به گزارش آوای خزر، پرخاشگری در زنان می‌تواند با چند نمونه اعمال تهاجمی همراه باشد که عبارتند از:
- اعمال خشونت فیزیکی
- فریاد، فحش دادن و زبان تند
- غیبت یا شایعه پراکنی در مورد یک آشنا
- شکستن عمدی لیوان مورد علاقه‌ی هم خانه
- بریدن لاستیک‌های همکار
شما اغلب با «پرخاشگری و خشونت» رو به رو می‌شوید که به عنوان یک اصطلاح جدا نشدنی در کنار هم قرار می‌گیرند. البته در اصل، درست است که پرخاشگری و خشونت اغلب با هم منطبق هستند، اما در واقع دو چیز متفاوت را بیان می‌کنند.
خشونت به پرخاشگری شدید بدنی اشاره دارد که هدف آن ایجاد آسیب جدی است. به بیان دیگر، پرخاشگری همیشه شامل خشونت نیست، اما خشونت همیشه شامل پرخاشگری است.
در این مقاله می‌خوانید:
- علت پرخاشگری زنان
- کنترل خشم در زنان
علت پرخاشگری زنان
پرخاشگری در زنان معمولاً یک دلیل مشخص ندارد و شواهد نشان می‌دهند که چند عامل می‌توانند در آن دخیل باشند. این عوامل عبارتند از:
عوامل بیولوژیکی
شیمی مغز و سایر عوامل بیولوژیکی که ممکن است در پرخاشگری نقش داشته باشند عبارتند از:
- رشد نامنظم مغز: متخصصان، افزایش فعالیت در آمیگدال و کاهش فعالیت در قشر جلویی مغز را با پرخاشگری مرتبط دانسته‌اند. ضایعات در مغز نیز می‌تواند منجر به بروز رفتار پرخاشگرانه شود.
- ژنتیک: جهش برخی از ژن‌ها نیز می‌تواند در این امر نقش داشته باشد.
- عدم تعادل مواد شیمیایی و هورمونی مغز: سطوح غیرمعمول بالا یا پایین برخی از انتقال دهنده‌های عصبی، از جمله سروتونین، دوپامین و گابا می‌تواند منجر به بروز رفتار تهاجمی شود.
- عوارض جانبی داروهای تجویزی و سایر مواد: داروها و موادی که در فعالیت مغز تغییرات ایجاد می‌کنند، گاهی اوقات می‌توانند منجر به رفتار پرخاشگرانه نیز شوند.
عوامل روانشناسی
رفتار پرخاشگرانه گاهی اوقات می‌تواند نشانی از یک مشکل روانی باشد. از جمله:
- اختلال رفتاری
- اختلال انفجاری متناوب
- اختلال مقابله‌ای و نافرمانی (ODD)
- اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
- اوتیسم
- اختلال دو قطبی
- روان گسیختگی
- افسردگی
- اختلالات مصرف مواد
- استرس مزمن
- اختلالات شخصیتی خاص، از جمله اختلالات شخصیت مرزی، ضد اجتماعی و خودشیفته
البته، پرخاشگری همیشه به این معنا نیست که شما یک مشکل روانی دارید و اگر هم داشته باشید، به طور خودکار به این معنی نیست که با دیگران پرخاشگرانه رفتار می‌کنید.
فاکتورهای محیطی
شرایط و چالش‌های زندگی روزمره و محیط نیز می‌تواند به پرخاشگری در زنان کمک کند. پرخاشگری می تواند به عنوان یک پاسخ طبیعی به استرس، ترس یا احساس از دست دادن کنترل رخ دهد. هم‌چنین ممکن است هنگامی که احساس ناامیدی، بدرفتاری یا شنیده نشدن می‌کنید، با پرخاشگری پاسخ دهید؛ به خصوص اگر هرگز یاد نگرفته باشید که چگونه احساسات خود را به طور موثر مدیریت کنید.
