به گزارش آوای خزر، عبدالباری عطوان، تحلیلگر مشهور جهان عرب و سردبیر رای الیوم در تحلیلی نوشت: شیوع گسترده ویروس کرونا در نقاط مختلف جهان و شکست دولتهای پیشرفته بویژه دولتهای اروپایی در مقابله مطلوب با آن، نشان می دهد که ما در برابر اولین ازمون جدی استفاده احتمالی از سلاح بیولوژیک قرار گرفته ایم.
در ادامه این مطلب آمده است: این روزها ویروس کرونا شیوه پیدا کرده و هزاران نفر از مردم در کشوهای اروپایی به آن مبتلا هستند؛ بدون آنکه بدانند این خطر چگونه به این سرعت رشد کرد؟ آیا ساخته دست یکی از ازمایشگاهها در دولتهای غربی یا شرقی است؟
پاسخی برای این سوالات نداریم؛ همانطور که دولتهای غربی قادر به پاسخگویی به آن نیستند.
بسیاری از اصول ثابت زندگی در جهان امروز تغییر پیدا کرده و میلیونها نفر درگیر قرنطینه و زندگی غیر عادی شده اند؛ چرا که بقای حیات برایشان بیش از هر چیز دیگری اهمیت دارد.
این بحران قطعا می گذرد، همانطور که بحران های مشابه آن به پایان رسیدند، اما عملیات تغییر و تحولات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که تحت تاثیر این ویروس ایجاد شد، منجر به ظهور جوامع جدید، با عادتها و ائتلاف های تازه ای می شود.
چین، دولت دیکتاتور، موفق شد از آزمون کرونا با موفقیت خارج شود؛ در حالی که نظام های بهداشتی اروپایی که نماینده دولتهای و حکومتهای دموکرات پیشرفته هستند؛ تا این لحظه بازنده ترین و نا موفق ترین دولتها در این رابطه بوده اند.
غربی که در دیدگاههای ایدئولوژیک مخالف چین است، حال اعتراف می کند که چینی ها موفق شده اند؛ با این حال، دولتهای غربی بخاطر غرور و تکبری که دارند، از درخواست کمک از چین برای مقابله با این ویروس خودداری می کنند؛ البته به استثنای ایتالیا که در این زمینه کمک زیادی از چین دریافت کرده است.
هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که امور به کدام سو می رود؛ بویژه در مورد اروپا. در این میان مساله دردناک ان است که مسئولان بلند پایه اروپایی بر قربانی کردن میلیونها نفر از افراد مسن که سیستم ایمنی ضعیفی دارند و تمرکز بر نجات جوانان، متمرکز شده اند؛ همانطور که در انگلیس به وضوح شاهد این مساله هستیم.
در پایان باید بگوییم که دولتهای بزرگ استعمار گر اروپایی که بحران کرونا را تجربه می کنند، لازم است در آینده هوشیارتر بوده و از ظلم بر ملتهای کوچک خود، اجتناب کنند و به بدترین سناریوها روی نیاورند.
درس مهمی که می توان از این فاجعه گرفت، آن است که عدالت، همزیستی و گفتگوی بین المللی، احترام و حقوق مشروع و قانونی برای زندگی، حفظ سلامت و مساوات، دوری از اشکال تبعیض نژادی، همگی کوتاهترین مسیر برای تحقق صلح و استقرار در جهان است. اما آیا این پیام به آمریکا و رئیس جمهور آن، دونالد ترامپی که پشت اغلب ظلم های حاضر در جهان ایستاده است، می رسد؟ گمان نمی کنم.
