به گزارش آوای خزر از قائمشهر، صفدر گرائلی در گفتوگو با خبرنگار ما با اشاره به فراز و نشیبهای بسیار نساجی مازندران اظهار کرد: تا زمانی که نساجی به بخش خصوصی واگذار و این فراز و نشیبها تشدید شد، شرکت شاهد تنشها و بیقراریهای کارگری بود.
او ادامه داد: زمانی که هیات حمایت از صنایع هدایت کارخانه نساجی را برعهده گرفت بدهیهای معوق که بیش از چند ماه بود؛ پرداخت شد. بیمههای تامین اجتماعی که سالها ۱۰ درصد از آن پرداخت میشد به ۳۰ درصد رسید و سبب شد تا تعلق کارگران و مشارکت آنها در شرکت افزایش پیدا کند و تولید به نقطه خاصی برسد که بتواند دخل و خرج خود را به دست بیاورد.
ریاست مدیران اجرایی نساجی مازندران با بیان اینکه اگر هیات حمایت از صنایع یا ورود آن نبود؛ یقینا نساجی مازندران به جایگاه فعلی نمیرسید و بخش خصوصی به نوعی این شرکت را به سمت و سوی منافع شخصی هدایت میکرد، اظهار کرد: نساجی سرمایه ملی کشور است و باید برای منافع ملی کشور هدایت شود؛ نه برای شخص خاصی.
او یادآور شد: متاسفانه عموم واگذاریهای بخش خصوصی به اهل آن سپرده نشد و دچار مشکل شدند و در سراسر کشور اگر نگاه کنیم میبینیم که بیش از ۹۰ درصد واگذاریها به بنبست رسید و سرنوشت کارگران با ابهام روبهرو شد.
گرائلی در پاسخ به این سوال که چطور نساجی از رکود خارج شد، گفت: بعد از اینکه هیات حمایت از صنایع به ما اعتماد کرد، سعی کردیم در داخل شرکت همدلی و همکاری خاصی را ایجاد کنیم و تعلق و فرمانپذیری در شرکت را افزایش بدهیم تا حدی که افزایش تولید داشتیم. این حمایت همراه با حمایت مسئولان شهری بوده و امیدواریم همچنان مسئولان سیاستهای حمایتی هیات حمایت از صنایع را پیگیر شوند تا وضعیت شرکت به نقطه اوج برسد.
او ادامه داد: زمان تحویل هیات حمایت از صنایع، شرکت نزدیک به ۴ میلیارد تومان به تجاری که اینجا کار میکردند ازجمله قطعات فروشها بدهکار بود، نزدیک به سه ماه کارگران معوقه داشتند که هیات حمایت از صنایع هم بدهیهای تجار و هم بدهی معوق کارگران را پرداخت کرد و احساس امنیت خاصی به فضای کارگری بخشید و سبب شد که شرکت به نظم خاصی برسد.
ریاست مدیران اجرایی نساجی مازندران با تایید اینکه با حضور هیات حمایت، نساجی مازندران در مدت اندکی از یک شرکت زیانده به یک شرکت تقریبا استانداردی رسید، تصریح کرد: فعلاً به سود عملیاتی دست پیدا کردیم، اما به سود ویژه دست پیدا نکردیم، از مسئولان ازجمله استاندار، فرماندار و نمایندگان شهرمان انتظار داریم از سیاستهای حمایت از صنایع حمایت کنند تا این چرخه دوباره متوقف نشود و به بخش خصوصی که اهلیت ندارد واگذار نشود چرا که این بینظمی، تنشزا بوده و امنیت شهر را به خطر میاندازد.
به گزارش خبرنگار ما، این کارخانه در سال ۱۳۵۶ تاسیس شد، و در حال حاضر ۴۸۰ کارگر دارد.
انتهای پیام/۱۰۰۱/