به گزارش آوای خزر، به نقل از نیوزمدیکال نت، نتایج تحقیقات جدید محققان بیمارستان عمومی ماساچوست ایالات‌متحده (MGH) مواردی را ارائه می‌دهد که می‌تواند به بهبود راهبردهای درمانی برای بیماران آلوده به ویروس کرونا کمک کند.
دانشمندان برای تجزیه‌وتحلیل سارس-کوو-۲ در سطح بافت، از مواد کالبدشکافی ۲۴ بیمار فوت‌شده به دلیل ابتلا به کووید-۱۹ استفاده کردند.
دیوید تی تینگ، مدیر کلینیک نوآوری در مرکز سرطان عمومی و استادیار پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد اظهار کرد: «برای تجسم ویروس واقعی سارس-کوو-۲ در نمونه‌های ریه انسان از روشی به نام RNA در هیبریداسیون درجا (این روش امکان پایش رونویسی ژن را در یک مکان و زمان خاص فراهم می‌کند) استفاده کردیم. در حال حاضر، این روش یک آزمایش بالینی است که در بیمارستان ماساچوست استفاده می‌شود تا مشخص شود چه بافت‌هایی توسط ویروس آلوده می‌شوند.»
کرونا احتمال ابتلا به یک بیماری خطرناک ریه را دوچندان می‌کند | چه کسانی بیشتر در معرض هستند؟
تجزیه‌وتحلیل دو مرحله عفونت در بیماران مبتلابه ذات‌الریه شدید کووید-۱۹ نشان داد، مرحله اولیه با مقادیر بالای ویروس در ریه‌ها تعریف می‌شود که سلول‌های بیماران را برای بیان ژن‌های درگیر شده با اینترفرون (نوعی از پروتئین‌ها هستند که سلول‌های میزبان آلوده به ویروس، آزاد ساخته و موجب تحریک سیستم ایمنی و افزایش مقاومت بدن می‌شوند)، تحریک می‌کند. در مرحله بعد، ویروس دیگر وجود ندارد، اما آسیب شدیدی به ریه‌ها بسیار شدید و بهبودی دشوار است.
وی گفت: پاسخ اینترفرون به سارس-کوو-۲ نشان می‌دهد که سیستم ایمنی بدن افراد قادر به حمله به سارس-کوو-۲ است، اما پاسخ بین بیماران و حتی در قسمت‌های مختلف ریه بین بیماران مشابه متغیر است و ارائه یک دارو برای درمان تمامی موارد دشوار است. همچنین، درمان‌هایی که تکثیر ویروسی را هدف قرار می‌دهند مانند رمدسیویر (remdesivir) فقط ممکن است در مرحله اولیه عفونت موثر باشد.
این گروه دریافت که به‌طور شگفت‌انگیزی تکثیر ویروس در ریه‌ها بسیار کم است و ویروس بیشتر در مجاری بینی تکثیر می‌شود و سپس به داخل ریه‌ها وارد می‌شود، جایی که می‌تواند باعث ذات‌الریه و سایر عوارض شود.
انجام تجزیه‌وتحلیل کالبدشکافی بیشتر برای درک بهتر میزان و زمان عفونت سارس-کوو-۲ در ریه‌ها و سایر بافت‌ها مهم خواهد بود و می‌تواند منجر به بهبود راهبردهای درمانی برای بیماران مبتلابه کووید-۱۹ شود.
نتایج تحقیق در نشریه Nature Communications منتشرشده است.
