محمدباقر
اسماعیلپور در حاشیه ستاد اجرایی خدمات سفر مازندران در گفت‌وگو با
خبرنگار آوای خزر در ساری با اشاره به اینکه آتشفشان دماوند جزو آتشفشان‌های خاموش
است، اظهار داشت: این آتشفشان آخرینبار نزدیک به دو میلیون سال پیش فعالیت
داشته و پس از آن فعال نشده است و از اینکه دوباره فعال شود و خروج مواد مذاب و
آتش از آن را شاهد باشیم خیلی بعید است.
وی افزود: در حقیقت، چیزی که گاهی بصورت
بخار و دود از آن خارج و کم و زیاد می‌شود؛ حرکت غیر فعالی است که همه آتشفشان‌های
خاموش دارند و گاهی بصورت دوره‌ای بین 10 تا 30 سال بخار و دود گوگرد از آن خارج
می‌شود و خطری برای شهرهای اطراف و تهران ندارد.
کارشناس و مهندس حوزه محیط زیست در بخش
دیگری از این گفت‌وگو با بیان اینکه متأسفانه در ایران خیلی دیرتر از سایر دنیا به
فکر حفظ محیط زیست افتاده‌ایم، تصریح کرد: تا 20 سال پیش فکر می‌کردیم که حرف زدن
از محیط زیست، به معنای صحبت کردن درباره یک موضوع لوکس است که فقط مربوط به
اروپاییها است.
وی ادامه داد: اما تبعات عدم رعایت نگهداری
و حفاظت از محیط زیست خیلی زود به سراغ ایران آمد و یقهی ما را گرفت،
بحث محیط زیست در ایران ابتدا با آلودگی هوا خود را نشان داد؛ در کشورمان 99 درصد
منابع اعم از دشت، کویر و بیابان بسیار خشک و خالی بوده و تنها یک درصد جنگل در
گیلان، مازندران، گلستان و بخشهائی از استان اردبیل داریم اما علیرغم این شرایط
حساس، هر سال 5 درصد جنگل نابود می‌شود و با ادامه این روند، تا 20 یا
25 سال آینده ممکن است جنگل بکر و طبیعی و دست نخورده نداشته باشیم.
این کارشناس محیط زیست با اشاره به قرار
داشتن ایران در عرض جغرافیایی و اینکه گرمترین بیابان دنیا را در دشت لوت داریم،
خاطرنشان کرد: بیابان‌زایی پدیده بسیار طبیعی در کشور است و اگر جلوی بیابان‌زایی
را نگیریم می‌تواند کشور را به سمت بیابانی شدن کامل ببرد.
اسماعیلپور بیان کرد: در
دو نسل گذشته‌ای که در مازندران زندگی می‌کردند، بدون
اینکه به طبیعت لطمه بزنند از آن استفاده می‌کردند، در نیمقرن گذشته مردم
دامگسترها را پهن و به صید میپرداختند اما به
اندازه نیاز از آن بهره میبردند و چیز اضافهای نمیخواستند
و در حقیقت زیاده خواهی از طبیعت نمی‌کردند. آنها به پرندهها غذا می‌دادند
و به حیات گونههای جانوری نیز اهمیت می‌دادند.
وی افزود: اکنون شکل صید به شکار تغییر کرده
است، پرنده‌ای که از فریدونکنار شکار می‌شود، تبدیل به کالای تجاری و غذای شیخ
کویت شده است، به نظر میرسد در این شرایط، تنها راه نگهداری از
طبیعت واسپاری آن به گروه‌ها و جوامع مردمی است.
دکترای زمینشناسی با بیان
اینکه ساخت سد که در نگاه نخست فکر خوبی پشت آن است؛ در صورتی که مطالعات درستی
قبل از اجرا نداشته باشد، سبب از بین رفتن اقلیم موجود و حتی به هم خوردگی جوامع
محلی می‌شود، افزود: در خیلی از سدها مطالعات اقلیمی و اجتماعی نداریم و به همین
جهت یا با مشکل کمبود آب و یا با مشکلات اقلیمی و اجتماعی پای سد مواجه می‌شویم.
این کارشناس بیان کرد: سدهایی در کشور ساخته
شدهاند که حتی مطالعات تأمین و نگهداری آب در آن به درستی صورت نگرفته
و هیچ آبی پشت آن نیست، بنابراین ابتدا بایستی منافع و دستاوردهای سد را با هم
مقایسه کنیم، در اغلب سدهایی که ساخته شده یا در حال ساخت است، منافع بودن سد خیلی
کمتر از نبودن سد است.
دکترای زمینشناسی درباره
مهمترین دلیل رانش زمین در مازندران به آوای خزر گفت: دست‌اندازی به
جنگل و طبیعت عامل مهمی در این زمینه است و در کنار آن برداشت بی‌رویه از درختان
جنگلی را داریم، قطع بی‌رویه درختان و خشک شدن ریشهها
سبب رها شدن خاک می‌شود و همینهاست که بعضاً
دچار سیلاب و خسارت می‌شویم.
وی در پایان اظهار داشت: مازندران نیاز به
فکر دوباره برای نگهداری اقلیم و طبیعت دارد، باید یک ممیزی دیگر و مطالعهای
از سر نو در این استان داشته باشیم.
انتهای پیام/ 1001
