آوای خزر - رقیه توسلی: دربارهی خبر روز حرف میزنیم. خبر شوکه کنندهای که بیخ گوشمان اتفاق افتاده و ابعادش آنقدر تلخ هست که کاممان را زهر کند. همهی ماجرا را نمیدانیم، همینقدر درجریانیم که خانوادهای سر ارث و میراث کارشان به جاهای باریک کشید. کشید به تفنگ ساچمهای و تیراندازی. انگار برادری که یک آن خون به مغزش نرسید، زد زیر کاسه کوزه خواهر برادری و دنیایشان را خراب کرد. اسلحه کشید روی همشیره هایش و هی پشت هم، ماشه چکاند. یک بار، دو بار، سه بار...
باز خدا عالمه؛ این جمله را "خانوم متقی" به زبان میآورد و میگوید: البته فکر میکنم این درد خیلی از خونواده هاست. یکیش همین خود ما. مادر بنده خدای من، بیست ساله همه جا داره میگه از برادرش بابت تقسیم ارث رضایت نداره. اما کو گوش شنوا! هر دفعه هم اینقدر حرص و جوش میخوره که دیگه قرص فشارم افاقه نمیکنه. درنهایت چی؟ هیچی. آب از آب تکون نخورد.
"خانوم صدر" هم در تایید حرفهایی که شنیده خیلی جدی میپرسد: دوست دارید همین الان یه آمار بگیریم؟ بالاخره یه جامعه آماری کوچیک بحساب میایم دیگه... هان؟ باور کنید نود درصد رای همین جمع، رای به اجحافه. اصلا تقسیم ناعادلانه و زور و ارث خوری خواهرها مگه اتفاق جدیدیه؟ سالهاست همه ما شنیدیم، بازم میشنویم. فقط اِسمان که تغییر میکنن. آزیتا و مریم و نبات و ماهگل و صنمبر میشن سوسن و شهرزاد و فرانک و فرشته... دروغ میگم، بگید دروغ میگی؟
"خانوم جمشیدی" که از خنده ریسه رفته میگوید: آخه چقده شما غرغرو و داغونید بچه ها! والا! و دوباره غش میکند از خنده. بعد دقیقهای که همه گیج نگاهش میکنیم بهوش میآید و با تک خنده میگوید: قبول ندارم. به این تلخی که میگید نیست خدایی! با ذکر مستندات عرض کنم خدمتتون که درسته داییا (دایی ها) قلدربازیشان گل میکنه وقت ارث و میراث، اما برادر هم مثل باقی چیزا، خوب و بدش موجوده. همین مادر و خالههای منُ بیاید ببینید چه داداشاشونُ میبرن آسمون هفتم! چه راضین از ارث بریشون!
تمام همکاران اظهارنظر میکنند و طبق معمول پرونده این داستان هم با پایان باز، بسته میشود و میرویم سمت میز کارمان.
سه نکته ذهنم را، اما سنگین کرده؛ عاقبت خواهر سوم این قصه چه میشود، عمرش آیا خلاف دو خواهر مرحومش بدنیا خواهد بود؟ چقدر کار قاضی القضات سخت است! و اینکه آیا ما خواهران خوبی برای برادرهایمان هستیم؟
مکث
پدر خدابیامرزم ورد کلامش این بود؛ بهترین ارثیه برای آدمیزاد، دوست داشتن است.
پی نوشت
پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: ضرر زدن به وارث از گناهان کبیره است.
///////