به گزارش آوای خزر، این روز‌ها ویروس کرونا که یک ویروس یا بیماری پاندمی (به معنای فراگیر) از سوی سازمان سلامت جهانی معرفی شده، همه دنیا را تحت تأثیر خود قرار داده است و در صدر اخبار در همه حوزه‌ها قرار دارد. اما ویروس‌های پاندمی بیش از این هم در دنیا وجود داشته‌اند و اتفاقاً یک بیماری پاندمی یا فراگیر در تغییر و تعیین نام یکی از بزرگترین باشگاه‌های جهان نقش داشته است. رئال‌مادرید تیمی است که اگر دنیا تحت تأثیر پاندمی قرار نمی‌گرفت هرگز به این نام شناخته نمی‌شد و اسم آن همچنان باشگاه فوتبال مادرید یا اف سی مادرید باقی می‌ماند. این اسمی بود که زمان تأسیس باشگاه مادریدی در سال ۱۹۰۲ روی آن گذاشته شد و در واقع با همین نام اف سی مادرید پنج بار قهرمان جام‌حذفی اسپانیا نیز شدند.
ویروس مرگبار
در سال ۱۹۱۸ بود که دنیا تحت تأثیر بیماری مرگبار آنفلوانزا قرار گرفت، درست در زمانی که جنگ جهانی اول رو به پایان بود. طی دو سال، ۵۰۰ میلیون نفر به این بیماری پاندمی مبتلا شدند، یعنی ۲۷ درصد از جمعیت جهان در آن زمان.
آمار مرگ و میر آنفلوانزا در آن سال‌ها نیز بسیار بالا بود، خیلی بیشتر از آنچه که این روز‌ها در مورد ویروس کرونا شاهد هستیم. طبق گزارش‌های متفاوت آمار تلفات این بیماری بین ۱۷ تا ۱۰۰ میلیون گزارش شده بود. برخلاف اکثر بیماری‌های هم‌خانواده آنفلوانزا، بیشتر کسانی که به این ویروس همه‌گیر آلوده شدند، در رده سنی جوانان بودند. شباهت‌های این روز‌ها با شرایط آن زمان هم عجیب است. بیمارستان‌ها ظرفیتی برای پذیرش بیمار نداشتند و به همین دلیل بسیاری از سالن‌های ورزشی و حتی نظامی تبدیل به بیمارستان‌های صحرایی که در آن تخت‌های فراوانی کنار هم برای پذیرش بیماران مبتلا به ویروس قرار گرفته بود. معروف‌ترین و بالاترین مقامی که به این ویروس مبتلا شد، پادشاه آلفونسو هشتم بود، که در اوایل سی سالگی خود قرار داشت. اسپانیا در آن زمان درگیر جنگ جهانی نبود و به همین دلیل رسانه‌ها در این کشور بدون محدودیت در مورد ویروس مرگبار آنفلوانزا می‌نوشتند.
ویروس اسپانیایی
این در حالی بود که در کشور‌هایی مثل انگلیس، آمریکا و آلمان، رسانه‌ها برای حفظ روحیه عمومی مردم مجبور بودند که اخبار مرگ و میر را یا پوشش ندهند یا آن را کم اهمیت جلوه دهند. به همین دلیل بود که ویروس آنفلوانزا در آن سال‌ها به «ویروس اسپانیایی» معروف شد، چون بیش از هر کشور دیگری، در اسپانیا بازتاب داشت و در مورد آن بحث می‌شد.
با وجود ابتلای شدید به بیماری، پادشاه آلفونسو توانست جان سالم به در ببرد و ویروس آنفلوانزا را در آن زمان شکست دهد. به همین دلیل بود که بعد از بهبودی، بلافاصله یک برنامه عمومی سلامت را تدوین کرد، برنامه‌ای که در آن مردم به انجام هرچه بیشتر ورزش تشویق می‌شدند. اولویت روی ورزش بود.
