تاری دید و دلایل آن

بیماری آب سیاه

خطر ابتلا به بیماری آب سیاه با افزایش سن بیش‌تر می‌شود. تاری دید و علائم دیگر معمولا زمانی ظاهر می‌شوند که بیماری بسیار پیشرفت کرده است. بیماری آب سیاه معمولا در افرادی که بیش از ۵۰ سال سن دارند، رخ می‌دهد و بر همین اساس، معاینات چشم منظم پس از این سن توصیه شده است. درمانی قطعی برای آب سیاه وجود ندارد و گزینه‌های موجود مانند تجویز دارو و استفاده از لیزر بر کند کردن پیشرفت بیماری تمرکز دارند.

آلرژی

آبریزش و خارش چشم می‌توانند موجب تاری دید شوند. افراد معمولا چشم‌های خود را می‌مالند و این اقدام می‌تواند بر شرایط دید آن‌ها تاثیرگذار باشد. آلرژی‌های فصلی شایع‌ترین دلیل بروز علائم چشمی مانند تاری دید است. آلرژی‌های چشم موقتی و با داروهای آنتی‌هیستامین یا قطره‌های چشم می‌توان آن‌ها را تسکین داد.

لنزهای تماسی

استفاده نادرست از لنز تماسی می‌تواند به ایجاد مشکلاتی مانند تار دیدن یا حتی زخم‌های قرنیه منجر شود. پیش از قرار دادن آن‌ها در چشم، لنز خود را به خوبی تمیز و ضد عفونی کنید و از خوابیدن با لنز پرهیز کنید. حداقل هر سه ماه یک بار قاب لنز را تعویض کنید.

آب مروارید

اگر به اندازه کافی عمر کنیم تقریبا همه ما به بیماری آب مروارید مبتلا می‌شویم. با گذشت زمان، عدسی چشم‌ها کدر شده و این شرایط دیدن را دشوارتر می‌سازد. تار دیدن ممکن است یک علامت باشد. برخلاف آب سیاه آب مروارید با عمل جراحی قابل درمان است.

قند خون بالا

قند خون بالا یکی دیگر از عوارض احتمالی دیابت است و می‌تواند به تاری دید منجر شود. قند خون بالا موجب تجمع آب اضافه در عدسی می‌شود که تورم عدسی را در پی دارد. با کاهش قند خون، ممکن است شش هفته زمان نیاز باشد تا تورم عدسی به طور کامل از بین برود.

فشار خون بالا

فشار خون بالا می‌تواند سبب تاری دید شود و بر وضعیت عدسی چشم تاثیرگذار باشد. فشار خون بالا در بلند مدت به رگ‌های خونی کوچک در چشم‌ها آسیب می‌رساند، که محدود شدن جریان خون به چشم و آسیب دیدگی شبکیه و تاری دید را به همراه دارد.

میگرن

تار دیدن می‌تواند بخشی از یک وضعیت گذرا باشد، که گاهی با آغاز میگرن شکل می‌گیرد. از علائم چشمی مرتبط با میگرن می‌توان به مشاهده خطوط زیگ زاگ و دوبینی اشاره کرد. این شرایط معمولا موقتی بوده و یک دوره کوتاه ادامه می‌یابد.