نور خورشید برای سلامت روح و جسم ما بسیار حیاتی است. بسیاری از ساکنان شهر‌هایی که در طول سال نور مستقیم خورشید را دریافت نمی‌کنند، کمبود شدید ویتامین دی دارند که برای سلامت بدن اهمیت زیادی دارد. علاوه بر این، زندگی در تاریکی دائم بسیار افسرده کننده است.

به همین دلیل، بیشتر افراد سعی می‌کنند در کشور‌هایی زندگی کنند که همیشه گرم است، با این حال مردم زیادی در جهان هستند که چند ماه از سال نور مستقیم خورشید را نمی‌بینند. این به معنای این نیست که آن‌ها نیاز ندارند، آن‌ها فقط عادت کرده اند که صبورانه منتظر فردای روشن باشند.

ریوکان، شهری در نروژ است که در فاصله ۳ ساعت از شمال غرب اسلو واقع شده و یکی از تاریک‌ترین شهر‌های جهان است.

حدود ۳۳۸۶ نفر در ریوکان زندگی می‌کنند. نام این شهر از آبشار ریوکان گرفته شده؛ یک آبشار ۱۰۴ متری که برق زیادی با کمک آن تولید می‌شود.

 

 

به دلیل کوه‌های اطراف، این شهر از سپتامبر تا مارس از نور مستقیم خورشید محروم است.

تفاوت ریوکان با بقیه شهرهای نروژ این است که کوه‌های اطراف شهر مانع تابش نور مستقیم خورشید می‌شوند. به منظور فراهم کردن حداقل نور خورشید برای ساکنان، ۵ میلیون کرون نروژ برای نصب آینه‌ها در نظر گرفته‌اند.

این آینه‌های خورشیدی ۴۵۰ متر بالاتر از شهر قرار دارند و حرکت خورشید را در سراسر شهر دنبال می‌کنند در نتیجه، نور خورشید به میدان شهر می‌تابد.

یکی از مردم محلی در مصاحبه‌ای گفت که مردم ریوکان به زندگی بدون نور عادت کرده اند و واقعا به آن فکر نمی‌کنند. «اما این آینه‌ها گرما می‌دهند. نه فقط از نظر فیزیکی بلکه ذهنی. بله از نظر ذهنی ما را گرم می‌کنند.»

بسیاری از افراد از این ایده انتقاد کرده و آن را اتلاف پول به خاطر یک تکه از خورشید دانسته اند. اما برخی هم معتقدند که این ایده نه تنها برای مردم محلی کمی آفتاب فراهم می‌کند، بلکه به جذب گردشگر هم کمک کرده است.

ایده آینه خورشیدی اولین بار در سال ۱۹۱۳ به ذهن بنیانگذار شهر، آقای سام اید رسید. او اهمیت خورشید را درک و سعی کرد آینه خورشیدی بسازد، اما متاسفانه موفق نشد. این ایده دوباره در سال ۲۰۰۵ توسط مارتین اندرسون، هنرمند و ساکن شهر استفاده شد. در سال ۲۰۱۳، آینه‌ها رسما نصب شدند.