به گزارش آوای خزر، رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران در شرایطی قرار است از جمعه 16 آبان استارت بخورد که وضعیت پیچیده کرونا و شیوع عجیب‌و‌غریب‌ترش در ایران، اما‌و‌اگرهایی بر جا گذاشته است؛ اگرچه بسیاری می‌گویند فوتبال، به‌ویژه لیگ برتر، اسیر محدودیت نمی‌شود و از جمعه بازی‌ها به‌صورت حتمی برگزار می‌شود ولی تعویق یک‌هفته‌ای آن از همین ابتدا نشان می‌دهد که نمی‌شود به‌طور قطع امیدوار بود این رقابت‌ها استارت بخورد؛ فعلا اما خبری مبنی بر لغو یا تعویق دوباره‌اش هم نیست و با حفظ همین روند می‌شود منتظر روز جمعه ماند و بازی‌های فصل جدید را از طریق تلویزیون دنبال کرد.فارغ از اینکه شیوع ویروس کرونا تا چه اندازه بر فوتبال و لیگ برتر تأثیرگذار بوده، این دوره، اتفاق جدیدتری هم در دل دارد که قطعا می‌تواند تا میانه‌های فصل تأثیرش را اعمال کند؛ موضوع تازه مربوط به عدم ورود خارجی‌های جدید چه در لباس مربی و چه بازیکن است. پس، همه تیم‌هایی که بازیکن خارجی داشته‌اند، با همان قبلی‌ها می‌توانند به کار ادامه دهند. اینکه کیفیت کار تا چه اندازه پایین بیاید یا فرصتی در اختیار جوان‌ها قرار بگیرد تا خودشان را مطرح کنند، موضوعی است که باید تا میانه‌های فصل منتظرش ماند.
نکته دیگری که در این فصل می‌تواند معادلات را به هم بزند، ترکیب تیم‌های مدعی برای رسیدن به قهرمانی است؛ اگرچه در طول دو سه فصل اخیر، پرسپولیس کمتر مجالی به رقبا داده تا برای قهرمانی امیدوار باشند ولی به نظر می‌رسد این فصل، با تغییراتی که صورت گرفته، کورس قهرمانی رقابتی‌تر شده باشد و دیگر از حالت تک یا دو قطبی خارج شود.
مهم‌ترین مدعی قهرمانی در رقابت‌های این دوره همچنان پرسپولیس است؛ سرخ‌های تهرانی با وجود تغییرات زیادی که در ترکیب داشته‌اند و قریب به نیمی از تیمشان را متحول کرده‌اند ولی همچنان منسجم نشان می‌دهند؛ با وجود رفتن علیرضا بیرانوند، مهدی ترابی و علی علیپور، این تیم در سه خط دروازه، میانی و حمله خلأیی احساس نکرد و در لیگ قهرمانان آسیا به‌خوبی این مورد را نشان داد. تازه‌ترین جداشده پرسپولیس هم شجاع خلیل‌زاده است که بعید است دست‌کم تا نیم‌فصل و با توجه به وضعیت بدنی سیدجلال حسینی، اتفاق شگرفی در خط دفاعی این تیم رقم بخورد. شاگردان یحیی گل‌محمدی به فینال لیگ قهرمانان آسیا هم رسیده‌اند و با روحیه برتری‌جویی‌ای که دارند، امسال هم مدعی اصلی برای رسیدن به عنوان قهرمانی هستند. موردی که اگر رقم بخورد، آنها را به رکورد تازه‌ای می‌رساند که رسیدن به پنج قهرمانی پی‌در‌پی در لیگ برتر است.
