به گزارش آوای خزر، نشست خبری برنامه «عصر جدید» امروز شنبه ۲۶ مرداد با حضور احسان علیخانی و داوران این مسابقه استعدادیابی در مرکز همایش های صداوسیما برگزار شد.
احسان علیخانی در ابتدا در پاسخ به پرسشی درباره حساسیت استعدادیابی در برنامه عنوان کرد: در ظرف «عصر جدید» فراتر از ارسال یک ویدیو عمل می کنیم. ما در این پروسه چند مرحله داریم که شاید در جلوی دوربین خیلی مشخص نباشد اما در فینال تصاویری داریم که می تواند بخشی از این تلاش های پشت صحنه را نمایش می دهد.
وی درباره روند انتخاب اولیه گفت: چند نفر تعداد مفصلی از ویدئوها را دیدند و آنها را انتخاب کردند. همچنین تیمی هشت نفره داشتیم که بعد از آن انطباق ویدیو با واقعیت را راستی آزمایی می کردند و بعد تیم دیگری موقعیت جغرافیایی، خانواده فرد و ... را شناسایی می کرد. مرحله به مرحله که جلو آمدیم کار کردیم و حتی ۲ باشگاه مهارت گذاشتیم که در آن استادانی به صورت افتخاری آمدند و با شرکت کننده ها کار کردند.
علیخانی اضافه کرد: برنامه ما صرفا این نبود که هرکسی ویدئو بفرستد، او را روی صحنه بفرستیم. خیلی از این بچه ها تهران را ندیده بودند و یا خیلی ها اصلا دوربین ندیده بودند مانند پسر بچه ای که از نقطه مرزی کشور در برنامه شرکت کرده بود اما توسط تیم طراحی و مربیان برنامه روی این بچه ها کار می شد تا بلد شوند چگونه روی صحنه بیایند.
وی با اشاره به برخی انتقادها در فضای عمومی جامعه مبنی بر اینکه در نهایت چه برنامه‌ای برای استعدادها در نظر گرفته می شود، گفت: «عصر جدید» یک برنامه استعدادیابی عمومی است و یک مدرسه تخصصی نیست اما به اذعان دیگران ما فراتر از ضبط یک برنامه تلویزیونی برای شرکت کنندگان وقت گذاشتیم. برخی این نکته را مطرح کردند که آیا صرفا برای پر کردن برنامه از این بچه ها استفاده می کنیم و یا از آنها برای جلب مخاطب سواستفاده می کنیم در حالی که باید بگویم هیچ کس این شرکت کننده ها را نمی‌شناخت و جز نفرات محدودی که در برخی از جشنواره ها لوح گرفته بودند کسی آنها را ندیده بود. ما در چند قسمت نهایی برنامه به این موضوع پرداختیم و قرار شد چند اعتبار تخصصی به فینالیست ها داده شود در حالی که این کار بسیار سخت و پیچیده ای بود. ما چند شعار برای کشف شدن و دیده شدن داشتیم که شعار آخر یعنی «رسیدن» خیلی مهم تر است و همین اعتبار تخصصی که به برنده ها اختصاص می یابد خیلی مهم است چون به توسعه مهارت آنها کمک می کند.
وی تصریح کرد: من تمایل دارم پنج فینالیست برنامه در فصل بعد عضو گروه ما باشند در حالی که ممکن است یکی بخواهد آلبوم موسیقی بیرون بدهد و یکی دیگر بخواهد تمرین داشته باشد اما موقعیت کار برایشان فراهم است تا بتوانند بعد از دیده شدن مسیرشان را ادامه دهند چون اگر حواسمان به این مسیر نباشد ممکن است پایین بیفتند.
