یادداشت/عباس محمدیان
مثل اول انقلاب باشیم
یک فعال اجتماعی و رئیس سازمان بسیج رسانه کشور در یادداشتی عنوان کرد: بکوشیم به منهج نورانی اول انقلاب حرکت کنیم تا راه همچنان روشن باشد و بتوانیم به مقصد متعالی خود برسیم.
آوای خزر- عباس محمدیان: انقلاب، انقلابِ اسلامیِ 1357 به رهبری امام (ره) سرآغاز یک مسیرِ روشن برای ملت و کشورِ ایران بود. این را یک گزاره دقیق و صادق می‌دانم.
آغازین فصل پیروزی و رابطه خداباورانه و مردم دارانه‌ای که میان آحاد مردم در جریان بود، صداقتِ این نگاه را گواهی می‌کند.
اینجا به یک "اما"ی بزرگ و راهبردی می‌رسیم؛ اما این مسیر تا زمانی روشنای خود را می‌تواند داشته باشد که مسئولان و مردم بر همان طریق که به حق صراط مستقیم است، استوار بمانند. به آرمان‌های انسان ساز انقلاب، وفاداری نظری و عملی داشته باشند.
میان مردم و حاکمان "حجاب" نباشد تا "حاجبان" به فراصت بهره برداری به نام و کام خود بیفتند.
حجابِ بین مردم و مسئولان، می‌تواند به دیواری بلند تبدیل شود که آنان را در دو جهان جداگانه قرار دهد تا حدی که نه دغدغه هاشان مشابه باشد ونه درد شان مشترک.
یعنی همانی که به نوعی قبل از انقلاب هم تجربه کردیم و برای برهم زدنِ سازمان آن، به "انقلاب" رسیدیم بعد از این که نقد‌ها و انذار‌ها و هشدار‌ها به نتیجه نرسید.
چون به نتیجه نرسید مردم به میدان آمدند تا تاریخ یک بار دیگر "یوم الله" را تجربه کند.
آنچه باید بدان تصریح کرد، همان کلامِ معیارِ معمار کبیر انقلاب اسلامی است که خطاب به مسئولان، به صراحت فرمود: "این جمهوری را تضعیفش نکنید.
بترسید از آن روزی که مردم بفهمند در باطن ذات شما چیست، و یک انفجار حاصل بشود.
از آن روز بترسید که ممکن است یکی از «ایام الله» پیدا شود و آن روز فاتحه همه ما را می خوانند. " باید به مشرب معرفتی و عملی اول انقلاب برگردیم.
راهبردسازی‌های خلفِ صالحِ خمینی نیز برای بازگردادندن قطار به ریل اول انقلاب است.
بیانیه گام دوم انقلاب، تبیینِ به روز شده آرمان‌های انقلاب است که اگر محقق شود باز در همان مسیر روشن و متعالی قرار خواهیم گرفت.
در فضایی که میان مردم و مسئولان، فاصله‌ای نباشد. کسی مسئولیت را با ریاست، عوضی نگیرد. ارزش ها، سر جای خود باشند و هیچ نفوذیی نتواند آن‌ها را عوض کند تا بستر برای رشد عوضی‌ها فراهم آید.
وقتی همه سرجای خود باشند، متولیان امر نیز بدون هیچ فاصله‌ای در میان مردم خواهند بود.
درد مردم را به جان خواهند فهمید و برای فراهم‌آوردنِ نیاز‌های زندگیِ عزتمندانه برای صاحبان انقلاب خواهند کوشید.
راه بر تحقیر مردم بسته خواهد شد و شاهد تکریمِ مستضعفان به عنوان صاحبان انقلاب خواهیم بود.
تکریم و تعظیم آنانی که به تصریح کلام خداوندی، اراده حق این است که بر آنان منت نهاده و و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهد. ما دیری است به تحقق این وعده، می‌خوانیم؛ وَنُریدُ أَن نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ استُضعِفوا فِی الأَرضِ وَنَجعَلَهُم أَئِمَّةً وَنَجعَلَهُمُ الوارِثینَ.