هم‌چنین اگر در محیطی که پر از پرخاشگری و خشونت است بزرگ شده باشید، ممکن است این رفتار را خودتان نیز انجام دهید. به عنوان مثال:
- اگر والدین، مراقبین یا خواهر و برادرهای بدسرپرستی داشته باشید که شما را در کودکی مورد آزار و اذیت قرار داده‌اند.
- اگر در محله یا جامعه‌ای بزرگ شده باشید که در آن خشونت و تجاوز به طور مکرر اتفاق می‌افتاده است.
- اگر رفتار ظالمانه یا ناعادلانه‌ی معلمان و همکلاسی‌های خود را در مدرسه تجربه کرده باشید.
خیلی از مواردی که ذکر کردیم، می‌توانند علت پرخاشگری زن به مرد را نیز توجیه کنند. علت عصبانیت زنان بعد از رابطه نیز ممکن است به دیسفوری پس از مقاربت (PCD) ربط داشته باشد که در آن فرد بعد از رابطه، احساس ناراحتی و تحریک پذیری می‌کند.
کنترل خشم در زنان (درمان پرخاشگری در زنان)
برای هر زن یا انسانی طبیعی است که هر از گاهی ناامید و ناراحت شود و این احساسات به راحتی او را به واکنش پرخاشگرانه در موقعیت‌های خاص سوق دهند.
با این حال، تلاش برای توسعه و تمرین مهارت‌های تنظیم و کنترل احساسات می‌تواند تفاوت بزرگی را ایجاد کند. مهم‌تر از همه، تماس با یک متخصص سلامت روان همیشه گزینه‌ی خوبی برای درمان رفتار پرخاشگرانه محسوب می‌شود؛ به شرطی که:
- رفتار پرخاشگرانه به طور مکرر اتفاق می‌افتد.
- باعث ایجاد مشکل در روابط شخصی و حرفه‌ای شما می‌شود.
- زندگی روزمره‌ی شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
- غیر قابل کنترل به نظر می‌رسد.
مهم این است که کمک گرفتن برای درمان پرخاشگری را نباید به فردا موکول کرد، زیرا رفتار پرخاشگرانه می‌تواند به راحتی باعث آسیب فیزیکی یا عاطفی پایدار به سایر افراد، حیوانات و حتی خود شما شود.
بهترین راهکار برای درمان رفتار پرخاشگرانه به علت زمینه‌ای آن بستگی دارد، اما یک درمانگر همیشه می‌تواند با شناسایی محرک‌ها و عوامل مؤثر، راهنمایی‌های بیشتری را نیز به شما ارائه دهد. درمان حرفه‌ای، فضایی امن و بدون قضاوت را برای موارد زیر ارائه می‌دهد:
- می‌توانید تجربیاتی که منجر به عصبانیت و رفتار پرخاشگرانه‌ی شما شده است را به اشتراک بگذارید.
- آسیب‌های دوران کودکی خود را که ممکن است به رفتار پرخاشگرانه کمک کرده باشند، بررسی کنید.
- روش‌های جدیدی را برای مقابله با احساسات سخت یا طاقت فرسا به کار ببرید.
- روش‌های جایگزینی را برای گذر از موقعیت‌های ناامید کننده تمرین کنید.
- یاد بگیرید که ارتباط پرخاشگرانه را با ارتباط قاطعانه جایگزین کنید.
جمع‌بندی
در بیشتر موارد، رفتار پرخاشگرانه یک دلیلی دارد. بنابراین، شناسایی دلایل اصلی پرخاشگری می‌تواند اجتناب از موقعیت‌های بالقوه تحریک کننده را آسان‌تر کند که مطمئناً نتیجه‌ی مثبتی دارد.
با این حال، به خاطر داشته باشید که نمی توان از هر محرک احتمالی اجتناب کرد. به همین دلیل است که اقداماتی برای تغییر مستقیم رفتار شما می‌تواند کمک بیشتری به جلوگیری از پرخاشگری در آینده کند. بنابراین، پرخاشگری در زنان نیز مسئله‌ای مهم و جدی، اما قابل درمان است.
انتهای پیام/1005