این مجری تلویزیون درباره تغییر ساختار برنامه در فصل جدید نیز عنوان کرد: این برنامه برای من با اختلاف، سخت ترین کار تمام عمرم بود و فکر نمی کردم با چنین پروژه ای مواجه شوم. این کار از لحظه پیش تولید در آستانه یک ساله شدن است. ما ضبط های طولانی داشتیم و میانگین ضبط ها امکان ندارد کمتر از ۱۵ ساعت باشد. مونتاژ برنامه ۳۰۰ تا ۴۰۰ دقیقه است که باید به ۱۰۰ دقیقه تبدیل شود، حضور بچه هایی که از شهرستان می آیند و غیره که همه اینها کار را سخت می کرد. البته ین مطالب را از جهت مظلوم نمایی نمی گویم.
برنامه ما صرفا این نبود که هرکسی ویدئو بفرستد، او را روی صحنه بفرستیم. خیلی از این بچه ها تهران را ندیده بودند و یا خیلی ها اصلا دوربین ندیده بودند مانند پسر بچه ای که از نقطه مرزی کشور در برنامه شرکت کرده بود اما توسط تیم طراحی و مربیان برنامه روی این بچه ها کار می شد تا بلد شوند چگونه روی صحنه بیایند
وی درباره بازه زمانی پخش فصل جدید بیان کرد: اگر شرایط فراهم باشد برای زمستان ۹۸ کار را آماده پخش می کنیم.
علیخانی در پاسخ به سوالی درباره پخش برنامه در دوشنبه ها که زمان پخش برنامه «نود» بود نیز گفت: من خودم طرفدار سرسخت برنامه «نود» هستم اما ما زمانی روی آنتن رفتیم که «نود» پخش نداشت.
وی در ادامه درباره حضورش در برنامه که آن را نسبت به بقیه برنامه های استعدادیابی متفاوت می کند، اظهار کرد: چند نکته درباره برنامه ما وجود دارد که برنامه را از باقی تلنت شوها جدا می کند. حضور میزبان در برنامه ما با بقیه برنامه های مشابه فرق دارد و من حسم این بود که کارم در برنامه به عنوان وکیل و مدعی العموم بچه هاست. در تلنت شو ریتم خیلی بالاست؛ اجرا رای و تمام. من حس کردم برای بچه ای که دسترسی به جایی ندارند حضور من و گفتگوهایم با آنها و داوران کمک کننده است.
این مجری یادآور شد: به هرحال ما چهار داور با سلایق مختلف داشتیم که هرکسی روی رای خود پافشاری می کرد و تماشاگران هم در مواقعی می خواستند نظرشان را تحمیل کنند. من باز هم می گویم دخالت در رای ها را قبول دارم ولی خوب یا بدش بحث دیگری است.
علیخانی درباره تعامل با آموزش و پرورش نیز تصریح کرد: فکر می کنم گاهی دوستان ما را با آموزش و پروش اشتباه می گیرند در حالی که ما را باید به عنوان یک برنامه تلویزیونی دید. روزی که قرار شد این برنامه را بسازم همه رفقای دلسوزم گفتند در نمی آید، در تلویزیون نمی شود چنین برنامه ای ساخت. باید بگویم مردد هم شدم اما چیزی در درونم به من گفت که می شود.
وی ادامه داد: من از نسل دهه ۶۰ هستم. در دوران کودکی و نوجوانی ما چه کسی برایمان استعدادیابی می کرد. اوج چالشی که داشتیم قبل از کنکور بود. آن زمان به ما می گفتند اگر حفظیاتت خوب است برو رشته انسانی و اگر حل کردنی ات خوب است برو ریاضی. حتی اگر کودک رادیو خانه شان را خراب می کرد می گفتند حتما مهندس می شود. در مدارس هم اوج تحسین ما کارت های صدآفرین بود. اگر توانسته باشیم در این برنامه حسی را برانگیخته کنیم مه فکر می کنم این کار را کردیم، اتفاق مبارکی است. البته الان معضلات جدی درباره نگاه پدر و مادرها به استعدادها داریم که امیدوارم «عصر جدید» در این روند استعدادیابی تاثیر بگذارد.
