به گزارش آوای خزر،میرهاشم بیشک یکی از بهترین نفرات تیم ملی تکواندوی مردان بوده که در چندسال اخیر با مدالآوریهایش همه نگاهها را متوجه خود کرده است. او که سهم قابلتوجهی از عناوین آسیایی و جهانی را به خود اختصاص داده، الان دیگر فقط فکروذکرش رفتن روی سکوی بازیهای المپیک است.
نایبقهرمان تکواندوی جهان با اینکه در روزهای کرونایی خیلی سخت تمرین میکند، اما همچنان باانگیزه است و امیدوار. تکواندوکار وزن 68- کیلوگرم میگوید: «من بهتعویقافتادن المپیک را به فال نیک میگیرم. نمیخواهم به این فکر کنم که برگزارنشدن المپیک به نفعم میشود یا به ضررم. اینطور به قضیه نگاه میکنم که کرونا باعث شد تا یک مدت خوب استراحت کنیم و دوباره تمریناتمان را شروع کنیم. در این مدت هم خیلیها از من پرسیدند که با وجود کرونا شرایط برای تکواندوکاران سخت شده و مشکل اضافهوزن پیدا کردهاند. اما خدا را شکر من مشکلی ندارم و اضافهوزن زیادی نداشتم. خوشبختانه کرونا در شهرستان میانه هم کم شده و دارم خیلی خوب تمرین می کنم. با هماهنگی فرماندار شهرمان یک سالن اختصاصی گرفتم و تمرینات تکواندو را هم شروع کردم. تمرینات هوازی را هم که در فضای باز انجام میدهم. تنهایی تمرینکردن واقعا سخت است. حریف تمرینی من یک آدمک است، اما من همه این سختیها را به جان خریدم تا مدال المپیک را بگیرم. مردم ایران مطمئن باشند که من و آرمین هادیپور صددرصد در المپیک توکیو مدال میگیریم. من تقریبا در تمامی مسابقاتی که در سال ۹۸ برگزار شد، به غیر از مسابقات فینال گرندپری که متأسفانه نتوانستم به مدال برسم، دست پر برگشتم. فکر میکنم سختترین و البته تلخترین مسابقه ورزشیام همین رقابتها بود. مسابقات جهانی را بهخاطر نداشتن ویزا از دست داده بودم و باید امتیاز ازدسترفته را جبران میکردم. این موضوع باعث شد تا به لحاظ روانی فشار زیادی را متحمل شوم. با تمام این سختیها خدا را شکر میکنم که به هدفم رسیدم و سهمیه المپیک را گرفتم».
قهرمان بازیهای آسیایی 2018 جاکارتا در مورد رقبایی که باید در بازیهای المپیک با آنها مبارزه کند، توضیح میدهد: «حریفان وزن من همه خوب هستند، اما چند نفر هستند که باید گفت فوقالعادهاند و درواقع رقیبهای اصلی من هستند. مهمترین آنها هم «دای هون لی»، تکواندوکار کرهای است. او بازیکن باهوشی است و در هر مبارزه با یک روش خاص مبارزه میکند. ورزشکاران انگلیس، اسپانیا و چین هم دیگر نفراتی هستند که من مبارزه حساسی با آنها خواهم داشت. من در این مدت که تمرینات تعطیل بوده، مدام از طریق فضای مجازی تمرینات حریفانم را دیدم و دنبال کردم و سعی کردم نقاط ضعفم را بهبود ببخشم. البته کرهایها خیلی در فضای مجازی نیستند».
دارنده مدال برنز جهان از مسئولان ورزش کشور میخواهد که از المپینها در این شرایط سخت بیشتر حمایت کنند. او معتقد است گرفتن مدال المپیک امکانات حرفهای میخواهد که ورزشکاران ایرانی کمتر از آن برخوردار هستند: «مسئولان فدراسیون تکواندو تا آنجا که توانستهاند حقوقهای ما را پرداخت کردهاند و نگذاشتند که حقوق معوقهای داشته باشیم. اما خب واقعا خرج ما در ورزش اینقدر زیاد است که مجبوریم به اندازه همان پولی که میگیریم لباس و مکمل بخریم. کمیته ملی المپیک ماهی پنج میلیون تومان حقوق برای ورزشکاران المپیکی در نظر گرفته که شش ماه آن را پرداخت کردهاند، اما از همین پنج میلیون، مالیات کسر کردهاند. ما هیچ منبع درآمد دیگری نداریم، نباید اینگونه برخورد کنند و ما را هم مشمول مالیاتدادن بدانند. در استان خودم هم که هیچ حمایتی ندیدم. بهجز فرماندار میانه کسی حالی از من نمیپرسد. استاندار آذربایجان شرقی، معاونش را پیش من فرستاد و قولهایی دادند، اما الان چهار ماه از آن زمان گذشته و من هیچ چیزی ندیدهام. فقط وعده و وعید بود و بس». /شرق
انتهای پیام/1005