به گزارش آوای خزر ششمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تاجیکستان که یکشنبه ۲۰ مهر از ساعت ۶ صبح به وقت محلی در ۶۸ حوزه رای‌گیری در این کشور به همراه ۳۳۷۵ حوزه اخذ آرا در داخل و ۳۹ حوزه رای‌گیری در خارج از تاجیکستان آغاز و در ساعت ۸ شب پایان یافت، امامعلی رحمان مجدداً به پیروزی رسید.
وی از سال ۱۹۹۴ بی وقفه پیروز انتخابات بوده است و با برنده شدن در این انتخابات به مدت هفت سال دیگر زمام قدرت را در این کشور در دست خواهد داشت.
به گفته کمیسیون مرکزی انتخابات تاجیکستان روز دوشنبه ۲۱ مهرماه، بیش از ۸۵ درصد از افراد واجد شرایط (۲/ ۴ میلیون نفر) در این انتخابات شرکت کردند که حدود۹۰ درصد آرا به امامعلی رحمان رأی دادند. البته کمیسیون مرکزی انتخابات باید طی ۱۰ روز بعد از بررسی اعتراضات و یا شکایات احتمالی و تصمیم گیری در باره آن‌ها نتیجه نهایی این انتخابات را رسماً اعلام کند.
امامعلی رحمان ۶۷ ساله همانند سال ۲۰۱۳ از سوی حزب حاکم دمکراتیک خلق تاجیک و همچنین فدراسیون اتحادیه مستقل کارگری و اتحادیه جوانان نامزد شده بود و در معرفی برنامه انتخاباتی خود از شاخص‌هایی چون؛ "توسعه موفق اجتماعی و اقتصادی" سال های اخیر استفاده کرد.
رحمان تنها کاندیدایی است که در برنامه خود مسئله "توسعه زیرساخت‌ها" مانند ساخت "نیروگاه راغون" را مورد بحث قرار داده و تاکید دارد که در دوره قبلی ریاست جمهوری پروژه‌های کلیدی برای توسعه تاجیکستان آغاز شده و او قصد دارد آن‌ها را تکمیل کند.
"رستم لطیف زاده" از حزب کشاورزی، "عبدالحلیم غفاراف" از حزب سوسیالیست، "رستم رحمت زاده" نماینده حزب اصلاحات اقتصادی و "معراج عبدالله اف" نماینده حزب کمونیست تاجیکستان دیگر نامزد‌های این دوره انتخابات ریاست جمهوری تاجیکستان بودند.
براساس قانون اساسی تاجیکستان هر فردی برای ثبت نامزدی باید امضای ۵ درصد از کل رای‌دهندگان (حدود ۲۶۰ هزار امضا) را به کمیسیون مرکزی انتخابات ارائه دهد.
از این رو کمیسیون انتخابات تاجیکستان نام امامعلی رحمان و چهار نامزد دیگر را برای انتخابات ریاست جمهوری امسال ثبت کرد.
طبق قانون انتخابات ریاست جمهوری تاجیکستان؛ حزب های سیاسی، اتحادیه‌های صنفی مستقل، سازمان جوانان تاجیکستان و مجلس‌های محلی استان‌های بدخشان، سغد، ختلان، شهر دوشنبه و شهر و نواحی تابع می‌توانند نامزد‌های خود را برای انتخابات ریاست جمهوری پیشنهاد کنند.
۲۸ سال پیش در ۲۹ آبان ماه سال ۱۳۷۱ در جریان جنگ داخلی تاجیکستان پارلمان این کشور آقای رحمان را که آن موقع رئیس کولاب بود، به عنوان رئیس جمهور انتخاب کرد. تا اینکه پس از گذشت دو سال با تدوین قانون اساسی جدید در سال ۱۳۷۳ امامعلی رحمان البته این بار در یک رای گیری عمومی، به مدت پنج سال در انتخابات ریاست جمهوری از سوی مردم برگزیده شد.
گفتنی است که قانون اساسی این کشور دو بار اصلاح شده است. در نخستین گام این اصلاح، دوره ریاست جمهوری از پنج سال به هفت سال افزایش یافت. در نتیجه در انتخابات های پیاپی سال¬های ۱۳۷۸ و ۱۳۸۵ و ۱۳۹۲ رحمان همچنان برنده انتخابات اعلام شد.
در سال ۱۳۹۵ نیز با اصلاح مجدد قانون اساسی در جهت تثبیت قدرت آقای رحمان او را به عنوان "پیشوای ملت" ارتقاء دادند. بر اساس اصلاحات جدید، آقای رحمان از اعمال محدودیت دو دوره کاندیداتوری برای ریاست جمهوری معاف گردید و تا آخر عمر توانست کاندیدا شود.
همچنین یکی دیگر از تغییرات پیشنهادی در قانون اساسی تاجیکستان، کاهش سن واجدان شرایط برای نامزدی از ۳۵ سال به ۳۰ سال بود. با این تغییر، احتمال نامزدی رستم امامعلی پسر امامعلی رحمان که در آن زمان ۲۹ ساله بود در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ تقویت شد. لیکن این گمانه زنی محقق نشد چرا که ممکن بود که شرکای تاجیکستان در کشور‌های همسود (CIS) به خصوص روسیه با این انتقال قدرت در تاجیکستان موافق نباشند.
همچنین مشکلات اقتصادی و مالی، کسری بودجه و مناقشه مرزی این کشور با قرقیزستان در نهایت باعث شد که تنها چند هفته مانده به انتخابات، رحمان بار دیگر برای پنجمین بار به عنوان نامزد معرفی شده و پسر ۳۲ ساله وی در همان مسند ریاست مجلس ملی تاجیکستان بماند.
به هر تقدیر امامعلی رحمان که با کمک ایران و روسیه توانست در سال ۱۳۷۶ به جنگ داخلی پایان داده و از اواخر سال ۱۹۹۲ در تاجیکستان در قدرت باقی بماند با نتایج انتخابات روز یکشنبه ۲۰ مهر می تواند تا سال ۲۰۲۷ که آقای رحمان به سن ۷۵ سالگی می رسد بر مسند قدرت تکیه بزند.
در حال حاضر او با قریب به سه دهه، بیشترین مدت زمامداری را بین سران دولت‌های کشور‌های همسود دارد.
پژوهشگر: فرشته مقدم
