به گزارش آوای خزر،این خبر را سعید خال، مدیرعامل بهشت زهرا(س)، درحالی به «ایران» میدهد که با افزایش آمار روزانه تلفات و متوفیان کرونایی، تعداد جنازههایی که اخیراً در بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شده از عدد ١٠٠ هم گذشت. این آمار اگرچه هر روز در نوسان است، اما چند ماه پیش به این آمار به عدد ٩ هم رسیده بود و حالا در یک روند صعودی به سه رقمی شدن نزدیک میشود.
البته بعد از شیوع کرونا در اسفند ماه و تا هفته اول فروردین ماه که آمار مبتلایان به اوج رسید، بهشت زهرا برگزاری هر نوع مراسم ختم، سوم، هفتم، چهلم و سالگرد را ممنوع اعلام کرد و صاحبان عزا به اجبار باید با تعداد کم و محدود، مراسم خود را برگزار میکردند. در آن زمان درهای بهشت زهرا(س) نیز بسته شد و مسئولان این آرامستان از مردم خواستند تا آخرین پنجشنبه سال نیز به آنجا نروند.
این درخواست البته با موافقت مردم مواجه شد و اتفاقاً به گفته خال، یکی از خلوتترین روزهای بهشت زهرا(س) در همان تاریخ رقم خورد، تا در نهایت در اواخر فروردین ماه که ستاد ملی مقابله با کرونا از بازگشایی کسب وکارها خبر داد و همین موضوع موجب شد روند کاری بهشت زهرا(س) به شرایط مشابه برگردد؛ تصمیمی که برگزاری مراسم و تجمعات بر سر قبور را از نو رونق داد و مردم به خیال اینکه کرونا تمام شده، زندگی عادی خود را از سر گرفتند.
براین اساس و با توجه به سه رقمی شدن آمار فوت شدگان، ارائه صندلی و چادر بار دیگر در بهشت زهرا(س) ممنوع میشود و مردم باید در مراسم تدفین عزیزانشان، فاصله اجتماعی را رعایت کرده و ماسک بزنند.
خال البته تأکید دارد که نمیتوان مانع حضور مردم در مراسم خاکسپاری و یادبود عزیزانشان شد، چراکه این حق شهروندی آنهاست، اما تجمع بیش از حد میتواند برای صاحبان عزا هم خطرناک باشد. او میگوید که مردم اوایل به توصیه مسئولان توجه میکردند، اما اکنون نگرانیها دوباره شدت گرفته است، هماکنون بنا به تأکید رئیس جمهوری و ستاد ملی مقابله با کرونا، برگزاری هرگونه تجمع و مراسم عروسی و عزا ممنوع شده است، اما بهنظر میرسد در داخل بهشت زهرا(س) این موضوع چندان از سوی مردم جدی گرفته نمیشد.
رعنا شعبانی فرد،34ساله، کارمند:
« پدر من در اسفند ماه بر اثر کرونا فوت کرد، در قطعههای جدید و در کنار متوفیان عادی به خاک سپرده شد و اینکه میگویند قطعه جدا برای کروناییهاست، دروغ است، در زمان خاکسپاری فقط ٨ نفر بودیم، به ما اجازه برپایی چادر و چیدن صندلی ندادند و باید مراسم را محدود میگرفتیم، خودمان یک زیرانداز انداختیم و روی همان نشستیم، در حالی که اگر صندلی بود لااقل میتوانستیم با فاصله بچینیم، برای مراسم چهلم که در اوایل اردیبهشت ما بود، صندلی کرایه کردیم، حدوداً ٢٠ نفر را دعوت کردیم که در نهایت ١٠ نفر آمدند و ما هم از دست کسی دلخور نشدیم، پذیرایی هم بهصورت بستهبندی بود و روی قبور دیگر هم که نگاه میکردیم، کسی خرما یا حلوای باز نگذاشته بود، اما همین مراسم چهلم ما را ترساند، اطراف قبر پدرم، سایر صاحبان عزا هم مراسم گرفته بودند، تعدادشان به 40-30 نفر هم میرسید، آن زمان خیلیهایشان ماسک نزده بودند و به ما هم نزدیک بودند، چون اصلاً جای ایستادن نبود.
ما مراسم را سریع برگزار کردیم اما آنها اکو و دو مداح آورده بودند و معلوم بود که طولانی خواهد شد. در قطعههای جدید ازدحام جمعیت زیاد بود و جز تعداد انگشتشمار، مابقی نزدیک صاحبان عزا بودند و چون در اسفند محدودیت وجود داشت، حالا بیشتر مویه و زاری میکردند. درد دلتنگی با این چیزها از بین نمیرود، هنوز حسرت ندیدن چهره پدرم در آخرین لحظه به دلم مانده، التماس میکردم لااقل عکسش را بگیرید، اما پرستارها قبول نکردند. هنوز سر خاک که میروم باورم نمیشود قبر پدرم باشد، خیلیها هم حس و حال شبیه مرا دارند.»
