آوای خزر – آزاده بابانژاد: مثل یک تابلوی نقش‌برجسته، بر دیوار شهر نشسته است، رهگذران ناشناس را در اندیشه فرو می‌برد. از باد و بارانش گزندی نیست و همچنان ایستاده و باشکوه است. بر گوشه‌ای دنج از بام شهر، در سکوتِ شلوغیِ کاج‌ها! امنیتی آرام را فریاد می‌زند برای مردمانی که با فرهنگ و اصالت‌اند.
در میان آثار برجای مانده از دوران طلایی فرهنگ و هنر، و شعر و شعور و معرفت، صفویه، سال 1010 هجری قمری در دیاری به نام اشرف‌البلاد که بهشهر می‌خوانیمش، منطقه‌ای در میان انبوهی از درختان سر به فلک کشیده در ضلع جنوبی این شهرستان بیش از همه خودنمایی می‌کند.
رفتن به این نقطه که روزگاری محل گذار شاه عباس صفوی و شاهزادگان و درباریانش و از روزگاری تاکنون در لابلای فرهنگ و تاریخ و طبیعت، یک پایگاه دیده‌بانی و ... بوده، آرزوی دیرینه مردمان شهر اشرف است. " کاخ صفی‌آباد" همچون قلعه‌ای اسرارآمیز همواره محل سوال و سوژه‌ای برای مسافران و گردشگران بوده است؛ آنجا کجاست؟ چطور می‌شود به آن رسید؟ .... و می‌رسیدند به تابلوی ورود ممنوع!
حالا قرار است اتفاقات خوبی بیفتد، قرار است راه دسترسی جدیدی به صفی‌آباد ایجاد شود و مردمان اشرف‌البلاد به آرزوی دیرینه خود برسند و گردشگران از دیدنی‌های این منطقه زیبا و تاریخی بهره‌مند شوند.
... همه‌ی این‌ها به شرط‌ها و شروط‌هاست؛ یعنی آزادی مشروط، مثلاً در حد فاصل جاده دسترسی نباید هیچ خودرویی تردد کند و هیچ پارکینگی استقرار داشته باشد. لذا بر مسئولان بهشهر فرض است که بستر را برابر آنچه که قوانین حفاظتی و امنیتی اجازه داده است، فراهم کنند و مردم نیز نسبت به موضوع برخوردی آگاهانه و مسئولانه داشته باشند.
قرار است فردا بار دیگر مذاکراتی انجام شود. و بازدیدی و تحقیقی و جمع‌بندی نهایی برای یک تصمیم بزرگ ملی، و نه منطقه‌ای، گرفته شود.
بازگشایی صفی‌آباد یک تحقق واقعی از یک مطالبه مردمی است و صفی‌آباد می‌رود تا تماشایی‌ترین رویای به حقیقت پیوسته در شرق دیار تاریخ و فرهنگ و هنر باشد.
بازگشایی صفی‌آباد و دست‌یافتنی‌شدن آن نه وابسته به فرد یا جناح خاصی است و نه یک جریان است، صفی‌آباد به مثابه دیده‌بان شهرستان بهشهر بوده و خواهد بود و یک منطقه‌ی کاملاً حفاظت‌شده و استراتژیک برای امروز و فردا و فرداهاست.
ماهیت صفی‌آباد و نه بناهای آن امنیتیست و این، حقیقتیست که نمی‌توان آن را کتمان کرد بنابراین اگر پروسه بازگشایی جهت بازدید عموم به‌طول انجامیده و شاید باز هم به درازا بکشد، برای آن است که تصمیم امروز، در آینده مورد مؤاخذه قرار نگیرد.
راز موافقت با بازگشایی آن را باید در درخواستهای پی در پی مردمانش دانست و لطفی که نظام برای این مردم فرهیخته، متدین و بامعرفت، با عبور مطمئن از گذرگاه امنیت داشته است.
صفی‌آباد اما منتظر آزادی عمل است! تا امروز همه‌چیز روی کاغذ بوده است، مسئولان می‌گویند تا بازگشایی عملی راهی نمانده...
باشد که صفی‌آباد برای همیشه چون نگینی چشم‌نواز و دلربا در ضلع جنوبی اشرف‌البلاد بدرخشد و تاریخ، هنر و اصالت و ماهیت آن، برای امروز و آیندگان به‌مانند ترانه‌ای مادرانه هیچگاه از ذهن و زبان نرود.
اخبار مازندران
انتهای پیام/ 1354
