خبرگزاری تسنیم به مرور بخش هایی از سخنان گهربار آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت رحمه الله در خصوص خلقیات و منش امام خمینی پرداخته است.
برخلاف هوای نفس نمی خورم!
ای کاش حق را به اهلش می‌دادند! ای کاش عالِم به منبر می‌رفت و عالِم امام جماعت و جمعه می‌شد. ای کاش کسی که حاکم بر شهوت و غضب بود، حاکم بر جامعه می‌شد، نه محکوم غضب و شهوت!
آقای خمینی پیش از پنجاه سال قبل شخصی را به میهمانی دعوت می‌کند و برای او خورشت سبزی می‌آورد، ولی خود ایشان نمی‌خورند. می‌فرمود: «خورشت سبزی را خیلی دوست دارم، ولی بر خلاف هوای نفس خود عمل می‌کنم و آن را نمی خورم!»
وقتی امام خمینی علم کیمیا خواست...
آیت‌الله محمدی ری شهری تعریف کرده است که در تاریخ 19/3/1383 (25 شوال 1425) خدمت مرحوم آیت‌الله بهجت رسیدم. حال ایشان بهتر از ملاقات قبلی بود. فرزند ایشان گفت که ماه رمضان را روزه گرفته‌اند.
در مورد دیدار امام خمینی با شیخ حسنعلی نخودکی در جوانی و دستورالعمل ایشان به امام - که بعد از هر نماز، سه بار سوره توحید و سه بار صلوات و سه بار آیه «و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسب و من یتوکل علی الله فهو حسبه ان الله بلغ امره قد جعل الله لکل شیء قدرا» را قرائت کند- پرسیدم.
پاسخ دادند: ایشان با سید احمد زنجانی، پیش آقای شیخ حسنعلی نخودکی می‌روند و از او علم کیمیا می‌خواهند. ایشان جواب می‌دهد که: آیا متعهد می‌شوید که آن را در غیر آنچه مرضی خداوند متعال است، مصرف نکنید؟
هیچ یک، متعهد نمی شوند. بعد می‌گوید: چیزی می‌دهم که بهتر از کیمیا باشد، و آن دستور العمل را می‌دهد.
موضوعی که ده سال کار انقلاب را به تأخیر انداخت
آیت‌الله محمدی ری شهری تعریف کرده است که:
تکیه کلام امام خمینی رحمه الله پس از پیروزی انقلاب اسلامی «اعتماد به خدا» بود. ازجمله این سخن مشهور که: «خرمشهر را خدا آزاد کرد.» راز این مطلب را می‌توان از این کلام آیت الله بهجت رحمه الله علیه در آخرین دیداری که با ایشان داشتم، دریافت:
از آقای خمینی نقل شد –و در منزل ما هم فرمود- که: «ابتدا ما اشتباه کردیم که به مردم اعتماد کردیم و تکیه‌گاه خود را مردم قرار دادیم.. این امر، ده سال کار انقلاب را به تأخیر انداخت. باید به خدا اعتماد می‌کردیم و به او پناه می‌بردیم.»
انتهای پیام/1005
