نام میکاییل در قرآن تنها در یک سوره و به صورت «میکال» آمده است و در نزد مسلمین یکی از چهار فرشته مقربی است که دارای شأن و جایگاه ویژه‌ای دارد.
به گزارش آوای خزر، در قرآن آمده است:
«مَنْ کانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْرِیلَ وَ مِیکالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْکافِرِینَ» [بقره/ ۹۸]
کسی که دشمن خدا و فرشتگان و فرستادگان او و جبرئیل و میکاییل (میکال) باشد (کافر است و) خداوند دشمن کافران است.
پیامبر اسلام صلی الله و علیه و آله می‌فرماید: هر قطره‌ای که در زمین می‌بارد و هر برگی که روییده می‌شود و یا به زمین می‌ریزد، زیر نظر میکاییل است.
هنگامی که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله به مدینه آمدند، روزی عبدالله بن صوریا (یکی از علمای یهود) با جمعی از یهود فدک، نزد پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله آمدند و از آن حضرت سوالات گوناگونی به عمل آوردند. نشانه‌هایی را که گواه نبوت و رسالت او بود، جستجو نمودند. از جمله گفتند: ای محمّد -صلّی الله علیه و آله- خواب تو چگونه است؟ زیرا به ما اطلاعاتی درباره خواب پیامبر موعود داده شده است. فرمود: «تنام عینای و قلبی یقظان!: چشم من به خواب می‌رود، اما قلبم بیدار است».
گفتند راست گفتی‌ای محمّد! پس از سؤالات متعدد دیگر، ابن صوریا گفت: یک سؤال باقی مانده که اگر آن را صحیح جواب دهی به تو ایمان می‌آوریم و از تو پیروی خواهیم کرد. نام آن فرشته‌ای که بر تو نازل می‌شود چیست؟ فرمود: جبرئیل است. «ابن صوریا» گفت؛ او دشمن ما است، دستور‌های مشکل درباره جهاد و جنگ می‌آورد، اما میکائیل همیشه دستور‌های ساده و راحت آورده، اگر فرشته وحی تو میکائیل بود به تو ایمان می‌آوردیم! [فضل بن حسن طبرسی، تفسیر مجمع البیان، ترجمه دکتر محمد مفتح، ج ۱، ص ۲۷۴]
کلمه میکال از عبری وارد زبان عربی شده است و فرشته مقربی است که یهود و مسیحیان وی را میشل می‌نامند. [خزائلی، محمّد، اعلام قرآن، ص ۶۲۸ و ۶۲۹]
بر اساس روایات هر کدام از فرشتگان مأموریت خاص دارند. عزرائیل مأمور قبض ارواح آدمیان است. اسرافیل مأمو ن است. میکاییل مسئول ارزاق و روزی مردمان است (مفاتح الجنان، دعای ذکر شده در اعمال ام داود، ص ۲۶۲)
چنانچه پیامبر اسلام صلی الله و علیه و آله می‌فرماید: هر قطره‌ای که در زمین می‌بارد و هر برگی که روئیده می‌شود و یا به زمین می‌ریزد، زیر نظر میکاییل است. (بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۵۶، ص ۲۶۰)
در حدیث دیگری نیز آمده است: میکائیل بر ملائکه‌ای که بر ارزاق موکل اند همچون ابر و ملائکه رعد و برق و ملائکه باد و باران و ... سروری دارد. [بحارالانوار، ج ۵۹، ص ۲۲۱]
مرحوم مجلسی نقل می‌کند که میکائیل، ریاست فرشتگانی را که مسئول ارزاق مخلوقات هستند، به عهده دارد. (همان، ص ۲۲۱) آن‌ها غیر از این کار‌هایی که نسبت به انسان‌ها و عالم انجام می‌دهند، مثل سایر فرشتگان سرگرم تقدیس، تسبیح و تنزیه حق تعالى هستند.
امیرمؤمنان (علیه السلام) درباره ساعات کاری فرشتگان بیان شنیدنی دارد: «گروهی از فرشتگان همواره در سجده اند و رکوع ندارند. گروهی در رکوعند و یارای ایستادن ندارند. گروهی در صف‌هایی ایستاده اند که پراکنده نمی‌شوند. گروهی همواره تسبیح گویند و خسته نمی‌شوند. هیچ گاه خواب به چشم شان راه نمی‌یابد. عقل‌های آنان دچار اشتباه نمی‌گردد، بدن‌های آنان دچار سستی نشده و دچار بی خبری برآمده از فراموشی نمی‌شوند.
برخی از فرشتگان، امینان وحی الهی و زبان گویای وحی برای پیامبران می‌باشند که پیوسته برای رساندن حکم و فرمان خدا در رفت و آمدند. جمعی از فرشتگان حافظان بندگان، و جمعی دیگر دربان بهشت خداوندند. برخی حاملان عرش الهی اند.» (نهج البلاغه، خطبه ۱)
از این فرشته مقرب، تنها در یک سوره و در یک آیه قرآن سخن به میان آمده و آن مقام و منزلتی که در عهد قدیم در میان یهودیان و مسیحیان وجود داشت ارائه شد و در نزد مسلمین نیز یکی از چهار فرشته مقربی است که دارای شأن و جایگاه ویژه‌ای دارد.
از این گونه روایات به دست می‌آید که بالاخره فرشتگان هر کدام مسئولیت ویژه‌ای دارند، ولی تسبیح خداوند وظیفه مشترک همه آنان است.
بنابر احادیث اسلامی، جبرئیل و میکاییل، اولین فرشتگانی هستند که به آدم سجده کردند و برخلاف ایشان ابلیس از تعظیم و سجده خودداری نموده است. [همان]
شبستری در اعلام القرآن می‌نویسد: نزل مع جمع من الملائکة علی رسول الله صلّی الله علیه و آله و کان مِن الملائکة الذین نصروا النبی صلّی الله علیه و آله و المسلمین فی واقعة بدر. [شبستری، عبدالحسین، اعلام القرآن، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزة علمیه، ۱۳۷۹ ش، ص ۹۵۸]
میکائیل از جمله فرشتگانی است که در جنگ بدر به یاری مسلمین شتافتند. میکائیل فرشته ملکی، از جانب باری تعالی برای ارزاق خلائق بود و در امور مهم با جبرئیل علیه السّلام همراهی می‌کرد.
انتهای پیام/1005
نظرات شما
پربازدیدترین ها
پربحث ترین ها
آخرین اخبار
