حالا اما محسن رضایی یک توییت گذاشته است و تقریبا همه ایران در جریان آن هستند. توجه کنید یک تویت چند خطی. او در تلویزیون یا یک مکان عمومی سخنرانی نکرده است اما حالا همه می‌دانند داستان محسن رضایی و کربلای 4 چیست.
خیلی از مخاطبان در همان توییتر به عملیات فریب بودن کربلای 4 واکنش نشان دادند. در لحظه نظرات توییت محسن رضایی سر به فلک گذاشت. همه نظرات خود را در مورد سخنان دبیر مجمع تشخیص گفتند.
محسن رضایی پیش از این سخنرانی می‌کرد و می‌رفت اما الان با خیل نظرات مورد روبرو شد. نظراتی که اکثر آنها برخلاف نظر سرداری بود که دکترای اقتصاد دارد. بسیاری از چهره‌های شناخته شده هم تصمیم گرفتند در توییتر پاسخ محسن رضایی را بدهند.
واکنش‌ها به حدی بود که محسن رضایی مجبور شد، به تلویزیون و برنامه رضا رشیدپور بیاید و در مورد حرفی که زده است توضیح بدهد و بگوید:« اگر به 3 روز قبل برگردم و بخواهم توئیت ام را اصلاح کنم، این گونه می نویسم: "عملیات کربلای 4 فریب دشمن شد.»
آنقدر واکنش‌ها زیاد بود که محسن رضایی احساس کرد اگر به این سوال ایجاد شده در مورد عملیات کربلای 4 پاسخ ندهد، عملکرد سیاسی و نظامی‌اش در 40 سال گذشته زیر سوال خواهد رفت.
این روزها از معایت فضای مجازی زیاد سخن به میان می‌آید اما همین پاسخگو کردن مسؤولان کشور در برابر مردم به تمام معایب فضای مجازی می‌چربد.
در دنیای امروز هر کسی هر حرفی می‌زند باید پای آن بایستند و نسبت به مردم پاسخگو باشد. الان دیگر دهه 80، 70 و 60 نیست که مردم در جریان اتفاقات نباشند. به لطف فضای مجازی جامعه از کوچک‌ترین اتفاقات مطلع می‌شود. ماجرای سپنتا نیکنام عضو زرتشتی شورای شهر یزد یادتان هست؟ اگر فضای مجازی نبود او باید عطای حضور در شورای شهر را به لقایش می‌بخشید.
قبل از ظهور شبکه‌های اجتماعی، فکر می‌کنید ما متوجه می‌شدیم، 4 دانش آموز در مدرسه در سیستان و بلوچستان، در آتش سهل انگاری مدیران مدرسه و استان سوختند؟
نماینده سراوان اگر فضای مجازی نبود، قطعا از در همه گمرگ‌ها عبور می‌کرد.
فضای مجازی باعث شده است تا مدیران در یک اتاق شیشه‌ای باشند. فرقی هم نمی‌کند آن مدیر و مسؤول می‌خواهد رییس جمهور یا رییس مجلس، فرماندار یا بخشدار یک منطقه کوچک در ایران. همه مجبور هستند در برابر مردم پاسخگو باشند.
باید از شبکه‌های اجتماعی ممنون باشیم که باعث شد دیوارهای بین مسؤولان و مردم بریزد.
