آوای خزر – آزاده بابانژاد: بلاتکلیفی و نابسامانی ماشین‌های سنگین در جاده‌های ترانزیتی هر از گاهی مشکلاتی را برای بومیان مناطق مختلف ایجاد می‌کند. در مازندران اما این مشکل در برخی مناطق، همیشه وجود دارد و باوجود اینکه مسوولان نیز همواره می‌خواهند آستین همت بالا بزنند، ولی تاکنون خبری از رفع مشکل نیست.
جای دوری نمی‌رویم؛ روستای "یکه‌توت" در شمال شرق استان مازندران از توابع بخش مرکزی شهرستان بهشهر است، جولان ماشین‌های سنگین سبب گلایه‌مندی مردم شده و نفس آنها را گرفته است. اینها را دستگاه‌های مربوطه خوب می‌دانند و با این حال قدمی برنداشته‌اند.
این موضوع مربوط به اکنون نیست و سالهاست که اهالی منطقه اعتراضات خود را کتبی و شفاهی به مسوولان گوشزد می‌کنند اما آنها در هر سطحی؛ کشوری، استانی و شهرستانی نسبت به این مهم، سهل‌انگار و بی‌توجه‌اند.
فیلم زیر مربوط به اسفندماه 1397 است
بد نیست مسوولان استان به نامه اهالی این روستا در سال 92 در خلال سفر رییس جمهور به مازندران نگاهی بیندازند تا ببینند واقعاً چه قدمی برای رضایت مردم برداشته‌اند؟
براساس بررسی میدانی و گفت و گو با اهالی یکه‌توت، خودروهای سنگین باربری زیر نظر شرکت‌های حمل و نقل منطقه بهشهر و نکا قرار دارند که در نوبت تخلیه یا بارگیری، در دو طرف جاده پارک می‌کنند.
آنها کالاهای بندر امیرآباد و شرکت‌های صنعتی تولیدی اطراف را جابجا می‌کنند.
حضور این ماشین‌ها به حاشیه جاده ختم نمی‌شود و به داخل روستا هم کشیده شده است. پارک آنها در کنار منازل مسکونی بیشتر مردم را آزار می‌دهد. به‌ویژه اینکه کودکان نیز از وجود این غول‌های جاده، وحشت دارند.
فیلم زیر مربوط به هفت مرداد 1400 است
سالانه ده‌ها تصادف فوتی و جرحی ناشی از تردد یا پارک غیرقانونی انواع کامیون‌ها و تریلی‌ها در جاده "یکه‌توت به سمت زاغمرز" ثبت می‌شود اما همچنان مسوولان شهرستان و استان اقدام عملی برای پیشگیری از حوادث و مزاحمت‌های جاده‌ای صورت نداده‌اند.
مشاهدات عینی به خوبی مشخص می‌کند که حداقل یک جاده یک و نیم کیلومتری در تصرف کامیون و تریلی است و بی‌هیچ ملاحظه‌ای سپر به سپر، صف بسته‌اند، روزهایی که اعلام بار می‌شود 80 تا 100 ماشین سنگین در همین جاده‌ی کوتاه، در رفت و آمد هستند و صدای گوشخراش آنها مردم را کلافه می‌کند.
علاوه بر آن تردد بومیان که می‌خواهند به محل کار اعم از اداری و کشاورزی و اصناف بروند با مشکل مواجه می‌شود زیرا جاده در تصرف ماشین‌های غول‌آسا قرار دارد.
در همین زمان است که هم تصادف و هم برخورد لفظی نیز بین رانندگان سواری با رانندگان کامیون و تریلی صورت می‌گیرد.
فیلم زیر مربوط به هفت مرداد 1400 است. حجم کامیون و تریلی در سمت چپ جاده - در روزهای عادی
چهار شرکت حمل و نقل، 22 انبار که عمدتاً غلات هستند در این مسیر مستقرند. گاهی علاوه بر مزاحمت‌هایی که استقرار ماشین‌های سنگین برای اهالی یکه‌توت و روستاهای اطراف آن ایجاد می‌کنند، بحث و جدل‌ها و درگیری‌های لفظی و فیزیکی رانندگان تریلی و کامیون برای نوبت باربری نیز اهالی را به‌ستوه می‌آورد.
در زمان باربری ماشین‌های سنگین، خانواده‌ها نگران فرزند خود هستند و باتوجه به اینکه غول‌های جاده! در مناطق مسکونی و محل کسب و کار و حوالی مناطق کشاورزی مردم نیز مدام تردد دارند، هر لحظه بیم آن می‌رود که تصادفی خونین به‌وقوع بپیوندد.
سالهاست که – برحسب مصاحبه‌های انجام‌شده - مسوولان می‌خواهند قرار بگذارند تا نیم‌نگاهی به این جاده پرخطر بیندازند و کامیون‌ها را ساماندهی کنند اما تا امروز هیچ اقدامی صورت نگرفته است و جالب آنکه مسوولان نیز مانند مردم منتظرند تا یکی بیاید و کارستان کند!؟
انتهای پیام/1001
