اوای خزر/ پروتز سینه نوعی جراحی زیبایی است که با هدف بزرگ کردن، اصلاح و بازسازی و فرم دادن به سینه ها انجام می شود. از طریق این نوع جراحی، اندازه، شکل و فرم سینه ها، طبق خواست بیمار اصلاح می شود و علاوه بر افزایش سایز، فرم سینه ها اصلاح شده و متقارن می شوند. در طی این جراحی، پروتز سینه زیر مایچه ها یا در بافت سینه قرار می گیرد. پروتز سینه از نظر مواد تشکیل دهنده انواع مختلفی دارد و بطور معمول بین 7 تا 12 سال دوام می آورد.
پروتز سینه برای چه مواردی استفاده می شود؟
مهمترین مواردی که باعث می شود افراد برای پروتز سینه اقدام کنند عبارتند از ؛
- بزرگ کردن سینه هایی که بطور طبیعی و مادرزادی کوچک هستند.
- اصلاح فرم و اندازه سینه ها پس از بارداری، شیردهی و کاهش وزن
- بازسازی سینه بعد از سرطان سینه و جراحی ماستکتومی
- اصلاح فرم سینه های نامتقارن
بعد از بارداری و شیردهی، سینه ها دچار افتادگی و عدم تقارن می شوند. از این رو، بسیاری از افراد بعد از بارداری تمایل دارند از طریق پروتز سینه فرم و اندازه سینه ها را بازسازی و اصلاح کنند. کاهش وزن، نیز یکی از مواردی است که باعث افتادگی و کوچک شدن اندازه سینه ها می شود و پروتز در این زمینه به کمک بیماران می آید. در موارد دیگر، بیمارانی که به دلیل سرطان سینه، تحت عمل جراحی ماستکتومی قرار گرفته اند، می توانند برای بازسازی سینه ها از پروتز استفاده کنند. علاوه بر این، برخی افراد نیز بطور مادرزادی دارای سینه های کوچک هستند. پروتز برای این افراد نیز کمک کننده است و می تواند سایز و فرم مورد انتظار آنها را براورده کند.
انواع پروتز سینه
پروتزها از نظر مواد تشکیل دهنده 3 نوع هستند که عبارتند از:
- ایمپلنت های سالینی یا آب نمکی : ایمپلنت های سالینی اغلب گرد هستند و با آب نمک استریل پر شده اند. این نوع پروتزها دارای جداره سیلیکونی و غیرقابل نفوذ هستند و نسبت به سایر پروتزها سفت تر و محک تر هستند.
- ایمپلنت های سیلیکونی : ایمپلنت های سیلیکونی با نوعی ژل چسبنده پر شده اند و از نظر شکل ظاهری شبیه بافت پستان هستند. این نوع پروتزها مقاوم تر هستند و در صورت صدمه دیدن از بین نمی روند. به همین دلیل، خطر خالی شدن خود به خود در پروتزهای سیلیکونی بسیار کم است. بیمارانی که این نوع ایمپلنت ها را برای پروتز سینه انتخاب می کنند، باید معاینات منظمی با پزشک خود داشته باشند تا از وضعیت قرارگیری ایمپلنت ها اطمینان حاصل شود.
- ایمپلنت های ترکیبی : ایمپلنت های ترکیبی، از ترکیب محلول سالین و سیلیکون ساخته شده اند. این نوع پروتز برای افرادی مناسب است که می خواهند سینه های بزرگ تری داشته باشند اما بافت پستان کافی ندارند.
فرایند پروتز سینه چگونه انجام می شود؟
بزرگ کردن سینه ها نوعی حراحی است و بیماران قبل از انجام این عمل باید برخی موارد را در نظر بگیرند. برخی از این موارد به شرح زیر است؛
قبل از انجام جراحی، پزشک به متقاضی کمک می کند تا اندازه پروتز مورد نظر خود را انتخاب کند. بطور معمول برای شروع جراحی پروتز سینه، از بیهوشی عمومی استفاده می شود. بطوریکه بیمار در حین عمل هیچ دری حس نخواهد کرد. فرایند جراحی 1 الی 2 ساعت زمان می برد. برای برش دادن و قرار دادن ایمپلنت ها چند گزینه برش وجود دارد. جراح و بیمار باید درباره نوع برش قبل از جراحی تصمیم بگیرند. گزینه های برش عبارتند از:
- برش زیر پستانی که در زیر چین پستان انجام می شود.
- برش در ناحیه زیر بغل
- برش اطراف نوک پستان
انتخاب نوع برش به عامل مختلفی بستگی دارد. عواملی مانند؛ میزان بزرگی ایمپلنت، آناتومی بدن بیمار، نوع ایمپلنت و ترجیحات بیمار و پزشک در انتخاب نوع برش دخیل هستند.
نحوه قرارگیری ایمپلنت ها
ایمپلنت ها به دو روش در ناحیه سینه قرار می گیرند. یک نوع قرارگیری عضلانی است که پروتز زیر عضله سینه قرار می گیرد. که البته این روش ممکن است بیشتر طول بکشد و بعد از عمل فرد درد بیشتری داشته باشد. نوع دوم، قرار گرفتن پروتز در بافت سینه و روی عضلات سینه است. بعد از اتمام قرارگیری ایمپلنت ها، جراح برش های ایجاد شده را با بخیه می بندد. در ابتدا خطوط برش و جای بخیه ها قابل مشاهده است اما با گذشت زمان از بین خواهد رفت.