اگرچه در یکی، دو فصل اخیر از تیم‌های سپاهان و استقلال هم به‌عنوان مدعیان قهرمانی یاد می‌شد ولی این دوره علاوه بر این دو تیم، دست‌کم باید دو یا سه تیم دیگر هم اضافه شود تا کورس رسیدن به قهرمانی جذاب‌تر از فصل گذشته باشد. استقلال با آمدن محمود فکری دوباره پوست‌اندازی کرده و امید زیادی به قهرمانی دارد. این تیم با حفظ بازیکنان کلیدی‌اش(منهای علی کریمی) انسجام خارق‌العاده‌ای دارد و با تقویت در فصل نقل‌وانتقالات حالا بیش از هر زمان دیگری مدعی شده است. آبی‌های تهران سال‌هاست از رسیدن به عنوان قهرمانی بازمانده‌اند و در این فصل خیلی جدی به فکر پایان‌دادن به ناکامی‌شان در این زمینه هستند. سپاهان هم حالا مردی را روی نیمکت نشانده که حکم خون تازه در رگ را دارد؛ این تیم که فصل پیش با امیر قلعه‌نویی نتوانست رؤیای قهرمان‌شدنش را محقق کند، حالا چشم امید به محرم نویدکیا، اسطوره و کاپیتان سابقش دارد. اگرچه اولین فصل حضور محرم به‌عنوان سرمربی در سپاهان است ولی انگیزه زیادی برای رساندن این تیم به موفقیت دارد. تعریف و تمجیدهای بازیکنان سپاهان از محرم، نشان می‌دهد او همین حالا توانسته رختکن را شیفته خودش کند. او فصل کاملی پیش‌رو دارد تا توانایی‌هایش را به اثبات برساند.برای رقابت‌های این فصل باید فولاد را جدی‌تر از هر زمان دیگری در نظر گرفت؛ تیمی که با جواد نکونام جوان احیا شده، حالا یکی از مدعیان اصلی است؛ آنها فصل پیش سهمیه لیگ قهرمانان را گرفته‌اند و امسال به هدف بالاتری که رسیدن به قهرمانی است، فکر می‌کنند. جواد نکونام هم نشان داده انگیزه زیادی دارد و با جاه‌طلبی‌هایش به چیزی جز قهرمانی فکر نمی‌کند؛ او در اولین فصل حضورش موفق شد رکوردهای خوبی در این تیم به جا بگذارد و حالا که هم پخته‌تر شده و هم از بازیکنانش شناخت بیشتری به دست آورده، طبیعی است که به رتبه‌های بهتر و صدالبته قهرمانی نیم‌نگاهی داشته باشد. اگر او و تیمش در فصل گذشته در چند مقطع امتیاز از دست نمی‌دادند، شاید پرسپولیس و استقلال کارشان از چیزی که بود دشوارتر هم می‌شد.
تراکتور هم دیگر تیمی است که همچنان مدعی قهرمانی است؛ اگرچه آنها نتوانسته‌اند مربی خارجی مدنظرشان را به تیم اضافه کنند ولی زمام امور را به دستان علیرضا منصوریان، سرمربی سابق استقلال سپرده‌اند؛ این تیم از لحاظ داشتن مهره در حدو‌اندازه‌های قهرمانی است ولی تنها تردیدی که وجود دارد، توانایی‌های منصوریان برای منسجم‌کردن خطوط در این باشگاه است؛ منصوریان با وجود اینکه اوایل کارش نشان داد می‌تواند در مربیگری حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد، ولی رفته‌رفته فلسفه‌هایش به بن‌بست خوردند و این بن‌بست در استقلال خودش را بیش از هر‌جای دیگری نشان داد.
به غیر از تیم‌هایی که در بالا نامشان ذکر شد، باید به دو چهره جدید از مدعیان هم اشاره کرد؛ شاید این دو تیم به اندازه دیگر تیم‌ها شانسی برای رسیدن به قهرمانی نداشته باشند ولی یقینا کار را برای مدعیان دشوار خواهد کرد؛ اولی گل‌گهر سیرجان است که با امیر قلعه‌نویی فصل را استارت می‌زند. روی کاغذ این تیم بختی برای قهرمانی ندارد ولی وجود مربی‌ای مثل قلعه‌نویی در این باشگاه، آنها را خواه یا ناخواه خطرناک جلوه می‌دهد. به غیر از گل‌گهر، باید به تیم مرموز دیگری اشاره کرد که می‌تواند معادلات را بر هم بزند: مس رفسنجان! شاید برای مسی‌ها حضور در نیمه بالای جدول هم حکم قهرمانی را داشته باشد ولی این تیم با ربیعی جوان و نتایجی که در پیش‌فصل گرفته و یکه‌تازی‌ای که کرده می‌تواند به جذابیت‌های موجود در رقابت‌های این فصل اضافه کند./شرق
انتهای پیام/1005