رئال
از طرف دیگر برای تبلیغ هرچه بیشتر فوتبال، پادشاه آلفونسو تصمیم گرفت عنوان سلطنتی «رئال» که معادل اسپانیایی کلمه «رویال» یا «درباری» بود را به تیم اف سی مادرید اعطا کند و به همین دلیل در سال ۱۹۲۰ نام این تیم به رئال‌مادرید تغییر کرد، اتفاقی که فقط هم در مورد مادرید رخ نداد و پادشاه تیم‌های دیگری را نیز به همین روش با تغییر نام مواجه کرد، تیم‌هایی مثل رئال دپورتیوو لاکرونا، رئال سوسیه‌داد و رئال بتیس. ویروس اسپانیایی در فوتبال بریتانیا نیز تبعاتی داشت. دن مک مایکل، سرمربی تیم هیبرنیان در اثر ابتلا به آنفلوانزا در سال ۱۹۱۹ جان خود را از دست داد. این مربی ایرلندی در اولین دوره حضور خود در هیبرنیان، این تیم را به قهرمانی لیگ و جام‌حذفی اسکاتلند رسانده بود. این تیم در سال ۱۹۰۲ بود که با شکست دادن سلتیک فاتح جام‌حذفی شد، عنوانی که آن‌ها تا ۱۱۴ سال بعد نتوانستند تکرار کنند.
قربانی آنفلوانزا
مک مایکل، پانزدهمین سال از دومین دوره حضور خود در هیبرنیان را تجربه می‌کرد که به ویروس اسپانیایی یا همان آنفلوانزا مبتلا شد و جان خود را از دست داد. هیبز (لقب هیبرنیان) در مقطع در قعر جدول قرار داشت و مک مایکل مقابل انتقاد‌هایی که خواستار اخراج او بودند و اعتقاد داشتند که تیم او اصلاً توان رقابت با دیگر تیم‌ها را ندارد، به شدت مقاومت می‌کرد. مشکل اصلی تیم او این بود که اسکاتلند با وجود حضور در جنگ، لیگ خود را تعطیل نکرد و ادامه داد و همین موضوع باعث شد چند بازیکن کلیدی تیم هیبرنیان به جنگ فراخوانده شوند و در نتیجه قدرت این تیم به شکل چشمگیری کاهش یافت. مربی ایرلندی زمانی مریض شد که همراه تیمش برای انجام مسابقه‌ای به شهر فالکرک در اسکاتلند رفت. در مسیر برگشت از آن شهر بود که مک مایکل بیهوش شد و چند روز بد نیز جان خود را از دست داد.
فوتبال برای مردم
در پی بروز جنگ، فوتبال در اسکاتلند به عنوان عاملی مهم برای حفظ روحیه عموم مردم در نظر گرفته می‌شد و به همین دلیل بود که به هر شکلی شده جلوی تعطیلی مسابقات گرفته می‌شد و مسابقات فوتبال همچنان بدون توجه به جنگ در این کشور بریتانیایی ادامه داشت. دو روز بعد از مرگ مک مایکل، هیبرنیان در یک بازی دیگر به میدان رفت و برنده شد. در آن زمان اجساد قربانیان آنفلوانزا نیز جدا از سایرین دفن می‌شد و به همین دلیل پیکر مک مایل نیز در یک قبرستان نامشخص به خاک سپرده شد، این سرنوشت همه قربانیان ویروس پاندمی آن روز‌ها بود، اما در سال ۲۰۱۳ هواداران هیبز، توانستند ردی از جسد او پیدا کنند و سپس با جمع‌آوری پول، برای او سنگ قبر گرفتند تا محل دفن او مشخص باشد. از دیگر فوتبالیست‌های قربانی ویروس اسپانیایی می‌توان به این نام‌ها اشاره کرد: آنگوس داگلاس، بازیکن ۲۹ ساله تیم ملی اسکاتلند که برای چلسی و نیوکاسل هم قبل از اینکه جنگ باعث توقف فوتبال در انگلیس در سال ۱۹۱۵ شود، بازی کرده بود. جک آلان ۳۲ ساله، که زمانی بازیکن تیم‌های نیوکاسل، وست بروم و ناتینگهام فارست بود. همچنین بیل ویلیامسن، که در تیم‌های لستر و استوک بازی کرد و مجبور شد برای رفتن به جنگ، فوتبال را ترک کند. پاندمی آنفلوانزا در نهایت در سال ۱۹۲۰ مهار شد.
