به گزارش آوای خزر،ابتلای زنان باردار به بیماری کووید۱۹، نگرانی در مورد افزایش احتمالی عوارض به دلیل بارداری، وجود عوامل زمینه ای مستعد کننده، تشخیص های احتمالی متعدد و محدودیت های درمان در بارداری را افزایش داده است.

لیلا موسوی سرشت، مریم دهقان و طاهره خلیلی بروجنی از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در پژوهشی به بررسی «سرانجام های متفاوت در زنان باردار مبتلا به کووید۱۹» پرداختند.

در این پژوهش، بررسی همزمان علائم حیاتی، علائم آزمایشگاهی، بیماری های زمینه ای و سایر خصوصیات دموگرافیک دو بیمار باردار که ابتلای آنها به عفونت کووید تایید قطعی شده بود و در بیمارستان بستری شدند، انجام شد. مورد نخست، بیماری بدون سابقه بیماری طبی، در سه ماهه دوم بارداری و دیگری بیماری دارای سابقه طبی و مامایی پرخطر و در سه ماهه سوم بارداری انتخاب شد. عوارض مختلف پیش آمده در سیر بیماری این دو نمونه، با وجود ختم بارداری، سرانجام متفاوتی را رقم زد.

بیمار نخست،خانم ۳۵ ساله، گراوید۴ با سن حاملگی ۳۳ هفته و ۲ روز بود که با شکایت تنگی نفس، تب، سرفه و میالژی به بیمارستان مراجعه کرد. بیمار دوم نیز خانم ۲۱ ساله، گراوید ۲ با سن بارداری ۲۱ هفته بود که با علائم مشابه بیمار قلبی به بیمارستان مراجعه کرد.

این محققان می گویند: «در زنان باردار مبتلا به عفونت با ویروس کرونا، تشخیص های افتراقی بین علائم و نشانه های کلیدی مانند تب یا دیسترس تنفسی و اختلال آزمایش ها که مسیر درمانی را تغییر می دهند، از اهمیت بالایی برخوردار است. این نگرانی با علم بر افزایش احتمال پره اکلامپسی و ترومبوز عروقی به دلیل بیماری کووید دو چندان می شود.»

اختلال عملکرد عروقی و احتمال ترومبوز، عارضه ای است که باعث شده خانم های باردار با وزن بالا یا دارای بیماری دیابت، بیشترین میزان خطر در بارداری را تجربه کنند.

در این پژوهش، سن بارداری در این دو بیمار نمونه متفاوت بود. عوارض بعدی نیز توجیهی بر علت عوارض متفاوت در سه ماهه مختلف بارداری عنوان شد؛ فرضیه ای که براساس یافته های قبلی مبنی بر احتمال ۵۰ درصدی سقط و عفونت در مبتلایان سه ماهه اول و حتی ۸۰ درصد زایمان پره ترم اگرچه دور از واقعیت، اما نیاز به گزارش های بیشتر دارد.

این محققان نتیجه گیری کردند که به نظر می رسد تفاوت در آزمایش های اولیه و سیر آن، سن بارداری و سابقه دریافت آنتی کواگولان حتی با دوز پروفیلاکسی از جمله عوامل تأثیرگذار در پیامد این بیماری در بارداری باشند.

نتایج این پژوهش در شماره ۵۹۴ مجله دانشکده پزشکی اصفهان منتشر شد.

انتهای پیام/1005