به گزارش آوای خزر، به نقل از خبرآنلاین، پرچمی در این مورد می‌گوید: «بی‌تعارف و اغراق بایستی اعتراف کنم که فوت این مرد بزرگ و این تنها استاد واقعی و جدی من و خیلی‌های دیگر در عرصه بازیگری، بعد از گذشت ۱۳ سال از فوت پدر و مادرم دوباره احساسی غریب و سنگین و توصیف‌ناپذیر را در من زنده کرد، مشابه احساسی که بعد از شنیدن و کم‌کم باور کردن مرگ والدینم داشتم.»
او ادامه می‌دهد: «این اتفاق واقعا برای من غیرمترقبه بود و به تازگی در حال گذاشتن قراری با ایشان بودم که ببینم‌شان. مرتبه پیش که از زندان آمدم، قرار بود ببینم‌شان که نشد و گفتند جنوب هستند. هفته قبل با هم صحبت کردیم و گفتند کمی کسالت دارند و نمی‌دانم چه بگویم جز این که نه من، که آدم‌های بسیاری، عزیز بسیار بزرگی را از دست دادیم.»
پرچمی با بیان این که «من برای صداوسیمای این مملکت متاسفم که آقای لبخنده بعد از ساختن آن سریال‌های تماشایی، باید چندین و چند سال بیکار باشد و نتواند کار کند»، می‌افزاید: «او چندین فیلمنامه داشت که اجازه ندادند کار کند. در جریان هستم که می‌خواستند «همسایه»های احمد محمود را کار کنند که نشد و او هم زیر بار آن‌چه از او می‌خواستند نرفت.»
او با اشاره به این که «حالا تنها یادگاری‌مان تکه‌های سانسورشده «در پناه تو» است که در فضای مجازی دست به دست می‌شود» در مورد پررنگ‌ترین تصویری که از حمید لبخنده در ذهنش مانده است، می‌گوید: «مهربانی خیلی زیادشان و لطف بسیارشان. پیش از این هم به من لطف داشتند و پیگیر بودند اما از زندان که برگشته بودم همیشه به من پیغام می‌دادند و پیگیر وضعیتم بودند.»
حمید لبخنده شامگاه یکشنبه ۱۸ دی‌ماه ۱۴۰۰ بر اثر عوارض ناشی از عمل جراحی و بستری بودن در بیمارستان، در ۷۰ سالگی درگذشت.
