به گزارش آوای خزر، نیویورک تایمز نوشت: کاخ سفید برای معرفی «امی کنی بارت» به عنوان کاندیدای عضویت در دیوان عالی مراسمی را برگزار کرد که به نظر می رسد موجب انتقال ویروس کرونا به حاضران شد. برگزاری چنین گردهمایی هایی در سوئد نقض قانون محسوب می شود.
در ادامه این مطلب آمده است: بیش از 200 نفر در این مراسم شرکت کردند. در سوئد، رویدادهای عمومی نمی توانند بیش از 50 نفر شرکت کننده داشته باشند. هر کسی که اجتماع بزرگتری ترتیب دهد به جریمه نقدی یا حداکثر شش ماه زندان محکوم می شود.
اگر اخبار ویروس کرونا را خارج از سوئد دنبال کرده اید، این اتفاق ممکن است شما را متعجب کند چرا که سوئد به لِسه فِر (Laissez-faire) یعنی دخالت حداقلی در بحث کرونا مشهور شده است. رهبران سوئد از تحمیل محدودیت های عمومی و قرنطینه در بهار امتناع ورزیدند، و اصرار داشتند که انجام این کار مانند "استفاده از چکش برای از بین بردن مگس" است. آنها حتی ماسک زدن را بی فایده می دانستند.
از آن زمان افرادی که در کشورهای دیگر طرفدار رویکرد ملایم تری در سیاست های مقابله با کرونا هستند سوئد را به عنوان یک الگو مطرح می کنند. اخیراً، با افزایش تعداد مبتلایان در سایر کشورهای اروپایی، برخی از مدافعان مدل سوئد از این آمار برای توجیه سیاست های کرونایی این کشور استفاده می کنند.
چگونه قرار است این ماجراها را درک کنیم؟
چندین خواننده این سوال را از ما پرسیده اند و پاسخ های این پرسش درس هایی برای مبارزه با ویروس کرونا دارد. من فکر می کنم سه نکته اصلی درباره تصمیم سوئد وجود دارد:
1. این یک موفقیت نیست. به طور کلی، تصمیم سوئد برای اجازه دادن به تداوم فعالیت بسیاری از امور و امیدواری نسبت به اینکه رشد ایمنی گله ای در برابر ویروس از مردم محافظت کند، به نظر نمی رسد موفقیت آمیز باشد. این کشور به نسبت جمعیت خود بیش از پنج برابر همسایه اش دانمارک و حدود 10 برابر فنلاند یا نروژ تلفات داده است.
جانت باسمن، متخصص اپیدمیولوژی در دانشگاه واشنگتن گفت: "کاری که آنها انجام دادند یک ایده وحشتناک بود."
2. اما سوئد بیشتر از آنچه مردم تصور می کردند، اقداماتی برای مبارزه با همه گیری کرونا انجام داد. مدارس را برای دانش آموزان 16 ساله و بالاتر تعطیل کرد. ساکنان را ترغیب می کرد تا فاصله خود را از یکدیگر حفظ کنند و ممنوعیت اجتماعات بزرگ را تصویب کرد، که اکنون هوشمندانه به نظر می رسد.
بر اساس آنچه در مجله آتلانتیک بیان شده، به نظر می رسد این ویروس در مقایسه با ویروس های دیگر، به طور خوشه ای گسترش می یابد. بسیاری از افراد آلوده هیچ فرد دیگری را آلوده نمی کنند، در حالی که " 10 تا 20 درصد افراد آلوده مسئول انتقال ویروس به 80 تا 90 درصد دیگر باشند"
با توجه به این، تعجب آور نیست که عملکرد اخیر سوئد به جای اینکه ترسناک باشد، متوسط به نظر برسد.
3. مقامات سوئدی حق دارند نگران تدوام این وضع باشند. محدودیت های شدید هزینه های سنگین خود را برای جامعه به همراه دارد. با توجه به اینکه با تولید و توزیع واکسن کرونا حداقل ماه ها فاصله داریم، جوامع احتمالاً باید در پی راهکاری برای شروع مجدد فعالیت ها و در عین حال کاهش ریسک ابتلا به کرونا باشند.
به نظر نمی رسد رهبران سوئد استراتژی ایده آل را یافته باشند، اما آنها یک سوال منطقی می پرسند. آندرس تگنل، متخصص اپیدمیولوژی برتر سوئد، به "فایننشال تایمز" گفت: "ما نوعی از بیماری را شاهد هستیم که برای مدت طولانی مجبور به مقابله با آن خواهیم بود و باید سیستم هایی برای این کار خلق کنیم. "
این واقعیت که ابتلای روزانه جدید به کرونا در سوئد چندان شدید نیست و حتی به نظر می رسد زندگی در آنجا از اکثر نقاط طبیعی تر است، فرصتی جدید برای ارزیابی میزان ریسک سیاست های کرونایی فراهم می کند.
