«اقتصاد و بازآفرینی شهری» - پسماند
آوای خزر- روزبه رفاکار: یکی از سازمان‌های حوزه مدیریت شهری سازمان مدیریت پسماند است که وجود آن به‌ویژه دراستانی، چون مازندران با طبیعتی حسّاس و شکننده حیاتی است، اما درعمل از این ظرفیت عظیم استفاده چندانی به‌عمل نیامده است.
مدیریت شهری می‌تواند مکانیسمی تعریف و نرم‌افزاری طراحی نماید که «پسماند» از یک سازمان نیمه منفعل و با کارکردی متوسط به سازمانی چابک و پیش‌ران تبدیل گردد، تولید شغل نماید و طیفی از کسب و کار‌های خُرد را برای جوانان رقم بزند و رونق را به اقتصاد شهر تزریق کند تا همگان به معنای این عبارت برسند که چرا به زباله، طلای کثیف گفته می‌شود، ضمن این‌که از نظر زیست‌محیطی نیز به نفع طبیعت عمل کند و از دفن سنتی و امحای غیرعلمی زباله‌های مختلف با بازه تجزیه چندروز تا چندصدسال در کنار هم در «لندفیل‌ها» و حل مشکل مردم پشتکوه و آلودگی منابع آب زیرزمینی و طیف گسترده‌ای از آسیب‌های دیگر جلوگیری نماید.
در حال حاضر شاید تمرکز سازمان پسماند، بر صدور قبض و اخذ عوارض این بخش از شهروندان و بعضاً جریمه شهروندان خاطی منحصر شده است، اما اگر طرحی هوشمندانه و جامع در این زمینه به پشتوانه مصوبات کارشناسی شده شورای شهر به اجرا درآید، هم می‌توان به اقتصاد شهر مدد رساند وتولید شغل نمود، هم می‌توان جلوی حجم آلاینده‌هایی که، چون خنجر در پهلوی زمین اطراف ما فرو می‌نشیند را گرفت.
در این طرح، شرکت‌هایی که توسط جوانان جویای کار ایجاد شده را می‌توان به خدمت گرفت و امتیاز بهره‌بردای از زباله‌های قابل بازیافت اعم از کاغذ، شیشه، انواع لاستیک و پلاستیک و قوطی‌ها، آهن و آلومینیوم را به این شرکت‌ها و نیرو‌های جوان واگذار نمود مشروط بر این‌که این شرکت‌ها بخشی از بار فرهنگ‌سازی در این بخش را برابر یک پروتکل مشخص و قابل ارزیابی، به‌عهده گیرند و اداره پسماند به‌عنوان کارفرما و ناظر اجرایی، افزون بر اجرای صدور قبوض عوارض این بخش، بر کلیّت فرایند این طرح نیز نظارت دقیق داشته باشد.
اجرای دقیق این طرح و اعمال نظارت دقیق بر ایفای تعهدات شرکت‌های برخوردار در حوزه آگاه‌سازی عمومی و آغاز فرایند تفکیک از داخل آشپزخانه منازل موجب می‌شود هم این شرکت‌ها با فروش ضایعات به مسیر‌های اصلی بازیافت، به درآمد پایدار دست یابند و هم بخش قابل توجهی از این مواد که در حقیقت سرمایه ملی هستند و بی‌هیچ عقلانیتی در زیر خاک مدفون می‌شوند، به چرخه مصرف بازگردند وهم جلوی تفکیک غیربهداشتی که توسط واسطه‌های سودجو که بعضا با به‌کارگیری افراد بعضا بیمار انجام می‌گیرد و سلامت این افراد و خانواده‌هایشان را بیش از پیش در معرض تهدید قرار می‌دهد گرفته شود ضمن این‌که بزرگترین خدمت به محیط زیست است ازاین بابت که باقی‌مانده مواد غذایی در کنار پلاستیک و کاغذ و شیشه در زیرخاک مدفون نمی‌گردد راهی برای رسیدن به آرامش، آسایش و رفاه گشایش می‌یابد.
