آوای خزر/ او کلاس گزارشگری فوتبال را به عنوان یک مکتب اجتماعی و متاثر بر اغلب رویه‌های زندگی چنان ارتقا داد که گمان نبرم حالا حالاها کسی به گرد پایش برسد. تازه‌ترین نمونه‌اش را در برنامه فوتبال صد و بیست که از شبکه ورزش پخش می‌شود و عادل آن را تهیه می‌کند، می‌توانید رهگیری کنید.
چنان از خطرات تغییر اقلیم و لزوم تغییر سبک زندگی حتی در حوزه فوتبال سخن می‌گوید و جریان می‌سازد که بعید می‌دانم هیچ مقام مسوولی در سازمان حفاظت محیط‌زیست تاکنون توانسته باشد با چنین ادبیاتی موضوع را به مردم و همتایانش انتقال دهد.
من اگر جای علی سلاجقه بودم، رسما از عادل فردوسی‌پور در عالی‌ترین سطح قدردانی می‌کردم و می‌کوشیدم تا چنین جریانی را در بین باشگاه‌های ورزشی کشور رواج داده و حمایت کنم.
به امید روزی که باشگاه‌های ورزشی و طرفداران پرشمار فوتبال، والیبال، کشتی و ... نیز در ایران به این سمت حرکت کرده و رقابتی سبز را شاهد باشیم. آرزویم این است که روزی فیفا یکی از تیم‌های ورزشی ایران را چون همین تیم بریتانیایی - فارست گرین رورز - به عنوان سبزترین تیم جهان معرفی کند در حالیکه عادل فردوسی‌پور دوباره به نود برگشته و با شوق و ذوق و امید از این موفقیت با مردمی که دوست‌شان دارد، سخن گوید ... مردمی که آنها نیز عادل را از خودشان دانسته و دوست دارند.
