورهای ماده در انتهای شکم خود نیش دارند و از آن برای دفاع از خود و کندو استفاده می‌کنند. تمام زنبورهای کارگر ماده هستند و زمانی که پستانداران را نیش می‌زنند، می‌میرند. دلیل مرگ زنبورهای کارگر این است که نیش آنها مانند یک قلاب ماهیگیری، خاردار است، بنابراین در پوست مهاجم فرو می‌رود. بدین ترتیب در زمان جدایی زنبور از مهاجم، بدن این حشره پاره می‌شود.
نیش این زنبورها فرمون هشداردهنده‌ای تولید می‌کند که به زنبورهای دیگر کلنی اعلام می‌کند تا به مهاجم حمله کنند. تصور کنید یک خرس در حال دزدیدن عسل از یک کندوی عسل است، احتمال عقب‌نشینی خرس در صورتی که چند بار نیش بخورد بیشتر است. شاید چند زنبور در فرایند دفاع از لانه بمیرند اما کلنی نجات می‌یابد. زنبورهای ماده دیگر گونه‌ها نیش سوزنی مانندی دارند که می‌توانند آن را جمع کرده و دوباره استفاده کنند، بنابراین پس از نیش زدن نمی‌میرند. با این حال به طور کلی بیشتر زنبورها مطیع هستند و آزاری به دیگر حیوانات نمی‌رسانند./انا
انتهای پیام/1005
