۱. کمردرد نسبتا شدید و بی‌سابقه در فردی که سن او زیر ۱۸ سال و یا بالای ۶۵ سال است.
۲. کمردردی که بعد از یک ضربه و یا تصادف اخیر ایجاد شده است.
۳. کمردردی که با استراحت و خوابیدن بهتر نشده و حتی بیمار را به علت درد از خواب بیدار می‌کند.
۴. کمر درد تازه در فردی که سابقه سرطان و انواع بدخیمی دارد.
۵. کمردرد در فردی که با داروی استروئیدی (دسته دارویی کورتون) تحت درمان است.
۶. کمردرد در فرد مبتلا به انواع بیماری‌های نقص ایمنی و HIV
۷. کمردرد در فرد بدحالی که تب و کاهش وزن جدی داشته و شک به بیماری عفونی وجود دارد.
۸. کمر درد در فردی که معتاد تزریقی است.
۹. کمردردی که همزمان با آن اختلال جدیدی در ادرار و مدفوع به شکل احتباس یا بی‌اختیاری هم ایجاد شده باشد.
۱۰. کمردردی که همزمان با آن بی‌حسی ناحیه تناسلی هم پدیدار شده باشد. (بیمار عنوان می‌کند که در توالت متوجه گرم یا سرد بودن آب نمی‌شود.)
۱۱. کمردردی که همزمان با آن ضعف پیشرونده و اختلال راه رفتن ایجاد شده است. (مثلا فرد می‌گوید که پاهایم کم توان شده و نمی‌توانم روی پنجه یا پاشنه پا راه بروم.)
۱۲. کمردردی که همراه با آن خشکی صبحگاهی طولانی مدت- یعنی بیش از یک ساعت- در کمر و یا مفاصل و مچ دست و پا وجود داشته باشد.
۱۳. کمردردی که همزمان با آن ورم، قرمزی و درد مفاصل کوچک انگشتان و مچ دست و پا وجود داشته باشد.
۱۴. کمردرد تازه در فردی که سابقه خانوادگی بیماری‌های روماتیسمی و شبه روماتیسمی (آرتریت روماتوئید، لوپوس، روماتیسم ستون فقرات) در بستگان نزدیک دارد.
اگر کمر درد شما در این دسته قرار نمیگیرد به این معناست که نگرانی فوری و جدی وجود ندارد؛ حتی اگر علت کمردردتان آسیب دیسک، تنگی کانال نخاع و حتی درد سیاتیک باشد. به غیر از این حالتها فقط در صورتی به پزشک متخصص مراجعه کنید که درد طاقت شما را بریده باشد./دلتا