وی در ادامه درباره کپی بودن برنامه نیز عنوان کرد: خارج از تعقل است که هر یک از ما دوباره چرخ را اختراع کنیم. ماجرای تلنت شو قدمت چند دهه ای دارد و بیش از ۷۰ کشور این تلنت شوها را برگزار می کنند. این مقایسه ها برای من خیلی عجیب بود چون اگر بخواهیم اینجوری نگاه کنیم اخبار و خبرگزاری هم کپی است. اینکه چقدر متناسب با فرهنگ خود کار می کنیم بحث دیگری است اما من اکنون درباره فرم و ساختار حرف می زنم. بنابراین این ماجرا که چقدر می توانیم برنامه را با فرهنگ خودمان منطبق کنیم خیلی برایم مهم بود. این برنامه را نمی شود با برنامه های استعدادیابی سال ۲۰۱۹ مقایسه کرد اما به نسبت اولین دوره هایی که هر یک از این کشور ها برگزار کردند، خیلی بهتر بودیم.
علیخانی اضافه کرد: ما این برنامه ها را دیده ایم و فکر نمی کنم تلنت شویی در دنیا باشد که نقال و خراط در برنامه اش آورده باشد چون اینها مختص ماست و این از مهمترین نقدهایی بود که به ما شد. به نظرم فراتر از اثر این منتقدان می خواستند با تلویزیون طرف دعوا باشند مثلا می گفتند میز شما شبیه ایرانی ها نیست در حالی که من واقعا نمی دانم باید چه کنم که میزمان شبیه میزهای ایرانی باشد. در این مدت اجراهایی در تلویزیون دیده شد که تا الان دیده نشده بود و این خیلی اتفاق ویژه ای بود مثل بچه های خلاق پارکوکار که پیش از این گمنام بودند. همچنین گفتگوهایی با مهمانان ویژه داشتیم و اتفاقاتی با این ترتیب شکل گرفت که غنیمت بزرگی بود.
در ادامه بشیر حسینی یکی از داوران برنامه گفت: ما حتی ۱۰ جذابیت اول تلنت شوها را درآورده بودیم و دیدیم چهار جذابیت اول مثل مسایل جنسی و رقص را نمی توانیم اجرا کنیم. مورد دیگر حیوانات بود و دیگری ابزار ساز که البته همان ساز ابداعی هم با نگرانی ما در برنامه حضور یافت پس ما تا ۴۰ درصد نمی توانستیم از جذابیت بقیه تلنت شوها استفاده کنیم اما مهمتر از همه ایمان علیخانی بود که باعث شد این اتفاق شکل بگیرد.
وی یادآور شد: به نظرم سوال تقلیدی بودن برنامه یکی دو ماه اول ایجاد شده بود و بعد از آن بسیاری به این نتیجه رسیدند که کار تقلیدی اگر همسان سازی نشود فرهنگ ایرانی زود آن را پس می زند.
علیخانی در ادامه درباره بودجه برنامه عنوان کرد: من از شما خواهش می کنم دعا کنید به ما بودجه بدهند چون خیلی اوضاع ما خراب است. ما فینال را هم گرفته ایم و سفرهایی هم داشتیم اما الان یکی از بزرگترین معضلات ما مباحث مالی است. به نظرم کار ما از تولید سریال بسیار سخت تر است چون جلسات ارزیابی داریم که در آن ۱۱ نفر حضور دارند و خروجی آن جلسات است که نشان می دهد بیچاره می شویم یا نه!(می‌خندد) بچه ها از جایی هم به لحاظ دستمزد و هم انرژی بریده بودند اما اینکه اعلام شد برنامه ۷۰ درصد مخاطب دارد انرژی زیادی به ما پمپاژ کرد.
