به گزارش آوای خزر، به نقل از گاردین، یونیسف می‌گوید که تقریبا از هر پنج نوجوان ۱۵ تا ۲۴ ساله در جهان یک نفراحساس افسردگی می‌کند. این نتیجه مطالعه‌ای است که آژانس کودکان سازمان ملل متحد و موسسه نظرسنجی گالوپ در شش ماه اول سال جاری میلادی در ۲۱ کشور جهان انجام داده‌اند.
آمار کووید، نگرانی از آینده و قرنطینه بر سلامت روانی کودکان و جوانان تاثیر منفی داشته است. تقریبا تمام کودکان جهان تحت تأثیر قرنطینه و تعطیلی مدارس در امور روزمره خود دچار اختلال شده‌اند. این گزارش نشان داد که نگرانی درباره درآمد و سلامت خانواده و آینده باعث ایجاد حس ترس، عصبانیت و عدم اطمینان در نوجوانان شده است.
تقریبا یک سوم کودکان کامرونی گفتند که اغلب احساس افسردگی می‌کنند یا علاقه چندانی به انجام کارهای خود ندارند. این آمار در بریتانیا یک نفر از هر پنج کودک است و در اتیوپی و ژاپن نیز از هر ۱۰ کودک یک نفر چنین احساسی دارد. اگرچه این یافته‌ها سطوح افسردگی را به دقت مشخص نکرده اما نشان می‌دهد که کودکان و نوجوانان در طول همه‌گیری کرونا چه احساسی داشته‌اند.
این گزارش نشان داد که بیش از یک هفتم (۱۳ درصد) از نوجوانان ۱۰ تا ۱۹ ساله با اختلال روانی تشخیص داده شده زندگی می‌کند؛ یعنی ۸۹ میلیون پسر و ۷۷ میلیون دختر.
«۱۸ گذشته برای همه ما به خصوص کودکان طولانی بود؛» این را هنریتا فور، مدیر اجرایی یونیسف، گفت و افزود: «با قرنطینه‌های سراسری و محدودیت‌های مربوط به همه گیری، کودکان سال‌هایی جبران ناشدنی از زندگی خود را دور از خانواده، دوستان، کلاس درس و بازی که عناصر اصلی دوران کودکی هستند گذرانده‌اند.»
تاثیر این دوران سخت مانند نوک کوه یخ است و این در حالیست که قبل از همه گیری نیز تعداد زیادی از کودکان تحت فشار مسائل بهداشت روانی قرار داشتند و به آنها رسیدگی نمی‌شد. این گزارش نشان داد که هر ۱۱ دقیقه یک کودک بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهد.
بر اساس برآوردها گفته می‌شود که هر ساله حدود ۴۵۸۰۰ نوجوان خودکشی منجر به مرگ انجام می‌دهند و این پنجمین علت شایع مرگ و میر نوجوانان ۱۰ تا ۱۹ سال است. برای نوجوانان پسر ۱۵ تا ۱۹ ساله، پس از صدمات جاده‌ای، سل و خشونت بین فردی، خودکشی رتبه چهارم را در علت مرگ و میر به خود اختصاص داده است و برای دختران همین گروه سنی، سومین علت شایع مرگ در جهان است.
مشکلات روانی تشخیص داده شده از جمله اضطراب، اوتیسم، اختلال دوقطبی، اختلال نقص توجه، افسردگی ، اختلالات تغذیه‌ای و اسکیزوفرنی سلامت، تحصیل و آینده کودکان و جوانان را تهدید می‌کند. تحلیلی جدید از دانشکده اقتصاد لندن نیز نشان داده که هزینه اقتصادی چنین غفلت‌هایی ۳۸۸ میلیارد دلار در سال است با این حال هزینه کرد دولت برای سلامت روان در سطح جهان ۲.۱ درصد از کل مبلغی است که صرف سلامت می‌شود.
در برخی از فقیرترین کشورهای جهان، دولت‌ها کمتر از ۱ دلار برای درمان افراد مبتلا به بیماری‌های روانی هزینه می‌کنند و تعداد روانپزشکان متخصص کودکان و نوجوانان در کمتر از ۰.۱ برای ۱۰۰هزار نفر است. این آمار در کشورهای ثروتمند ۵.۵ در ۱۰۰هزار نفر است.
در نتیجه افرادی که در زمینه‌هایی مانند مراقبت‌های اولیه بهداشتی، آموزشی و خدمات اجتماعی کار می‌کنند، قادر به حل مسائل مربوط به سلامت روان نیستند. فور تاکید می‌کند که سلامت روان بخشی از سلامت جسم است: «در کشورهای فقیر و ثروتمند درک و سرمایه گذاری بسیار اندکی در این عنصر مهم که پتانسیل فردی کودکان را به حداکثر شکوفایی می‌رساند صورت می‌گیرد. این باید تغییر کند.»
