به گزارش آوای خزر،معمولاً پس از بارش باران کرم‌های خاکی به سطح می‌آیند. باور عموم بر این است که دلیل این امر ادامه بقاست: آب باران به لایه‌های زیرین خاک نفوذ می‌کند، بنابراین کرم‌های خاکی به سطح می‌آیند تا غرق نشوند. این در حالی است که تبادل اکسیژن و کربن دی‌اکسید در کرم‌های خاکی از طریق پوست انجام می‌شود. پس تئوری جلوگیری از غرق شدن نادرست است.
کرم‌های خاکی پوست خود را با مخاط لزج مرطوب نگه می‌دارند. بنابراین خاک مرطوب بهترین حالت برای این جانوران به شمار می‌رود. از سوی دیگر اکثر گونه‌های کرم خاکی می‌توانند تا چند روز زیر آب زنده بمانند. به عبارت دیگر نه‌تنها باران بلکه یک توفان کوچک نیز نمی‌تواند این جانوران را از پای دربیاورد. درواقع کرم‌های خاکی از آب‌وهوای مرطوب برای پیمودن مسافت‌های طولانی‌تر از حد معمول در زیرزمین استفاده می‌کنند.
تاکنون ۴ هزار و ۴۰۰ گونه کرم خاکی شناسایی شده که برخی از آنها برای جفت‌گیری به سطح خاک می‌آیند. یکی دیگر از احتمالات این است که کرم‌های خاکی صدای باران را با صدای شکارچی (موش کور) اشتباه می‌گیرند و برای فرار به سطح خاک می‌آیند./ثریا
انتهای پیام/1005