در ادامه بشیر حسینی درباره طنز «ناخونک» که آیتمی درباره «عصر جدید» داشت، یادآور شد: در حوزه جامعه شناسی می گویند مردم وقتی مساله ای برایشان مهم شود با آن شوخی می کنند. برای ما هم هرچقدر این شوخی ها با نقدهای مهمتری همراه بود ما هم با آن همراه می شدیم. من به پشت صحنه برنامه «ناخونک» هم رفتم و اتفاقا از طنز آن استقبال می کنم. اگر خود ما نقد درست اجتماعی نکنیم از بیرون می آیند و طومار ما را می پیچند. همین الان چند مجموعه دیگر می خواهند مثل برنامه ما تولید کنند که امیدوارم از مرز تقلید و ادا فراتر روند. خوشحالم که با ما شوخی شد با این حال خیلی از برنامه سازان مخصوصا طنزپردازان خوششان نمی آید با آنها شوخی شود.
برخی تصور می کنند گریه از «ماه عسل» اختراع شده است و حتی اگر الان در استودیوی ما خاک بلند شود و اشک در چشم مخاطبان جمع شود، می گویند من اشک‌شان را درآورده ام. تلنت شو زیر مجموعه ساختار رئالیتی شو است و این ساختار با احساس سر و کار دارد
علیخانی در ادامه درباره رده بندی سنی که ناگهان در وسط برنامه ظاهر می شد، توضیح داد: ما یک جاهایی درباره رده سنی خیلی سخت می گرفتیم و به سنین زیر ۱۶ سال هشدار می دادیم که برخی صحنه ها را نبینند در حالی که نوجوان امروز خیلی چیزها را می بینند و می دانند با این حال در این هشدارها بیشتر روی سخن مان با خانواده ها بود که اگر فرزندشان را می شناسند که اهل ماجراجویی است حواسشان به او باشد. می دانید اگر در این مورد بخواهیم خیلی محدودیت داشته باشیم و سخت گیری کنیم به عقب برمی گردیم اما باید شکل و قاعده پیدا کند و همه تکلیفشان را بدانند.
وی درباره این مساله که از رویکردهای «ماه عسل» در این برنامه استفاده می کند، عنوان کرد: برخی تصور می کنند گریه از «ماه عسل» اختراع شده است و حتی اگر الان در استودیوی ما خاک بلند شود و اشک در چشم مخاطبان جمع شود، می گویند من اشک‌شان را درآورده ام. تلنت شو زیر مجموعه ساختار رئالیتی شو است و این ساختار با احساس سر و کار دارد. فرق ما با بقیه تلنت شوها این بود که پر از احساس بودیم؛ گاهی گریه مان می گرفت و گاهی هم شاد می شدیم. حتی چند اتفاق در برنامه افتاد مثل ماجرای کمک به سیل زده ها که بی نظیر بود و مردم بیش از ۷۰ میلیارد تومان به «عصر جدید» پول دادند و ۱۰ هزار محموله به این مناطق فرستاده شد.
اریا عظیمی نژاد نیز درباره تجربه خود از داوری این برنامه گفت: از مرحله دوم همه ما درگیر احوالات شرکت کننده ها شدیم. مرحله اول ابتدا به ساکن با آنها روبرو می شدیم و کارشان را می دیدیم ولی مرحله دوم با ویژگی های آنها هم آشنا می شدیم و این روی ما تاثیر می گذاشت. البته در مرحله اول مهارت بچه ها برایمان مهم بود اما جایگاه آنها هم اثر داشت. اگر «عصر جدید» این بعد را نداشت که با بچه ها زندگی کنیم برنامه ای لوس و بی مزه می شد. تلاش این بچه ها که سخت می کوشند و زندگی هایی که داشتند برای من کلاس درس بود. من بالای ۱۵۰ کار گروهی مثل فیلم و سریال انجام دادم اما این کار به همت علیخانی رخ داد و از حضور در آن خرسندم.
بشیر حسینی نیز در ادامه درباره تغییر رویکرد علیخانی از اجرا در «ماه عسل» و این برنامه گفت: احسان با «عصر جدید» از سلطان غم به غول چراغ جادو تغییر جایگاه داد که البته باید بگویم «عصر جدید» ۲ خیلی جدی تر برگزار می شود.