انتهای پیام/۱۰۰۰
مدیریت شهری می‌تواند مکانیسمی تعریف و نرم‌افزاری طراحی نماید که «پسماند» از یک سازمان نیمه منفعل و با کارکردی متوسط به سازمانی چابک و پیش‌ران تبدیل گردد، تولید شغل نماید و طیفی از کسب و کار‌های خُرد را برای جوانان رقم بزند و رونق را به اقتصاد شهر تزریق کند تا همگان به معنای این عبارت برسند که چرا به زباله، طلای کثیف گفته می‌شود، ضمن این‌که از نظر زیست‌محیطی نیز به نفع طبیعت عمل کند و از دفن سنتی و امحای غیرعلمی زباله‌های مختلف با بازه تجزیه چندروز تا چندصدسال در کنار هم در «لندفیل‌ها» و حل مشکل مردم پشتکوه و آلودگی منابع آب زیرزمینی و طیف گسترده‌ای از آسیب‌های دیگر جلوگیری نماید.
در حال حاضر شاید تمرکز سازمان پسماند، بر صدور قبض و اخذ عوارض این بخش از شهروندان و بعضاً جریمه شهروندان خاطی منحصر شده است، اما اگر طرحی هوشمندانه و جامع در این زمینه به پشتوانه مصوبات کارشناسی شده شورای شهر به اجرا درآید، هم می‌توان به اقتصاد شهر مدد رساند وتولید شغل نمود، هم می‌توان جلوی حجم آلاینده‌هایی که، چون خنجر در پهلوی زمین اطراف ما فرو می‌نشیند را گرفت.
در این طرح، شرکت‌هایی که توسط جوانان جویای کار ایجاد شده را می‌توان به خدمت گرفت و امتیاز بهره‌بردای از زباله‌های قابل بازیافت اعم از کاغذ، شیشه، انواع لاستیک و پلاستیک و قوطی‌ها، آهن و آلومینیوم را به این شرکت‌ها و نیرو‌های جوان واگذار نمود مشروط بر این‌که این شرکت‌ها بخشی از بار فرهنگ‌سازی در این بخش را برابر یک پروتکل مشخص و قابل ارزیابی، به‌عهده گیرند و اداره پسماند به‌عنوان کارفرما و ناظر اجرایی، افزون بر اجرای صدور قبوض عوارض این بخش، بر کلیّت فرایند این طرح نیز نظارت دقیق داشته باشد.
اجرای دقیق این طرح و اعمال نظارت دقیق بر ایفای تعهدات شرکت‌های برخوردار در حوزه آگاه‌سازی عمومی و آغاز فرایند تفکیک از داخل آشپزخانه منازل موجب می‌شود هم این شرکت‌ها با فروش ضایعات به مسیر‌های اصلی بازیافت، به درآمد پایدار دست یابند و هم بخش قابل توجهی از این مواد که در حقیقت سرمایه ملی هستند و بی‌هیچ عقلانیتی در زیر خاک مدفون می‌شوند، به چرخه مصرف بازگردند وهم جلوی تفکیک غیربهداشتی که توسط واسطه‌های سودجو که بعضا با به‌کارگیری افراد بعضا بیمار انجام می‌گیرد و سلامت این افراد و خانواده‌هایشان را بیش از پیش در معرض تهدید قرار می‌دهد گرفته شود ضمن این‌که بزرگترین خدمت به محیط زیست است ازاین بابت که باقی‌مانده مواد غذایی در کنار پلاستیک و کاغذ و شیشه در زیرخاک مدفون نمی‌گردد راهی برای رسیدن به آرامش، آسایش و رفاه گشایش می‌یابد.
انتهای پیام/۱۰۰۰
نظرات شما
پربازدیدترین ها
پربحث ترین ها
آخرین اخبار
