کمپین نه به پتروشمی؛ حاصل اتحادی بی نظیر بود/ زمین‌های پروژه باید به سرزمین اصلی بازگردد

عبارت ـ آصف بادام: حر منصوری را همه فعالان محیط زیست در کشور می‌شناسند. مردی که یک تنه آستین بالا زد و خانه اش را وقف حفاظت از تالاب بین المللی میانکاله کرد. او که سال هاست بوم گردی متناسب با زیست بوم میانکاله را رونق بخشیده از منتقدان جدی تخریب این زیستگاه بی نظیر است. از ایجاد جاده تا تاسیس مجتمع پتروشیمی. وبسایت خبری عبارت به بهانه داغ شدن ماجرای احداث پتروشمی میانکاله گفتگویی با این فعال محیط زیست و گردشگری ترتیب داده است تا از دلایل مخالفت او با این پروژه که موافقانش مدعی ایجاد اشتغال و توسعه از طریق آن هستند آگاه شود. در ادامه گفتگوی خبرنگار عبارت با آقای منصوری را می‌خوانید:

حرمنصوری در آغاز گفتگو با بیان اینکه از همان آغاز روشن بود که این پروژه تعادل هزینه و فایده ندارد گفت: میانکاله منطقه‌ای بکر و به شدت شکننده است که از سال‌ها قبل مورد توجه تمام زیست پژوهان بزرگ جهان بوده است. بیهوده نیست که آن را به عنوان زیست کره تعریف کرده اند و در تمامی نقشه‌های زیست محطی جهان به عنوان یکی از بهترین و بکرترین مناطق طبیعی از آن یاد شده است.

وی افزود: متاسفانه اجرای این طرح ابتدا به صورت چراغ خاموش و دور از توجه افکار عمومی پیگیری شد و اگر همکاری و همراهی هنرمندان، فعالان محیط زیست، روزنامه نگاران و مردم محلی نبود، بعید نبود در سکوت فنس کشی‌ها تمام شود و هنگامی توجه عمومی به این تخریب گسترده جلب گردد که دیگر کار از کار گذشته است.

منصوری با بیان اینکه چگونه کمپین نه به پتروشمی میانکاله ایجاد شد می‌گوید: این تنها کار من نبود و من نقشی کوچک در آن داشتم، این کمپین حاصل اتحادی بی نظیر بود و نشان داد که مردم می‌توانند در محافظت از زیست بوم خود نقشی فعال ایفا کنند.  در واقع این پروژه مدت‌ها قبل با آتش سوزی‌های مشکوکی در منطقه میانکاله آغاز شد که به نظر می‌رسید مقدماتی برای از رده خارج کردن آن باشد تا کسانی که آن را تصاحب می‌کنند با این ادعا که دیگر این منطقه ارزش زیست محیطی ندارد، بتوانند از آن برای پیشبرد اهداف اقتصادی خود استفاده کنند. در واقع اشتغالزایی تنها بهانه‌ای برای اجرای این پروژه است و ما بار‌ها گفته ایم که با توسعه گردشگری متناسب با اقلیم در میانکاله از جمله پرنده نگری، تور‌های علمی و تحقیقاتی و نظایر آن به مراتب شغل‌های بیشتری برای مردم بومی ایجاد می‌شود و حتی قابلیت بالایی برای گردشگری بین المللی دارد.

منصوری تصریح کرد: اگر حمایت همه جانبه خانم تهرانی و حضور مستمر مردم در شبکه‌های اجتماعی نبود این کمپین به نتیجه نمی‌رسید. البته به نظر ما کار هنوز تمام نشده است، زیرا علی رغم دستور صریح توقف پروژه گاهی شاهد برخی فعل و انفعالات در منطقه هستیم و هنوز معلوم نیست زمین‌هایی که برای اجرای این طرح در نظر گرفته شده است چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد. همچنین فنس کشی‌ها هنوز برداشته نشده است و تکلیف بخش‌هایی از منطقه که توسط لودر‌ها تخریب شده اند، هنوز روشن نیست.

مدیر دیده بان میانکاله گفت: توقع مردم این است که این زمین‌ها به سرزمین اصلی بازگردد و ایستگاه آتش نشانی و همچنین دیدبانی ویژه از سوی سازمان محیط زیست برای پایش منطقه در نظر گرفته شود. زیرا تنها پتروشمی نبود که میانکاله را تهید می‌کرد بلکه احداث جاده و آتش سوزی‌های سریالی و گسترده نیز همچنان این سرمایه طبیعی را تهدید می‌کند.

این فعال محیط زیست در پایان اظهار داشت: سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری نقش مهمی در این ماجرا دارد و توقع ما از آن‌ها بسیار بالاست. حالا که ریاست محترم جمهوری و شورای عالی محیط زیست دستور توقف داده اند این اراضی باید با کمترین هزینه به اراضی ملی بازگردند. باید ببینیم بر اساس چه قانونی می‌خواهند این تخصیص زمین را ابطال کنند. دولت باید هزینه‌های سرمایه‌گذار را به او برگرداند که این موضوعی حقوقی است و از دایره اظهار نظر ما خارج است.