باری، بکوشیم به منهج نورانی اول انقلاب حرکت کنیم تا راه همچنان روشن باشد و بتوانیم به مقصد متعالی خود برسیم. انشاالله
آغازین فصل پیروزی و رابطه خداباورانه و مردم دارانه‌ای که میان آحاد مردم در جریان بود، صداقتِ این نگاه را گواهی می‌کند.
اینجا به یک "اما"ی بزرگ و راهبردی می‌رسیم؛ اما این مسیر تا زمانی روشنای خود را می‌تواند داشته باشد که مسئولان و مردم بر همان طریق که به حق صراط مستقیم است، استوار بمانند. به آرمان‌های انسان ساز انقلاب، وفاداری نظری و عملی داشته باشند.
میان مردم و حاکمان "حجاب" نباشد تا "حاجبان" به فراصت بهره برداری به نام و کام خود بیفتند.
حجابِ بین مردم و مسئولان، می‌تواند به دیواری بلند تبدیل شود که آنان را در دو جهان جداگانه قرار دهد تا حدی که نه دغدغه هاشان مشابه باشد ونه درد شان مشترک.
یعنی همانی که به نوعی قبل از انقلاب هم تجربه کردیم و برای برهم زدنِ سازمان آن، به "انقلاب" رسیدیم بعد از این که نقد‌ها و انذار‌ها و هشدار‌ها به نتیجه نرسید.
چون به نتیجه نرسید مردم به میدان آمدند تا تاریخ یک بار دیگر "یوم الله" را تجربه کند.
آنچه باید بدان تصریح کرد، همان کلامِ معیارِ معمار کبیر انقلاب اسلامی است که خطاب به مسئولان، به صراحت فرمود: "این جمهوری را تضعیفش نکنید.
بترسید از آن روزی که مردم بفهمند در باطن ذات شما چیست، و یک انفجار حاصل بشود.
از آن روز بترسید که ممکن است یکی از «ایام الله» پیدا شود و آن روز فاتحه همه ما را می خوانند. " باید به مشرب معرفتی و عملی اول انقلاب برگردیم.
راهبردسازی‌های خلفِ صالحِ خمینی نیز برای بازگردادندن قطار به ریل اول انقلاب است.
بیانیه گام دوم انقلاب، تبیینِ به روز شده آرمان‌های انقلاب است که اگر محقق شود باز در همان مسیر روشن و متعالی قرار خواهیم گرفت.
در فضایی که میان مردم و مسئولان، فاصله‌ای نباشد. کسی مسئولیت را با ریاست، عوضی نگیرد. ارزش ها، سر جای خود باشند و هیچ نفوذیی نتواند آن‌ها را عوض کند تا بستر برای رشد عوضی‌ها فراهم آید.
وقتی همه سرجای خود باشند، متولیان امر نیز بدون هیچ فاصله‌ای در میان مردم خواهند بود.
درد مردم را به جان خواهند فهمید و برای فراهم‌آوردنِ نیاز‌های زندگیِ عزتمندانه برای صاحبان انقلاب خواهند کوشید.
راه بر تحقیر مردم بسته خواهد شد و شاهد تکریمِ مستضعفان به عنوان صاحبان انقلاب خواهیم بود.
تکریم و تعظیم آنانی که به تصریح کلام خداوندی، اراده حق این است که بر آنان منت نهاده و و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهد. ما دیری است به تحقق این وعده، می‌خوانیم؛ وَنُریدُ أَن نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ استُضعِفوا فِی الأَرضِ وَنَجعَلَهُم أَئِمَّةً وَنَجعَلَهُمُ الوارِثینَ.
باری، بکوشیم به منهج نورانی اول انقلاب حرکت کنیم تا راه همچنان روشن باشد و بتوانیم به مقصد متعالی خود برسیم. انشاالله
انتهای پیام/1000
نظرات شما
پربازدیدترین ها
پربحث ترین ها
آخرین اخبار
