به گزارش آوای خزر، همشهری نوشت: مردانی می گوید: احساس می‌شود جامعه استادان انقلابی برای مدیریت اذهان و هویت آنها و الگوگیری از استاد دچار یک انفعال ناخواسته شده‌اند. از این موضوع به‌عنوان مارپیچ سکوت یاد می‌شود. در این رویه، فرایندی ایجاد شده است که استادان متدین و انقلابی نیز از ترس انزوا میلی به روشنگری و تبیین چرایی این حوادث ندارند.
او در ادامه با اشاره به مشکلاتی که استادان انقلابی در معیشت، کار و فعالیت‌های علمی خود دارند بر اهمیت رفع این مشکلات برای بهبود عملکرد آنان در فرایند «جهاد تبیین» تأکید می‌کند و ادامه می‌دهد: «بخش دیگری از دلایل این سکوت، قدرت مانور فراوان عناصر و استادان معاند اما کم‌تعداد است. استادان ناهمسو با قدرت به‌دنبال تحریک هیجانات زیاد قشر جوان دانشجو هستند. استادان با گوش دادن فعالانه (اینکه در وهله اول فقط شنونده باشند) و با تبیین‌گری مبتنی بر حقیقت و واقعیت می‌توانند مارپیچ سکوت را بشکنند. همچنین می‌توانند هم برای سایر استادان و هم برای دانشجویان نقش مثبتی را در فضای کنونی ایفا کنند.»
انتهای پیام/1005
