به گزارش آوای خزر، روزنامه کیهان سیاسی از این دورهمی محدود که در آن سکه ، کارت هدیه های چند میلیون تومانی ، زعفران و ارزاق و اقلام غذایی مختلف نقش آفرینی کرده اند به عنوان حق السکوت به برخی سردبیران و فعالان نچندان خوشنام رسانه ای یاد کرده است.
افطاری دادن سنتی شایسته و قابل احترام است اما اینکه چرا از جماعت روزنامه نگار تنها چند چهره خاص بر سر این سفره چرب نشسته و هزینه ای بالغ بر دویست سیصد میلیون تومان روی دست فدراسیون سراپا بدهکار و مقروض که حتی ساختمانش را پای زیان کاری و سوء مدیریت از دست رفته می بیند بگذارند شائبه برانگیز می نماید.
گویی نسل تاره ای از پدر خوانده ها متولد شده و جای پیشکسوتان و قدیمی های لقوه گرفته این عرصه را پر کرده اند! جوانک هایی که بعضا با رابطه و شاید شایستگی صاحب صفحه و تریبون شده و رسانه دارند. همانها که ترجیح می‌دهند به جای مبارزه با فساد حاکم در ورزش جزیی از متنعمین این بساط کثیف باشند! یقین بدانید نرخ قلم های ایشان سکه و کارت هدیه و ... نیست که هزاران برابر را در پوشش مسوولیت نسبتا مهم شان در رسانه هایی که چشم بر حقیقت تلخ امروز ورزش ایران بسته اند در آورده و می آورند!
سردبیرانی که با چراغ سبز بالا نشینان وزارت ورزش احکام مختلف مشاور و مدیر روابط عمومی و ... از فدراسیون ها و ادارات تابعه ورزشی را داشته و یا در شهرداری و سایر سازمان ها پست های کلیدی دارند قطعا برای یک سکه هر چند تمام بهار آزادی برای سران ورزش خوش رقصی نمی کنند. این هدایا در حد نمک و فلفل روی کباب غاز آنها است و بس!
در شرایطی که بسیاری از اهالی رسانه بیکار و بیمار و خانه نشین شده اند و خیلی از باوجدان های این عرصه را دل و دماغی برای نوشتن نمانده ، برپایی چنین گردهمایی های خصوصی و خاص ، دل هر روزنامه نگار با شرف درد آشنایی را به درد می آورد! نه برای بی بهره ماندن از مواهب آقای رئیس که به خاطر غوطه ور شدن هر چه بیشتر رسانه در فساد و زیر پا له شدن قداست قلم!
ننگ همراه شدن جماعت خبرنگار با مجریان تقلب و فساد تا همیشه روی پیشانی رسانه خواهد ماند.
