به گزارش آوای خزر، طبق گزارش منتشر شده از سوی مجله "کیندر" شپش می‌تواند هنگام بازی از طریق لمس کردن از سر کودکی به کودک دیگر منتقل شود.
از آنجا که شپش مقداری بزاق در پوست سر ترشح می‌کند، باعث خارش شده و ممکن است به تبع آن کودک پوست خود را بخراشد و این موضوع گاهی منجر به زخم‌های پوستی کوچک می‌شود که می‌تواند آلوده و باعث عفونت باکتریایی شود.
دو ماده برای خلاص شدن از شر شپش
دو ماده برای رهایی از شر شپش وجود دارد؛ ماده اول دستگاه عصبی شپش را از کار می اندازد و بر پایه یک گیاه شیمیایی مبتنی است و ماده دیگر سوراخ های تنفسی آن را مسدود کرده و مبتنی بر پایه روغن سیلیکون است.
در اکثر موارد، استفاده از روغن سیلیکون برای از بین بردن شپش توصیه می‌شود؛ زیرا شپش ها بر خلاف آنکه مقابل دارو‌هایی که بر روی سیستم عصبی حشره اثر می‌گذارند مقاومت نشان می‌دهند، در مقابل روغن سیلیکون توانایی مقاومت ندارند. استفاده از دارو‌های خانگی مانند سرکه، سس مایونز و یا حتی استفاده از خشک کن برای از بین بردن شپش توصیه نمی شود.
همچنین، باید مقداری کافی از این ماده درمان کننده به موها زده شود و برای مدت طولانی باقی بماند، تا تأثیر مطلوبی داشته باشد. این ماده نباید روی موی خیس مالیده شود؛ زیرا ممکن است اثربخشی درمان را محدود کند. بنابراین، این روش درمانی باید روی مو‌های خشک، بدون پیچاندن حوله بر روی سر کودک اعمال شود تا ماده درمان کننده جذب حوله نشده و بر روند درمان تاثیر منفی نگذارد. پس از استفاده از دارو، با یک شانه مخصوص هر چهار روز یکبار به مدت دو هفته موها را شانه بزنید.
درمان باید در دو مرحله انجام شود
کیندر بر ضرورت درمان دوم که اغلب 9 تا 10 روز پس از درمان اول باید انجام شود تأکید می‌کند. در اولین معالجه، فقط خود حشره از بین می‌رود و تخم‌هایی که قبلاً گذاشته باقی می‌مانند. لارو‌ها می‌توانند تا روز هشتم از لاک خود خارج شده و از روز یازدهم شپش‌های ماده دوباره تخمگذاری می‌کنند.
از دست دادن بازه زمانی در روز نهم یا دهم، خطر شروع دوباره همه چیز از نو را تشدید می‌کند. برای ایمنی بیشتر، برس‌ها و عروسک‌های پارچه‌ای را می‌توان به مدت سه روز در یکی از کیسه‌ها نگهداری کرد؛ زیرا شپش‌ها اگر خون تازه دریافت نکنند می‌میرند.
انتهای پیام/1005