مینا صدرینژاد، 24ساله، دانشجو:
«برادرم در اسفند ماه بر اثر تصادف جان باخت، خودمان رعایت کردیم و جز اقوام نزدیک کسی را نبردیم، نمیتوانستیم اتوبوس کرایه کنیم و همه با خودروی شخصی آمدند، ما آن زمان در حال خودمان نبودیم، یک نفر برایمان ماسک آورد و زدیم، اما دلمان نمیخواست کسی خدای نکرده آلوده شود، هیچ مراسمی هم برگزار نکردیم و سوم و چهلم را هم خودمان محدود سر خاک رفتیم، اما بعد از عید بهشتزهرا(س) خیلی شلوغ بود، مردم مراسم میگرفتند، صندلی چیده بودند و گاهی بهسختی میتوانستی خاک عزیزت را پیدا کنی، اقوام و آشنایان همدیگر را بغل میکردند، اشک میریختند و کسی حواسش به فاصله و این چیزها نبود.
چند وقت بعد که شوهرخالهام بر اثر سانحهای فوت کرد، با اینکه میگفتند تالارها بسته است، اما آنها حدوداً ٣٠٠ میهمان دعوت کردند که انگشتشمار ماسک زده بودند و ما ترجیح دادیم در مراسم شرکت نکنیم، در بهشتزهرا(س) هم مراسم گرفتند و خیلی از اقوام از اصفهان به تهران آمدند تا در مراسم شرکت کنند.»
امیر رضا قلندری، 43ساله، شغل آزاد:
«چند روز پیش یکی از اقوام نزدیک ما فوت شد، برخلاف تصور ما اعلامیه چاپ کردند و قرار شد مراسم را با حضور همه آشنایان در بهشتزهرا(س) برگزار کنند، ما در رودربایستی ماندیم و علیرغم میل باطنی به بهشت زهرا رفتیم، ظاهراً اجازه نداشتند از داخل بهشت زهرا صندلی اجاره کنند با ماشین از اطراف صندلی آورده بودند، حدوداً برای 40 نفر!
صندلیها همه پر شده بود و قبرهای اطراف هم پر از جمعیتی بود که اغلبشان ماسک نزده بودند، ما فکر میکردیم کسی اجازه ندارد مراسم شلوغ برگزار کند، اما آن قطعه بسیار شلوغ بود و همان زمان که عزیز ما را دفن میکردند در کنارش چند قبر دیگر هم مهیای تدفین بود و اصلاً جایی برای ایستادن نداشتیم، جمعیت در هم گره خورده بود و جالب اینکه تعداد متکدیان و دستفروشان در اطراف قبرها بسیار زیاد بود و در این ازدحام خودشان را به صاحبان عزا میرساندند و در این شرایط به زور گل و گلاب میفروختند، کسی هم مانعشان نمیشد، ماسک نداشتند، اگر هم داشتند آنقدر کثیف و کهنه بود که توفیری نداشت،
اغلبشان زن بودند و سر قبور اشک میریختند تا دل مردم بسوزد و کمکشان کنند و خیلیها در آن شرایط پول میدادند و حتی دست همدیگر را میگرفتند. از بعضیهایشان میشنیدم که در این یکماه پشت سرهم چند جنازه به خاک سپردهاند، اما باز هم در رودربایستی در مراسم هم شرکت میکردند.در شرایط غم و ناراحتی نمیتوانی به کسی خرده بگیری، اما اگر محدودیت بگذارند، مردم مجبور میشوند رعایت کنند.
مصطفی موکبی، 57ساله، کارمند:
برادرزادهام کرونا گرفت، فکر نمیکردیم در عرض یک هفته از دستش بدهیم، اعلامیه چاپ نکردیم تا اقوام معذب نشوند، اما در زمان خاکسپاری بازهم فامیل آمده بودند حتی از شهرستان، با اینکه ما قلباً رضایت نداشتیم، آنقدر اطرافمان شلوغ شده بود و قبر میکندند که نمیدانستیم این جمعیت متعلق به کدام متوفی است، اکو و مداح نگرفتیم تا مراسم را زودتر تمام کنیم، خیلیها ماسک نداشتند و هیچ جا نبود تا برای میهمانانمان ماسک خریداری کنیم،
اطراف غسالخانه چند دستفروش را دیدم که یواشکی ماسک میفروختند، بهداشتی نبود اما خریدیم و بین اقوام توزیع کردیم، حدود ٣٠ صندلی از بهشت زهرا(س) اجاره کردیم تا مردم سرپا نایستند، اما ازدحام را که دیدیم، پشیمان شدیم، کاش اجازه نمیدادند جمعیت زیاد بیاید، میگفتند هر متوفی حداکثر با ١٠ نفر! این وسط آنقدر گدا و دستفروش هم میچرخید که نمیشد به کسی خرده گرفت! ورودی بهشت زهرا(س) را باید محدود کنند.
البته فضای بهشت زهرا(س) باز است، اما بر سر برخی مزارها جمعیت آنقدر درهم تنیده و زیر چادرها به خاطر نور آفتاب جمع میشوند که بازهم خطرناک است.»قبل از کرونا، مراسم خاکسپاری در بهشت زهرا با حضور حداقل ١٠٠ تا ٢٠٠ نفر برگزار میشد، اما اکنون در شلوغترین حالت به ٤٠ نفر هم نمیرسد، با اینهمه تجمع مردم بدون رعایت فاصله اجتماعی بر سر قبور نگرانکننده است. باید دید پس از ممنوعیت اجاره چادر و صندلی تا چه اندازه از این اجتماعات خطرناک کم خواهد شد.
انتهای پیام/1005