آوای خزر – آزاده بابانژاد: خدا رحمت کند شهدای دولت را که با مرگ سرخ خود هفته‌ای را بنیان نهادند تا خدمات دولت کریمه به مردم اطلاع‌رسانی شود؛ مردمی که در دوران سخت و پُرالتهاب انقلاب و تاکنون با همه تحریم‌ها و تهدیدها، تحقیرها و تردیدها، و با همه شکست‌ها و پیروزی‌ها، چالش‌ها و گشایش‌هایی که فراروی آنها بوده و هست، کنار آمده‌اند.
مردم مبازران اصلی این جامعه، سرآمدان و سروران، فدائیان، جان‌برکفان، حافظان و صاحبان اصلی و بی‌چون و چرای این جامعه هستند با هر رنگ و لباس، و زبان و آئین.
هفته دولت سال 98 در حالی به پایان خود نزدیک می‌شود که پروژه‌های زیادی افتتاح و کلنگ‌زنی شد؛ در این سخن کوتاه، هدف این نیست که تعداد پروژه‌ها و اعتبارات را بگوییم و بوق و کرنا کنیم که دولت توانسته است خدمت‌رسانی خوبی انجام بدهد.
نظر نگارنده این است که رسانه‌ها به این خاطر که چشم و گوش مردم هستند، می‌دانند که برای آنها اعداد و ارقام چندان اهمیتی ندارد و واقعیت چیزیست که دیده و احساس می‌شود، نمی‌توانیم بگوییم n مقدار پروژه با n مقدار هزینه افتتاح یا کلنگ‌زنی شده است در حالی‌که مردم آن را حس نکرده‌اند. (مردم اعدادی که درباره میزان اشتغال و کاهش نرخ تورم اعلام می‌شود را زمانی باور دارند که در بین خانواده و دوستان و آشنایان ببینند که تعدادی مشغول به‌کار شدند یا در توان خرید آنها رشدی حاصل شده است).
اما به دو موضوع یادداشت بازمی‌گردیم؛ نخست آنکه در یکی دو روز گذشته افتتاح دو دیوار سنگی در روستاهای "گاورمک" و "پتک" رامسر که جمعاً 3 میلیارد ریال هزینه در بر داشتند مورد انتقاد قرار گرفت و این سوال مطرح شد که چرا مسئولان رو به دیوار، دیواری را افتتاح کردند و این پروژه‌ها مگر ارزش افتتاح را داشتند و یا اصلاً کار مهمی بوده‌اند که در هفته دولت افتتاح شود؟
نگاهی به پروژه‌های ریز و درشت هفته دولت در مازندران که بیندازیم می‌بینیم افتتاح پروژه‌هایی چون همین دو دیوار و چند راه دسترسی اراضی کشاورزی و سالن ورزشی دارای اهمیت بیشتری هستند زیرا مردم آنها را با تمام وجودشان حس کرده‌اند. دیوارها گرچه سبب خنده و تمسخر شد اما شادی و حسی که در مردمان روستا ایجاد کرده است، قابل تحسین است. به‌راستی این شادی، امید و حس امنیت، چند می‌ارزد؟
مردم خوشحالند که از آسیب سیل‌های سهمگین در امان خواهند بود، بنابراین باید به دولت دست‌مریزاد گفت و از طرفی برای روستاهایی که سالانه اعتبار خاصی اختصاص نمی‌یابد همین 3 میلیارد ریال پروژه حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
تاکید می‌شود خدمات دولت زمانی قابل ارزش است که مردم به آن امتیاز مثبت بدهند، سخنان عده‌ای که جوگیر بوده و همه‌چیز را به تمسخر می‌گیرند قابل دفاع نیست و اهمیتی هم ندارد. افتتاح آن دو دیوار، برای مردم آن مناطق، جوانه‌زدن حس امید است و دولت باید در تمامی پروژه‌هایش به دنبال تزریق همین حس باشد.
دولتمردان! انتقاد مردم در هفته دولت از جایی‌ست که برخی پروژه‌ها را چندین بار افتتاح کرده‌اید؛ چرا به‌عنوان مثال در بخش‌هایی از مازندران چند پروژه برای بار دوم افتتاح شد؟ بسیاری از خواص و رسانه‌ها و مسئولان هم از این ماجرا خبر ندارند اما مردمانی در آن حوالی هستند که به دولت نمره مردودی داده‌اند! آنها اسناد زنده و شاهدان عینی هستند.
اگر این زمان تمسخر و خنده و ایراد و انتقادی می‌شود؛ البته که وارد است و نباید برآشفته شوید؛ افتتاح دوباره‌ی یک موتور آب که دو سال پیش با نام "ایستگاه آب‌رسانی" افتتاح شد برای چیست؟ یک طرح هادی و یک خانه بهداشت نیز برای دومین بار افتتاح شد.
افتتاح یک ساختمان استیجاری با نام یک مرکز تخصصی آن‌هم بدون نیرو و تجهیزات برای چیست؟ آیا این ساختمان خالیِ استیجاری خدمت دولت است؟ مردم هرگز به این قبیل اقدامات نمره نمی‌دهند و آنها را خدمت به حساب نمی‌آورند.
شرایط بسیار حساس ایران در جهان با تهدیدها و تحریم‌های ظالمانه و غیرانسانی که در هیچ قانون جهانی جای دفاع ندارد؛ کمر اقتصاد ایران را شکسته است، مردم به دولتمردان خود زمانی اعتماد و باور دارند که مردم را غریبه و نامحرم ندانند. با مردم روراست باشند. مردم این کشور آگاه‌ترین و باهوش‌ترین مردمان تاریخ هستند. حافظه تاریخی این مردم بسیار توانمند است.
نمی‌توان با افتتاح پروژه‌های توخالی و چندباره به مردم خدمت کرد، مردم تمام اقدامات خوب یا بد زمامداران خود را در زمان مناسب پاسخ می‌دهند!
رسانه از طرف مردم می‌گوید که آقایان دولت! دولتمردان! ضمن تبریک هفته دولت، لطفاً با اعداد و ارقام بازی نکنید. ما به اقدامات شما نمره می‌دهیم، دیگر تعارفات جایی در جامعه ندارد. ما عملکردی می‌خواهیم که محسوس و قابل اتکا باشد، بدانید که "به عمل کار برآید به سخندانی نیست".
اخبار مازندران
انتهای پیام/ 1354
