آوای خزر - دکتر کمال نادری امیری (مدیریت باشگاه آکادمی ورزشی نادری): سالهاست که" ورزش" مورد توجه جوامع بشری قرار گرفته است، حال به عنوان گزینهای برای تماشا و لذتبردن بصری یا انجام آن بهعنوان یک ضامن کمک به بهبود و سلامتی و گاهاً برای تفریح و قهرمانی.
موضوع بحث ما ورزش از بعد قهرمانی و مسائل لاینفک آن است، ورزشکار نیازمند یکسری تمرینات طاقتفرسا جهت رسیدن به بالاترین توان بدنیست؛ این طیف تمرینات شامل تمرینات بدنی یا آمادگی جسمانی، تمرینات تخصصی و آمادگی ذهنی است که هر کدام به نوبه خود نقش بهسزایی را ایفا میکنند.
آمادگی روانی ورزشکار در سطوح بالا و حرفهای نقش تعیینکنندهای دارد. یعنی در شرایط بدنی و تخصصی برابر، قطعاً ورزشکار با روان متمرکزتر و روحیه بالاتر نتیجه بهتری کسب میکند.
روانشناسی در ورزش موضوعاتی نظیر: انگیزه، پایداری، استمرار، تلقین و ... را در برمیگیرد که با تمرین و پیگیری و مدیریت مهارتهای روانی، مثل کنترل، توجه، تمرکز، اضطراب و استرس، نتیجه بهتری بر عملکرد ورزشکار دارد.
باید بدانیم عدم آمادگی روانی سبب ایجاد اضطراب میشود. وقتی ذهن دچار اضطراب است؛ جسم هم به دنبال آن واکنشهای منفی رانشان میدهد.
افزایش ضربان قلب، تعرق، دلشوره، تهوع، سرگیجه و ... در افراد مختلف متفاوت است. بنابراین توصیه میشود؛ ورزشکاران در سطوح بالا کار خود را با روانشناس پیش ببرند که این همراهی از دوران تمرینات هدفمند برای مسابقه خاصی، پیش از شروع مسابقه و در هنگام مسابقه صورت میگیرد.
روانشناس میبایست آنالیز اولیه از ورزش و ورزشکار و چالشهای پیش روی وی را بداند، برای رهایی از استرس راهکار ارائه دهد و برای بهبود عملکرد تلاش کند که البته این سلسله کارها توسط تیمی شامل مربیها، کادر تیم و تمامی افرادی که با ورزشکار در ارتباط هستند به سرپرستی روانشناس مشاور صورت میگیرد.
وقتی ورزشکار از تعالیم روانشناختی بهره میگیرد و با یکسری فعالیتها مانند تصویرسازی ذهنی (دیدن خود روی سکوی قهرمانی و دریافت جایزه)، بالابردن انگیزش درونی، (گفتن عبارت "من میتوانم" در حین تمرین و مسابقه) مرور ذهنی و صحبت درونی(بهکار بردن یکسری عبارات و تمرکز ذهنی روی هدف)؛ آشنا میشود؛ عملکرد بهتری در میدان مسابقه خواهد داشت.
بخش روانی در تعیین نتیجه مسابقه دارای اهمیت ویژهای است، به عبارتی کسی که در رشتهای قهرمان میشود قطعاً چه از لحاظ بدنی چه از لحاظ روانی از سایر رقبای خود برتری دارد. یعنی در ورزشکاران موفق به وضوح شاهد اعتماد به نفس بالا و بیشترین حد انگیزه هستیم که این ویژگیها در ورزشکارانی که تمرینات ذهنی مربوطه را ندارند کمتر مشاهده میشود.
نقش مهارتهای روانی در ورزشهای انفرادی بهمراتب از ورزشهای تیمی بیشتر است. البته این مسئله را نمیتوان نادیده گرفت که مهارتهای روانی گاهی ذاتی و گاهی اکتسابی هستند.
از نگاهی دیگر پرورش آمادگی روانی از اینجهت که ورزشکار به شناخت خود میپردازد و به بیانی دیگر؛ از نقاط قوت بهره میگیرد و کسب امتیاز میکند. از نقاط ضعف مطلع شده و آن را مدیریت میکند، حائز اهمیت است. این آمادگی روانی قطعاً بر نتیجه کار او تأثیر مثبت میگذارد.
انتهای پیام/