آوای خزر – آزاده بابانژاد: اهالی رسانه بهویژه پیشکسوتان، فعالیت در رسانههای مختلفی را تجربه کردهاند و نیک میدانند که هر کدام از رسانهها با هر رویکردی که دارند، از اهمیت خاص خود در انتشار خبر و اطلاعرسانی برخوردارند و شما نمیتوانید این شاخصه مهم رسانه را نادیده بگیرید.
گاهگاهی با جوسازیهایی که بیشتر مخصوص رسانههاست، اصحاب یا صاحبان رسانه برای دستیابی به قدرت در یک محدوده جغرافیایی، در جهت کماهمیت جلوهدادن رسانههای کوچکتر و محلی آنها را به باد انتقاد میگیرند که اصلا حضور آنها چه ضرورتی دارد؟
برای اینکه به صورت تخصصی به این سوال پاسخ داده باشیم، به سراغ یکی از کارشناسان رسانه و مدرس ارتباطات رفتیم؛ «اکبر کریمی» که اخیراً در کلاسهای آنلاین آموزش رسانه خانه مطبوعات استان مازندران با ایشان آشنا شدهایم، ابتدا به این موضوع پرداخت که کارکردهای متفاوت اطلاعرسانی در دنیای امروز از اهمیت ویژهای برخوردار است و «انتشار اخبار» عامل این مطلعشدنهاست.
او اشارهای به اندیشه "هربرت مارشال مکلوهان" موسس مرکز مطالعاتی رسانهای داشت که معتقد بود روزی کره زمین به واسطه رسانهها به سان دهکدهای میماند که انتشار اطلاعات در کسری از ثانیه اتفاق میافتد؛ و از این جهت باتوجه به این اصل جهانی عنوان کرد که اگر بخواهیم اخبار را در سریعترین زمان ممکن منتشر کنیم و گوی سبقت را از رقبای مطبوعاتی خودمان برباییم نیاز داریم که در اقصی نقاط زیرمجموعه کاری خودمان نیرو داشته باشیم.
این کارشناس رسانه میافزاید: واضح است جغرافیایی که در آن به انتشار خبر میپردازیم میتواند جهانی، منطقهای، کشوری، یا استانی و شهرستانی تعریف شده باشد؛ بنابراین میطلبد که آن رسانه در جغرافیای زیر پوشش خود نیروی همکار داشته باشد.
کریمی با بیان اینکه اگر روال و مبنا را بر رسانه کشوری قرار بدهیم میطلبد که در تمام استانها نماینده داشته باشیم، به نمایندگی خبرگزاریها و روزنامههای سراسری اشاره کرد که از این رهگذر میتوانند اخبار را از محدوده جغرافیایی خودشان تهیه کنند و آن را روی خروجی داشته باشند.
او در پاسخ به اینکه وقتی خبرگزاریها و رسانههای سراسری باوجود نمایندگیها فعالیت میکنند، آنوقت چه لزومی دارد که یک رسانه محلی در آن شهر یا شهرستان کار کند؟ میگوید: وجود رسانههای محلی به چند دلیل لازم است، اولاً آنها متولدشده آن محدوده و جغرافیا هستند، دوماً از تعصبات قومی، رویکردهای قبیلهای، رسومات و شئونات زندگی آن محدوده کاملاً آگاهی دارند. سوماً اینکه کاملاً میتوانند در جهتگیریهای سیاسی، خطمشی خود را بهراحتی تعریف کنند، چون از جزئیات زندگی و تقسیمات قدرت در آنجا مطلع هستند و میدانند پشت هر اتفاقی چه سرمایه اجتماعی وجود دارد.
این مدرس ارتباطات با بیان اینکه به دلایل عنوانشده میطلبد که رسانههای محلی را جدی بگیریم کما اینکه مردم در تعامل با رسانههای محلی اعتماد و همکاری بهتری را از خود نشان میدهند، از تجربیات ثابتشده در این زمینه گفت که وقتی در اقصی نقاط کشور نگاه میکنیم میبینیم؛ در استانها و شهرهای مختلف که به رسانههای محلی توجه دارند، با اعتماد بالایی به آنها نگاه میکنند.
کریمی در ادامه این مبحث از استقبال بالای مردمان روستاهای مختلف به کانالهای تلگرامی، و پیجهای ایسنتاگرامی خاص همان منطقه روستایی گفت که به سبب اولویتهای معنوی، قرابت اجتماعی، فرهنگی، و قبیلهای و یا بیان دغدغههای آنها رخ میدهد؛ بنابراین نهتنها از جانب رسانه بلکه از جانب مخاطبان هم، در کنار رسانههای ملی یک تعصب و اعتماد ویژهای به رسانههای محلی را میبینیم؛ آنها خبرگزاریها و کانالهای خبری صدا و سیما را هم میبینند، اما در مواجه با رسانههای محلی نیز مشتاق هستند.
او با اشاره به قدرت تاثیرگذاری رسانههای محلی عنوان میدارد: درست است که مسوولان استانی در مواجه با رسانههای ملی مشتاق هستند که خودشان را مثلا در خبرگزاری یا صدا و سیمای ملی نشان دهند، اما آنها احتیاط لازم را در برابر رسانههای محلی دارند، چون میدانند اگر فضای عمومی استان و شهرستان را به نفع خودشان نداشته باشند خیلی زود به مشکل برمیخوردند برای همین سعی میکنند خود را مجاب کنند تا با رسانههای محلی تعامل خوبی داشته باشند از این حیث همیشه از طرف مقامات استانی نیز این نشریات جدی گرفته میشوند.
این مدرس حوزه ارتباطات عنوان کرد: گاهی در رقابتهای رسانهای که خود افراد رسانه برای دیکتهکردن برتری خود به رسانههایی در ابعاد کوچکتر در شهر و روستا باهدف ایجاد ناامیدی انجام میدهند، مواجهیم.
او میافزاید: آنها اظهار میدارند که وقتی خبرگزاری وجود دارد دیگر چرا رسانه محلی؟ و کسی شما را نمیخواند. در واقع این یک بازی روانی است که بیشتر از طرف خود رسانهها و صاحبان رسانه اتفاق میافتد، اما واقعیت این است که ما در مواجه با مردم و مسوولان میبینیم که همه آنها به اهمیت رسانه واقفند و میدانند هر رسانهای به اندازه خودش تاثیرگذار است کمااینکه اکنون هر شهروند در قالب شهروند خبرنگار با یک عکس و یک متن کوتاه میتواند تاثیرگذار باشد و خبرسازی کند. در حقیقت ما ۸۵ میلیون شهروند خبرنگار میتوانیم در سطح کشور داشته باشیم.
کریمی در پایان گفتگو با طرح این پرسش که وقتی فرد فردِ جامعه را میتوانیم یک شهروند خبرنگار در نظر بگیریم آیا میشود یک رسانه را جدی نگیریم؟ میگوید: حال، این رسانه میخواهد یک شبکه تلویزیونی ملی باشد یا شبکه رادیویی، و یا خبرگزاری یا یک پایگاه خبری؛ بنابراین رسانهها به لحاظ کارکردی که دارند تاثیرگذاری خود را نشان میدهند.
انتهای پیام/۱۰۰۱/