پژوهشگران با استفاده از فناوری اصلاح ژن کریسپر توانستند بیان ژن مرتبط با اوتیسم و دیگر اختلالات عصبی تکاملی را در انسان مهندسی کنند. آنها در این آزمایش توانستند برخی الگوهای ارتباط میان رفتار و اتصالات مغزی را در میمون‌ها مشاهده کنند که به اتصالات مغزی انسان‌ها شباهت داشت.
پژوهشگران پیش از این با ارزیابی اوتیسم و اختلالات عصبی تکاملی در موش‌ها، داروهایی ارائه دادند که در آزمایش‌های بالینی مورد بررسی قرار گرفتند اما هیچ کدام موفقیت‌آمیز نبودند. بسیاری از شرکت‌های دارویی نیز آزمایش این داروها را به خاطر عملکرد ضعیف آنها متوقف کردند.
اکنون پژوهشگران دانشگاه "ام.ای.تی"(MIT) با همکاری پژوهشگران چینی، نوع جدیدی از این مدل را ارائه داده‌اند که می‌تواند به دانشمندان در ارائه روش‌های بهتر درمان اختلال عصبی تکاملی کمک کند.
"گوپینگ فنگ"(Guoping Feng)، استاد رشته علوم اعصاب دانشگاه ام.ای.تی و یکی از نویسندگان این پژوهش گفت: هدف ما، ارائه مدلی است که بتواند به درک بهتر مکانیسم عصبی اوتیسم و کشف گزینه‌های بهتر درمان برای انسان‌ها کمک کند.
"رابرت دسیمون"(Robert Desimone)، استاد رشته علوم اعصاب و یکی از نویسندگان این پژوهش گفت: ما باید گزینه‌های درمانی جدیدی برای مقابله با اختلال اوتیسم کشف کنیم. درمان‌های ارائه شده در بررسی موش‌ها، ناامید کننده بوده‌اند اما ما باور داریم که این پژوهش‌های ابتدایی می‌توانند به کشف درمان‌های بهتر و حتی درمان انواع شدیدتر اوتیسم کمک کنند.
فنگ افزود: بیماران، به چنین پیشرفت‌هایی نیاز دارند تا بتوانند امید خود را به درمان به دست آورند. ما هنوز از موفقیت این روش‌های درمانی مطمئن نیستیم اما می‌توانیم تأثیر آنها را در چند سال آینده مشاهده کنیم و نتایج پژوهش‌های خود را از سطح آزمایشگاهی به سطح بالینی انتقال دهیم.
این پژوهش، در مجله "Nature" به چاپ رسید.
انتهای پیام/۱۰۰۰
