به گزارش آوای خزر، رویای ده‌ها ساله‌ی صدور گواهینامه برای نخستین خودروی پرنده می‌تواند با نخستین پروازهای ایرکار شرکت کلین ویژن به واقعیت نزدیک شود. این شرکت معتقد است که می‌تواند نسخه‌ی تولیدی طرح خود را که در زمان زیر ۳ دقیقه از یک خودروی جاده‌ای به هواپیما تبدیل می‌شود، تا اواسط سال آینده در بازار عرضه کند.
استفان کلین (Stefan Klein) بنیانگذار این شرکت و طراح خودرو، در ۲۲ اکتبر (۱ آبان) دو نشست و برخاست را از فرودگاه پییشتانی (Piestany Airport) اسلواکی انجام داد. هر پرواز کمی بیش از ۷ دقیقه طول کشید و ایرکار موفق شد به سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت و ارتفاع زیر ۱۰۰۰ پا دست یابد.
کلین که استاد دانشگاه در زمینه‌ی طراحی حمل‌ونقل است از زمانی که انقلاب مخملی چکسلواکی در سال ۱۹۸۹ (۱۳۶۸ خورشیدی) این کشور را باز کرد، روی طرح مفهومی خود کار می‌کرد. نسخه‌ای که اکنون به پرواز درآمده است، پنجمین نسخه‌ی طرح او از زمان تأسیس شرکت با همکاری «آنتون زاژاک» (Anton Zajac) در سال ۲۰۱۶ (۱۳۹۵ خورشیدی) به‌شمار می‌رود.
ایرکار در جاده، شباهت زیادی به یک خودروی اسپورت با دو صندلی کم‌ارتفاع دارد به جز اینکه ملخ آن در عقب خودرو توسط پایدارکننده‌ها و سکان عمودی پشتیبانی می‌شود. پایدارکننده‌ها توسط دم افقی به هم متصل می‌شوند. برای حالت پرواز نیز میله‌های دم به صورت هیدرولیکی گسترش می‌یابند و همزمان بال‌های ۳.۳ متری به صورت عمودی از بدنه باز می‌شود با ۹۰ درجه چرخش به حالت افقی تبدیل می‌شوند.
خودروی پرنده‌ی ایرکار کلین ویژن در هنگام پرواز
Credit: Klein Vision
نمونه‌ی اولیه‌ی این خودروی پرنده از یک موتور ۱.۶ لیتری شش سیلندر موتورسیکلت بی‌ام‌و (BMW) با قدرت ۱۴۰ اسب بخار استفاده می‌کند که در حالت پرواز، نیروی آن توسط یک محور به ملخ ساخت شرکت محلی DM Prop هدایت می‌شود. همچنین یک سوییچ فرمان خودرو را به دسته‌ی کنترل پرواز تبدیل می‌کند تا به سطوح کنترل هواگرد متصل شود.
کلین با تأکید بر اینکه این وسیله در حالت هواپیما واقعا مانند هواپیما رفتار می‌کند، افزود: «ایده‌ی داشتن چهارچرخ، شکلی از بدنه را ایجاد می‌کند که ۲۷ درصد نیروی برآ (Lift) را فراهم می‌کند و با ابعاد بدنه‌ی ۶.۲ متر در ۱.۸ متر اجازه می‌دهد تا این خودرو در یک گاراژ معمولی پارک شود.
این هواپیمای کامپوزیتی ۱۱۰۰ کیلوگرم وزن دارد و می‌تواند ۲۰۰ کیلوگرم بار را حمل کند. اسلواکی دارای تجربه‌ی زیادی در هواپیماهای سبک است که به دوران کمونیسم بازمی‌گردد و چند تأمین‌کننده از جمله شرکت SK Model به عنوان سازنده‌ی بدنه، به ساخت این نمنوه‌ی اولیه کمک کرده‌اند.
این شرکت قصد دارد پیشرانه‌ی بی‌ام‌و فعلی را با یک موتور هواپیمای ساخت شرکت آفریقای جنوبی Adapt Airmotive که در انتظار مجوز است، جایگزین کند تا بتواند به هدف حداکثر شرعت ۱۶۲ نات (۳۰۰ کیلومتر بر ساعت) دست یابد.
کلین ویژن قصد دارد حدود ۵۰ ساعت آزمایش پرواز انجام دهد. زاژاک کهیک سرمایه‌گذار موفق در راه‌اندازی چندین شرکت است، تخمین می‌زند که برای دستیابی به گواهینامه‌ی پروازی ۲ میلیون یورو و برای آغاز تولید ۲ تا ۴ میلیون یورو دیگر نیاز باشد.
نمای جلویی خودروی پرنده‌ی ایرکار کلین ویژن
Credit: Klein Vision
اگرچه این شرکت همکاری با سرمایه‌گذاران استراتژیک را هم درنظر خواهد گرفت اما او می‌گوید که پشتوانه‌ی مالی کافی برای تکمیل پروژه در داخل اسلواکی وجود دارد. او خاطرنشان کرد: «ما در روزهای گذشته درخواست‌های زیادی داشته‌ایم و معتقدیم که بازار زیادی وجود دارد.»
یکی دیگر از توسعه‌دهندگان خودروهای پرنده شرکت آمریکایی «ترافیوجیا» (Terrafugia) است که قرار است سال آینده یک به‌روزرسانی برای توسعه‌ی خودروی تبدیل شونده‌ی دو صندلی خود ارائه کند. این نخستین به‌روزرسانی پس از خریداری دز سال ۲۰۱۷ (۱۳۹۶) توسط گروه «جیلی» (Geely) چین محسوب می‌شود که مالک لوتوس و ولوو هم هست.
اگرچه نخستین ثبت اختراع خودروی پرنده در سال ۱۹۱۸ میلادی (۱۲۹۷ خورشیدی) ثبت شد، اما رسیدن به نمونه‌ی اولیه‌ی چنین محصولی سال‌ها طول کشیده است که دلیل عمده‌ی آن موانع نظارتی و چالش‌های طراحی بوده است.
در ماه آگوست (مرداد)، نیوهمپشایر نخستین ایالت آمریکا بود که خودروهای پرنده را قانونی کرد تا زمانی که با قوانین اداره‌ی هوانوردی فدرال مطابقت داشته باشند، توسط یک خلبان مجاز به پرواز درآیند و فقط در فرودگاه‌ها نشست و برخاست انجام دهند. موضوعی که شاید یک مانع برای کسانی باشد که رویای عبور از ترافیک و حرکت بر فراز آزادراه‌ها را دارند اما در هر صورت با توجه به توسعه‌ی هواگردهای شهری، وضع قوانین مرتبط ضروری به‌نظر می‌رسد.
عکس‌ها: خودروی پرنده‌ی ایرکار کلین
Credit: Klein Vision
منبع: Flight Global
انتهای پیام/1005
