آوای خزر/ طی 9 ماه این تیم دو بار به اراک می رود هر 2 بازی را می بازد آن هم با ارائه بدترین نمایش ممکن.شنیدن بهانه های گلمحمدی، آدرس دست های پشت پرده، بی پولی و روحیه پائین بازیکنان را به مخاطب می دهد اما حقیقت آن است که پرسپولیس و بازیکنان تاثیرگذارش به هیچ وجه در تابستان گذشته، خوب آماده نشدند.چه ازحیث بدنی چه از لحاظ روانی.
مهدی ترابی ستاره بی بدیل دو فصل گذشته لیگ که نقش بسزایی در دو قهرمانی آخر قرمزها داشت، این روزها آنقدربد و کم اثر است که سرسخت ترین مدافعانش هم هیچ دفاعی از او ندارند.مشکل ترابی چیست؟ مالی؟ بدنی؟ ذهنی؟ هرچه باشد بازگرداندنش وظیفه کادر فنی تیم است.این قصه عینا برای امیری و سرلک و سایر ستاره های فصل قبل تکرار شده است.پس موضوع افت ها به هیچ عنوان اتفاقی نیست و باید از منظر فنی به علت و معلولش پرداخت.
از سوی دیگر باید قسمت اعظم مشکلات پرسپولیس را مرتبط به خریدهای جدید و بازیکان جدا شده دانست.پرسپولیس سه ستاره از سه خط مختلف؛ دفاع ،هافبک و مهاجم را از دست داد و نتوانست هیچ بازیکنی در سطح و اندازه قبلی ها جذب کند. این روزها علی نعمتی و ابراهیمی دو خرید جدید قرمزها در خط تدافعی بیشتر روی نیمکت هستند تا فرجی کماکان از پر اشتباهات تیمش در خط تدافعی باشد. او نتوانسته هیچ ارتباطی با دفاع راست تیمش بگیرد درست برعکس کنعانی زادگان که طول 2 فصل از ستون های تیم بود. سیامک نعمتی و شیری هر دو دردفاع راست بد هستند.مخصوصا نعمتی که روی اشتباه فاحش او تیمش گل شکست را دریافت کرد.
باید از یحیی پرسید چرا در فصل انتقالات هیچ مدافع راست تخصصی را جذب نکردی؟ دقیقا هدف از جذب دهقانی چه بود؟ سروش رفیعی اصررا به بازگشت داشت اما یحیی ترجیح داد دهقانی را بخرد یا ابراهیمی و نعمتی را در خط تدافعی اما هیچ بازیسازی را به تیمش اضافه نکند. در بدترین حالت اگر سروش جواب هم نمی داد دست کم یکی از بازیکنان تاثیرگذار سپاهان از این تیم جدا می شد. استراتژی جنگ یعنی همین؛تضعیف عامدانه حریف مستقیم.
از سوی دیگر رضا اسدی در خط میانی هیچ تناسبی با ایده های هجومی وتدافعی پرسپولیس ندارد و همچنان سردرگم و سنگین بازی می کند.او برخلاف خواسته اش یا باید به خط تدافعی برگردد یا به روی نیمکت رفته تا هافبک دفاعی امتحان پس داده ای مثل کمال کامیابی نیا فرصت حضوردر میانه میدان را پیدا کند. نوع بازی ایستا و کم سرعت اسدی در میانه میدان کامل متناقض با نوع بازی قرمزهاست و ادامه حضورش یعنی همین سکته ای که 3 هفته شاهدش بودیم.البته راهکار دیگری هم وجود دارد و آن انطباق فوتبال اسدی با تیمش است که انجام این یک کار به جنم و اراده خودش بستگی دارد. در خط حمله حقیقتا چه کسی انتظار دارد حامد پاکدل 30 ساله ستاره شود؟ مگر قرار است هر فصل داستان آل کثیر تکرار شود؟
پرسپولیس،کنعانی زادگان، نورالهی و مغانلو را از دست داد و یحیی نتوانست در فصل نقل و انتقالات دست کم بازیکنانی نزدیک به این 3 را جذب کند.نتیجه هم می شود این روزها هواداران این تیم می بینند.تیمی که خارج از ورزشگاه آزادی بسیار بد و ضعیف بازی می کند. تیمی که حتی خوش شانس هم نیست و هر توپی که می آید تبدیل به گل می شود. در ادامه پرسپولیس بهتر می شود اما این مهم رخ نخواهد داد جز آنکه گلمحمدی قادر به رساندن ستاره های این تیم به سطح واقعی خودشان باشد.چه با نیمکت نشین کردن بعضی ها چه با روش های دیگر که طبیعتا او بهتر از ما از آنان آگاه است.یحیی فصل قبل موفق به ساختن تیمش از دل بحران های اولیه شد و قطعا این بار هم او فرمول را می داند اما باید در این بین رو در بایستی را کنار بگذارد.حتی با مهدی ترابی که شاید کمی نیمکت نشینی او را به خودش نزدیک تر کند.
انتهای پیام/1005
