به گزارش آوای خزر، در یک پژوهش جالب، محققان دانشگاه مک‌گیل با استفاده از بانک اطلاعات اسکن‌های مغزی ۳۸۷۰۱ نفر و شرح حال آنها به نتایج جالبی رسیدند.
آنها متوجه شدند که تنهایی باعث تقویت بخشی از مدارهای عصبی مغز می‌شود که برنامه‌ریزی برای آینده و خیالبافی را پردازش می‌کنند.
بر این اساس ضخامت قشر مغز در قسمتی موسوم به شبکه حالت پیش‌فرض یا default mode بیشتر می‌شود.
در قسمت فورنکیس هم که رشته‌هایی عصبی هستند که سیگنال‌ها را از هیپوکامپ مغز به شبکه حالت پیش‌فرض می‌برند تقویت ساختاری مشاهده می‌شود.
این تغییرات به گفته ناتان اسپرنگ در راستای تطابق با محرومیت‌های اجتماعی هستند و باعث می‌شود مغز برای خودش یک دنیای درونی بسازد و آن را تقویت کند.
آدم‌های تنها در اجتماع بودن و تجربه‌های اجتماعی را بیشتر یادآوری می‌کنند و تخیل می‌کنند. در غیاب تجربه‌های واقعی مغز قسمت‌هایی را درگیر این اعمال هستند، تقویت می‌کند. به زبان کمی فنی‌تر مکانیسم up-regulate رخ می‌دهد.
به عکس این پست توجه بفرمایید. قسمت‌های زرد، قسمت‌هایی از مغز است که در آنها ضخامت کورتکس یا قشر مغز در افراد تنها بیشتر می‌شود و قسمت‌های خاکستری‌های قسمت‌هایی هستند که کورتکس، در آدم‌های تنها نازک‌تر می‌شود. اما به صورت کلی ضخامت کورتکس مغز در آدم‌های تنها در شبکه حالت پیش‌فرض بیشتر می‌شود.
انتهای پیام/1005
