آوای خزر/ به ذهنم هر چه فشار آوردم نشد که مشابهی برای بازی عجیب امروز تیم ملی برابر لبنان پیدا کنم. دست کم در حافظه سی چهل ساله ما چنین بازی فضاحت باری از تیم ملی وجود نداشت. یک نود دقیقه عجیب و غیر قابل باور که می رفت در خاک لبنان زمین گیرمان کند اما خدا را شکر که پایان این مسابقه به شکلی دراماتیک رقم خورده و سه امتیاز شیرین از رقابتی تلخ و تهوع آور را برای ما به ارمغان آورد.
اصرار بی مورد بر روی ارسال های بلند روی دروازه حریف بقدری آزار. دهنده و خسته کننده بود که هر کودک نو پا و تازه تماشاچی فوتبال شده ای هم می توانست تشخیص دهد اما ذهن سرمربی تیم ملی چنان درگیر حواشی خود ساخته بود که راه دیگری برای فتح قلعه نچندان مستحکم حریف پیدا نمی کرد. وقتی ده ها سانتر از نقاط مختلف زمین بدون هیچ موقعیت و موفقیتی همراه شد این اقبال بلند ما بود که روی دو توپ کوتاه و اشتباه مدافعان قرمز پوش حریف ، مانع از خلق یک شگفتی بزرگ شده و ما را امیدوار و صدر نشین به استقبال دور برگشت فرستاد.
در خلق این نتیجه خیلی عوامل را می توان دخیل دانست که اسکوچیچ یکی از آنهاست . هم او که با اخراجش از‌کنار زمین گویی بند از پای بازیکنان ایران گشوده شده و قفل نود دقیقه بسته مانده دروازه حریف را ظرف مدت سه دقیقه دوبار گشودند! عزیزی خادم هم می تواند همچنان به خوبان عالمش وتاثیر دعایشان بنازد!
بازی پر از ایراد و انتقاد ایران مقابل لبنان اگر‌چه با برد‌ما همراه شد اماهرگز نباید آن را فراموش کنیم.فقدان یک رییس فدراسیون توانمند و‌مجرب که اجازه ورود حواشی به تیم ملی ندهد به شدت احساس شد . بواقع اگر ماجرای مهدی طارمی درست مدیریت می شد این‌چنین مقابل لبنان به درد سر نمی افتادیم. اما جای شکرش باقی ست در روزی که نمایش نچندان دلچسبی هم داریم ، سه امتیاز بازی سهم تیم ایران می شود./سید مهدی فاطمی
