به گزارش آوای خزر، زمانی نه‌چندانی دور ستایش‌های فراوان و بعضا اغراق‌شده از کریم باقری مد بود و حالا ظاهرا زیر سؤال بردن او تبدیل به رسم رایج فوتبال ایران شده است. بعد از گیرهای سه‌پیچی که به دستمزد کریم باقری در تیم ملی داده شد و کار را به جدایی او کشاندند، حالا هم بهروز سلطانی برای چندمین بار کارکرد باقری در پرسپولیس را زیر سؤال برده است. دروازه‌بان اسبق سرخپوشان در واکنش به اینکه ممکن است باقری به تیم ملی برگردد می‌گوید: «نمی‌دانم باقری چه کار مثبتی می‌کند و تا حالا چه حرکتی کرده که همه او را می‌خواهند. کریم در پرسپولیس چه می‌کند؟ فقط سالی چند میلیارد پول می‌گیرد و چای می‌خورد. ما که ندیدیم تیم را تمرین دهد یا کار مفیدی برای پرسپولیس انجام دهد.» خب اگر به همین سادگی است، چرا این پول را به شما نمی‌دهند که چای بخورید و حالش را ببرید؟ اتفاقاتی که در همین اردوی قطر تیم ملی بدون باقری رخ داد، به اندازه کافی اهمیت او را مشخص نمی‌کند؟
حقیقت آن است که باقری حتی اگر از نظر فنی هیچ کارکرد مؤثری نداشته باشد، چهره‌ای کاریزماتیک و محترم دارد که خودش هم در شکل گرفتن آن مؤثر بوده. کریم برخلاف بسیاری از پیشکسوتان، حرف‌های زرد و زار نزده و به هر وسیله‌ای برای دیده شدن چنگ نینداخته است. باقری خودش شخصیتش را حفظ کرده و در نتیجه ضریب نفوذ بالایی بین بازیکنان و هواداران دارد. یک زمان شما تصور می‌کنی مربیان ایرانی پرسپولیس مثل علی دایی و یحیی گل‌محمدی از سر تعارف باقری را کنار خودشان نگه‌می‌دارند، اما در مورد خارجی‌ها که اساسا چنین مسئله‌ای نمی‌تواند وجود داشته باشد؛ پس چرا امثال برانکو و کالدرون هم در نهایت احترام با آقا کریم کار کردند و همیشه از او به نیکویی نام می‌برند؟
می‌توان حدس زد فلسفه برخی موضع‌گیری‌ها علیه باقری این است که سایر پیشکسوتان پرسپولیس هم خودشان را سزاوار چنین جایگاهی می‌دانند. بله؛ ممکن است در حق برخی از آنها ظلم شده باشد، اما این چیزی از اهمیت کریم باقری کم نمی‌کند. او انتخاب کرد که شخصیتش را به این شکل ارائه بدهد. باقری هم می‌توانست مثل خیلی‌های دیگر چهار تا تیتر زرد به مطبوعات و سایت‌ها بدهد و مدتی روی بورس باشد، اما در آن صورت خیلی زود از چشم‌ها می‌افتاد. او هوشمندتر از این حرف‌ها بود و حتی زمانی که در پی چند سال حضور در پرسپولیس پیشنهاد سرمربیگری به باقری دادند، کریم با همین هوشمندی آن را رد کرد.