بعد از جراحی چه انتظاری می توان داشت ؟
بعد از انجام جراحی، ممکن است مقداری تورم در ناحیه تحت درمان مشاهد شود که بعد از 2 هفته برطرف خواهد شد. بلافاصله بعد از عمل، تاثیر داروی بیهوشی از بین می رود. از این رو بعد از عمل برای بیمار داروی مسکن تحویز خواهد شد. علاوه بر این، بعد از عمل بیمار قادر به رانندگی نیست و باید با یک همراه به منزل بازگردد.
بخیه ها بعد از گذشت 6 هفته ناپدید می شوند و اثری از آنها باقی نخواهد ماند. تیم پزشکی بعد از عمل، اطلاعات مورد نیاز از جمله نحوه مراقبت از پروتز ها بعد از عمل، طریقه مصرف داروهای تجویز شده و قرار ملاقات بعدی با پزشک را به شما ارایه می دهند.
بعد از انجام پروتز سینه در صورتی که علائم زیر را مشاهده کردید حتما به پزشک مراجعه کنید؛
- هرگونه نشانه عفونت از جمله تب، گرمی و قرمزی در ناحیه سینه
- درد شدید قفسه سینه
- ضربان غیرمعمول قلب
- تنگی نفس
عوارض جانبی و خطرات احتمالی
برخی از خطرات و عوارض مرتبط با ایمپلنت سینه عبارتند از :
- درد در قفسه سینه
- عفونت
- تغییر حس ها در اطرف سینه
- پارگی یا نشت ایمپلنت
- خونریزی
- انقباض کپسولی
قبل از جراحی پروتز سینه موارد زیر را در نظر بگیرید
-
ایمپلنت سینه نمی تواند افتادگی سینه ها را اصلاح کند !
برخی افراد گمان می کنند با انجام پروتز، علاوه بر بزرگ کردن سینه ها، می توانند افتادگی آن را نیز درمان کنند. در حالیکه، اگر شما علاوه بر افزایش سایز و اصلاح فرم سینه، بخواهید افتادگی آن را درمان کنید، باید با مشورت پزشک، همزمان برای انجام لیفت سینه اقدام کنید. زیرا ایمپلنت سینه به تنهایی نمی تواند افتادگی را برطرف کند.
-
پروتز سینه مادام العمر نیست !
بطور میانگین ایمپلنت ها بین 7 تا 12 سال دوام می آورند و بعد از گذشت این مدت زمان احتمالی پاره شدن و آسیب دیدگی پروتزها افزایش میابد. علاوه بر این، چاق و لاغر شدن و علایم طبیعی پیری با افزایش سن، باعث پیر شدن ظاهر سینه ها می شود. بنابراین لازم است با انتظارت واقع بینانه برای جراحی آماده شوید.
-
پروتز سینه معمولا مشکلی برای شیردهی ایجاد نمی کند !
در اغلب مواقع پروتز سینه مشکلی برای شیردهی ایجاد نمی کند، زیرا ایمپلنت ها آسیبی به مجرای شیر وارد نمی کنند. از این رو، بسیاری از افرادی که اقدام به پروتز سینه می کنند، بعد از جراحی براحتی می توانند به فرزندشان شیر بدهند. اما در برخی موارد ممکن است ایمپلنت ها در فرایند شیردهی اختلال ایجاد کنند. البته انتخاب کلینیک و پزشک ماهر احتمال بروز این اتفاق را به حداقل می رساند.
-
جراحی پروتز سینه شامل بیمه نمی شود، مگر اینکه جنبه درمانی داشته باشد !
همانطور که می دانید، عمل های زیبایی تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرند. ایمپلنت نیز در صورتی که با هدف زیبایی انجام شود، شامل بیمه نمی شود. اما اگر ایمپلنت سینه با هدف درمانی انجام شود، بیمه بخشی از هزینه های جراحی را پرداخت می کند. برای مثال، افرادی که به سرطان پستان مبتلا هستند و ماستکتومی انجام داده اند، برای انجام جراحی پروتز سینه تحت پوشش بیمه قرار می گیرند.
توصیه های قبل و بعد از جراحی پروتز سینه
- قبل از انجام جراحی، حتما ماموگرافی و سایر آزمایش های لازمه را انجام دهید.
- قبل از عمل، مصرف داروهایی مانند آسپرین، ایبوپروفن و سایر رقیق کننده های خون را قطع کنید.
- 4 تا 6 هفته قبل و بعد از عمل، از مصرف سیگار و نوشیدن الکل پرهیز کنید.
- بعد از عمل به خوبی استراحت کرده و داروهایتان را به موقع مصرف کنید.
- رژیم غذایی سرشار از مایعات داشته باشید.
- از انجام ورزش های سنگین به مدت 6 تا 8 هفته بعد از عمل اجتناب کنید.
- برای جلوگیری از جابجا شدن پروتزها 2 تا 3ماه بعد از عمل، از خوابیدن روی شکم خوداری کنید.
- 2 تا 3ماه بعد از جراحی از سوتین طبی استفاده کنید.
انتهای پیام/1005